WK Baanwielrennen: Lavreysen klopt Hoogland en pakt met Sprint derde wereldtitel

De slotdag van het WK baanwielrennen kende het nodige spektakel met verschillende finales. Zo stonden onder meer de finales op de Sprint (mannen), Keirin (vrouwen) en de Puntenkoers (vrouwen) op het programma.

Lavreysen is Hoogland ook in de Sprint de baas

Het hoogtepunt van het WK voor de Nederlanders was de Sprint bij de mannen, waar Jeffrey Hoogland en Harrie Lavreysen hun zoveelste onderlinge strijd uitvochten. Eerder op het WK werden de twee al één (Lavreysen) en twee (Hoogland) op de Keirin. In de eerste heat begon Hoogland vanaf de koppositie. Hij gaf deze uitgangspositie echter slordig uithanden, waardoor Lavreysen met een slimme en snelle manoeuvre hem kon passeren. Hoogland kwam er vervolgens niet meer aan te pas.

Lavreysen begon zodoende met een 1-0 voorsprong aan de tweede en mogelijk beslissende heat. Hoogland deed gelijk een alles of niets poging door vroeg aan te gaan, maar Lavreysen hield het hoofd koel en passeerde zijn landgenoot ruimschoots voor de finish. Zo verdedigde de Nederlander zijn wereldtitel, nadat hij eerder dit jaar al olympisch kampioen werd in Tokio.

Kopecky pakt goud op Puntenkoers, brons voor Wild

De eerste finale van de slotdag was de Puntenkoers bij de vrouwen. Na een rustig begin was het de Amerikaanse Jennifer Valente die de eerste sprint won. Kirsten Wild kwam als derde door en zat zo meteen goed in de wedstrijd. Bij de derde sprint pakte ze vervolgens de volle buit, waardoor ze steeg naar de voorlopig eerste plek. Kort daarna was het echter de Française Marion Barros die flink uitpakte. Ze pakte namelijk een ronde op de rest van het veld en werd daarvoor beloond met twintig punten.

De concurrentie gaf zich echter verre van gewonnen. Een groep van acht vrouwen, waaronder Wild en Lotte Kopecky, pakten namelijk een ronde op Barros. Wild kwam zodoende weer aan de leiding te staan, met Katie Archibald als eerste achtervolgster. De twee vrouwen waren erg aan elkaar gewaagd in de sprints, maar de Britse schuwde ook de aanval niet. Na een sprint trok ze door met onder meer Kopecky. Wild had de slag gemist en kon bovendien op weinig steun rekenen van anderen bij de achtervolging.

De samenwerking bij de groep van Archibald was goed en zo lukte het de Britse om een ronde te pakken op Wild. Archibald nam de leiderspositie over en Kopecky steeg naar de tweede plaats. Wild was intussen gedaald naar de vijfde plek. De Nederlandse gaf zich echter niet gewonnen en koos de aanval. Archibald zag het gevaar en probeerde solo de kloof te dichten. Dat lukte haar echter niet, waardoor Wild weer meedeed om de podiumplekken. Ze had echter geen ronde gepakt op Kopecky, die met een goed getimede aanval flink uitliep op Wild en Archibald om vervolgens overtuigend de wereldtitel veilig te stellen! Wild werd uiteindelijk derde achter de Belgische en Archibald.

Van Riessen en Braspennincx stranden in halve finale

Bij de Keirin een verrassende afwezige: Emma Hinze ging niet van start. De Duitse haakte last-minute af en kon zo haar titel niet verdedigen. Wie nog wel kans maken op die titel zijn Laurine van Riessen en Shanne Braspennincx, die zich kwalificeerden voor de tweede ronde.

De halve finale verliep tegenvallend voor olympisch kampioene Braspennincx. De Nederlandse kwam er niet aan te pas en eindigde als vierde, waardoor ze de finale misliep. In de tweede halve finale was het de beurt aan Van Riesen. Ook zij slaagde er niet in om de finale te bereiken en kwam als zesde over de finish.

Mørkøv verdedigt wereldtitel Koppelkoers

De Koppelkoers was helaas zonder de Nederlandse Europees kampioenen Jan-Willem van Schip en Yoeri Havik. Zij voldeden volgens de UCI niet aan de voorwaarden voor deelname. De verdedigend kampioen was het Deense koppel Michael Mørkøv-Lasse Norman Hansen. Andere kansrijke koppels waren Frankrijk (Benjamin Thomas-Morgan Kneisky), Italië (Simone Consonni,-Michele Scartezzini), België (Kenny De Ketele-Robbe Ghys) en Groot-Brittannië (Ethan Hayter-Oliver Wood).

Van deze vijf landen waren het vooral Italië, Denemarken, België en Frankrijk die er een spannende strijd van maakten. Waar België in het begin nog de lijst aanvoerde, was het al snel Italië dat de leiding stevig in handen nam. Toch waren de andere drie landen in de slotfase nog verre van kansloos. Zo nam Denemarken na een reeks sterke sprints de leiding van Italië over.

Het leek vervolgens tussen deze twee landen te gaan om de wereldtitel, maar ook Groot-Britannië wilde zich er met een ultieme poging nog in mengen. Hayter verraste de concurrentie volledig met een verschroeiende aanval. Uiteindelijk lukte het de Britten om een ronde te pakken, maar het leverde ‘slechts’ de derde plek op, omdat ook Italië en Denemarken een ronde pakten. De Denen begonnen vervolgens met een voorsprong van twee punten op Italië aan de beslissende eindsprint, daarin finishten de Denen voor de Italianen. Olympisch kampioenen Mørkøv en Lasse Norman Hansen verdedigden zodoende hun titel succesvol.

Viviani eerste wereldkampioen afvalkoers

De afvalkoers was dit jaar voor het eerst onderdeel van het WK baanwielrennen. Elia Viviani wist tijdens deze discipline toe te slaan en mag zich de eerste wereldkampioen van de afvalkoers noemen. De Italiaanse spurtbom was een maatje te groot voor Iúri Leitào (Portugal) en ging er zodoende met de bloemen vandoor. Ook Sergei Rostovtsev mocht namens Rusland mee het podium op.

De vrouwen mochten zondagavond nog gaan vechten om de medailles op de Keirin. Het was de Duitse Lea Sophie Friedrich die tijdens dit onderdeel naar het goud wist te rijden. Het zilver belandde in handen van Mina Sato (Japan), het brons ging naar Yana Tyshchenko (Rusland).