IDL Neo | David Dekker kruist degens met de wereldtop in UAE: 'Mooiste wat er is'

Zoals elk jaar gaan er ook in 2021 nieuwe talenten, jong of als laatbloeier, de overstap naar de top van het wielrennen wagen. Sommigen zullen slagen en eeuwige wielerglorie vergaren, anderen zullen misschien ambities bij moeten stellen en zich in een dienende rol moeten plaatsen en een paar zijn na een jaar al weer weg. In de Leiderstrui brengt met regelmaat een nieuw gezicht in beeld en gaat dieper in op de resultaten, kenmerken en verwachtingen van de renner. Vandaag: David Dekker van Jumbo-Visma.

Sprinten in de Giro d'Italia, dokkeren over de kasseiheuvels van Vlaanderen en misschien zelfs razen over de helse keien van Roubaix. Voor menig neoprof zou het droom zijn, maar voor David Dekker is het de realiteit en het begin van een wielercarrière vol dromen. In de Leiderstrui sprak met de talentvolle Nederlandse wielrenner onder andere over zijn ontwikkeling, keuze voor Jumbo-Visma en zijn ambities.

Met ex-renner en viervoudig ritwinnaar in de Tour de France, Erik Dekker, als vader is het niet verbazingwekkend dat David het tot profrenner heeft geschopt. Toch speelde de wielerachtergrond van zijn vader geen doorslaggevende rol in zijn keuze om te gaan wielrennen. ‘Ik ben vooral uit eigen interesse begonnen met wielrennen. Aanvankelijk was ik samen met mijn broer helemaal bezeten van voetballen.’

Dekker over rol vader: 'Hebben het over abstractere dingen'

Op een speelse en, voor menigeen, herkenbare wijze kwam daar langzaamaan verandering in. ‘Mijn broer en ik deden meestal een wedstrijdje als we naar school fietsten. Dat werd meer en meer, en op een gegeven moment kwam het punt dat mijn ouders zeiden: 'Zullen we niet eens een keer bij een training van de wielervereniging in de buurt kijken?' Toen hadden we ondertussen wel een racefietsje, om te kijken of we wielrennen daadwerkelijk ook leuk vonden. Het is toen langzaam vanzelf gekomen, het is niet dat het gepusht is of zo. Het was vooral op eigen initiatief.’

Wel blijft het voor David een luxe om een ex-renner als vader te hebben. Is het niet voor vragen, dan wel voor een relaxte babbel. ‘We hebben het wel veel over wielrennen, in het algemeen of over mij. We gaan een stukje fietsen of we zitten in de auto en dan komt een bepaald onderwerp ter sprake, of ik heb een vraag. Aan de hand daarvan leer ik wel bepaalde dingen. Hij gaat mij echter niet vertellen van training dit of voeding dat. Het gaat meer over wat abstractere dingen, zoals hoe je je carrière moet zien en het plannen van je leven als wielrenner.’

Dekker: 'Ik haatte het trainen'

Waar het fietsen voor Dekker in de beginjaren logischerwijs vooral om het plezier ging, werd het vanaf de nieuwelingen serieuzer. Dat betekende ook meer trainen, maar dat sprak hem destijds nog niet aan. ‘Ik haatte het trainen en zag het nut er niet altijd van in’, herinnert Dekker zich lachend.

Zijn vader probeerde in het begin zijn zoon wel te stimuleren. ‘Dan was het een hartstikke mooie dag en had ik geen zin om te gaan trainen. En dan zei mijn vader: 'Zou je niet een keer trainen of zo.' Ik was dan wat dwars en dacht: nu ga ik zeker niet fietsen. Toen heeft hij langzaam ingezien dat dit niet de manier was.’

‘Uiteindelijk ben ik als tweedejaars junior begonnen te werken met een trainer en sindsdien heeft hij zich ook niet meer met de trainingen bemoeid. Wel gevraagd naar wat ik dan deed, maar niet gaan zeggen van dat doe je fout of zou je het juist niet op die manier gaan doen. Hij is op dat vlak altijd op de achtergrond gebleven.’

Tegenwoordig traint Dekker met veel plezier. ‘Je wilt op een gegeven moment toch presteren en beter worden. De makkelijkste stap is dan om meer of beter te gaan trainen. Over de jaren heen is de zin om te gaan trainen alleen maar meer en meer geworden.’ Waar hij eerst tegen een lange duurrit op zag, geniet hij er nu met volle teugen van. ‘Recent ging ik met enkele ploeggenoten in Spanje zeven uur trainen en dat vond ik hartstikke leuk, met mooi weer, mooie omgeving en een leuke groep.’

(Foto: Martin Hols / Jumbo-Visma)

Dekker zet reuzenstappen: ‘Op een veel hoger niveau’

Dekker stak zijn neus voor het eerst nadrukkelijk aan het venster toen hij namens Metec in 2019 naar de Nederlands titel bij de beloften spurtte. Het kwam als een bevestiging na een moeilijk eerste jaar (2018) bij de Nederlandse continentale ploeg. ‘Bij Metec maakte ik in 2019 ten opzichte van 2018 een hele grote sprong. En afgelopen winter heb ik dat nog een keer gedaan maar dan op een veel hoger niveau.’

Dat had onder andere te maken met zijn overstap naar SEG Racing Academy. ‘Bij SEG zit ongelofelijk veel professionele begeleiding, zoals met de trainers en Aike Visbeek (vorig jaar werkzaam bij SEG, red.), maar ook op gebied van voeding. Dat heeft me allemaal heel erg geholpen. Zelf was ik echter ook bereid om meer te gaan doen, te laten en werd ik meer geïnteresseerd in het idee achter de trainingen.’

Dekker op stoom voor corona: 'Ik zou die dag zo weer willen beleven'

Het resulteerde in een kanonstart van Dekker in 2020. Zo won hij de Nederlandse 1.2 koersen de Ster van Zwolle en de Dorpenomloop Rucphen. In de eerste troefde hij na een barre koers zijn huidig ploeggenoot, en sprinttalent, Olav Kooij af en in de andere won hij op eveneens straffe wijze de massasprint. Als klap op de vuurpijl werd Dekker ook nog eens derde tussen de profs in Le Samyn, een koers die, door de kasseien en zware weersomstandigheden, altijd uitloopt op een ware slijtageslag.

Vooral aan de Le Samyn bewaart Dekker mooie herinneringen. ‘Ik zou die dag zo weer willen beleven in koers. Gewoon omdat ik het zo vet vind dat ik daar van start tot finish voorin de koers zit. En continu de koers meemaak, in plaats van dat ik alleen maar probeer te volgen in positie vijftien.’

David Dekker (rechts op de foto) op het podium van Le Samyn. (Foto: Sirotti, 2020)

Dekker kiest voor sprintervaring van Jumbo-Visma: 'Ze weten hoe het moet'

Met Dekker wil je als concurrent dus het liefst niet naar de meet en ook na een zware tocht ben je niet zomaar van hem af. Een renner die in meerdere type wedstrijden kan winnen, dus was hij interessant voor vele ploegen, waaronder Jumbo-Visma, die de strijd om de handtekening van de jonge Nederlander wist te winnen. Voor Dekker was het vanwege talrijke redenen een gemakkelijke beslissing.

‘Jumbo-Visma heeft de laatste twee jaar laten zien de beste of één van de beste ploegen in de WorldTour te zijn.’ Verder wijst Dekker ook naar de uitmuntende prestaties van Wout van Aert en de ‘indrukwekkende Tourploeg’ van afgelopen seizoen. Het belangrijkste is echter dat de ploeg met Dylan Groenewegen heeft bewezen een talentvolle sprinter naar de absolute wereldtop te kunnen brengen.

‘Het is dus niet bij wijze van spreken: dat ze Groenewegen hadden overgenomen van Quick-Step en dat hij toen al een topsalaris verdiende’, schetst Dekker een werkwijze die meestal door rijkere ploegen wordt gehanteerd.

Dekker wil leren van Groenewegen

‘De ploeg heeft echter een topsprinter van hem gemaakt’, vervolgt Dekker. ‘Dat gaf voor mij de doorslag dat ze weten hoe het moet. En bovendien tonen ze in mij ook heel veel vertrouwen en hebben ze hetzelfde idee als ik over wat voor renner ik ben. Dat is voor mij minstens zo belangrijk als die andere punten.’

Dekker kijkt alvast uit naar de samenwerking met Groenewegen, met wie hij later dit seizoen enkele koersen zal rijden. ‘Ik denk dat ik veel kan leren van hoe hij de voorbereiding doet van een wedstrijd, wat betreft het parcours en waar hij dan rekening mee houdt. Maar ook bijvoorbeeld van hoe hij een sprint timet en hoe hij communiceert met de lead-out in de laatste vijf kilometer.’

(Foto: Martin Hols / Jumbo-Visma)

'Je ziet meer jonge renners sprints winnen dan klassiekers'

Het mag duidelijk zijn dat zowel Dekker als de ploeg in eerste instantie inzetten op de sprint en niet de klassiekers. ‘Je ziet meer jonge renners sprints winnen dan klassiekers. Een 23-jarige jongen wint niet zomaar een klassieker. Tenzij je Mathieu (Van der Poel, red.) of Wout (Van Aert, red.) bent. Bij het sprinten is die stap makkelijker te maken, als je er de capaciteiten voor hebt. Bij klassiekers speelt de ervaring en inhoud, die je door de jaren heen opbouwt, een veel belangrijkere rol’, legt Dekker haarfijn uit.

Desondanks noemt de sprinter Dekker in eerste instantie de klassieker Milaan-Sanremo als mooiste koers om ooit te winnen. Zeker niet vreemd, want laat dat nou net het monument zijn waar sprinters écht een kans maken. ‘Ik vind Milaan-Sanremo een hele mooie klassieker, met name omdat het zo lastig is om daar te winnen. Een wedstrijd winnen is al niet niks, maar in Sanremo kunnen veel type renners winnen. Vooral als sprinter is het een grote uitdaging om te sprinten voor de overwinning en niet voor plek tien.’

'Parijs-Roubaix de mooiste koers om te winnen'

Toch kan één dag niet op het wensenlijstje van een sprinter ontbreken. Die dag dat het Tourpeloton na drie loodzware weken het einde écht in zicht heeft. ‘De Champs Élysées, dat is dé droom van elke sprinter.’ Of is er nóg iets beters? ‘Of natuurlijk de eerste rit in de Tour, dat is natuurlijk ook heel erg vet’, schiet Dekker lachend alsnog iets mooiers te binnen.

(Foto: Bram Berkien / Jumbo-Visma)

Waar de sprint voor nu voorrang krijgt bij Dekker, heeft hij de klassiekers, en dan met name de kasseienklassiekers, zeker niet uit het oog verloren. ‘De klassiekers heb ik altijd heel leuk gevonden en vind ik nog altijd supermooi. Parijs-Roubaix vind ik de allermooiste koers ter wereld om te winnen’, aldus Dekker.

Dekker: 'Hoe is dat in godsnaam mogelijk?'

‘Ik heb in 2018 de beloftekoers mogen rijden. Ik was daar nog nooit geweest en het was de eerste keer dat ik op die stroken reed. Toen kwam ik erachter wat voor vreselijke koers het is, qua kasseien’, vertelt Dekker gekscherend. Toen ik eroverheen reed, dacht ik echt: als je op televisie kijkt, zie je die mannen de laatste dertig kilometer eroverheen vliegen en aanvallen. Hoe is dat in godsnaam mogelijk?’

De finish van de ‘Hel’ maakt het plaatje voor Dekker echter volledig compleet. ‘Het is een van de weinige plekken in het wielrennen waar je een beetje een arena-gevoel van krijgt. Dat het dan ook zo’n ouderwetse wielerbaan is, maakt het mythische aan de koers alleen maar groter.’ Er bestaat een mogelijkheid dat Dekker dit jaar al in Roubaix start, maar daar dient door de ploeg nog een definitief besluit over te worden genomen.

Mogelijk is David Dekker aanwezig bij de laatste koers (Parijs-Roubaix) van Maarten Wynants (rechts op de foto). (Foto: Martin Hols / Jumbo-Visma)

Wereldtop wacht in UAE: 'Dat vind ik echt vet'

Het is echter eerst sprinten geblazen voor Dekker en dat gelijk in de UAE Tour, waar hij de degens mag kruisen met sprintkleppers als Caleb Ewan, Sam Bennett, Fernando Gaviria, Pascal Ackermann en Elia Viviani. Dat is waar Dekker het uiteindelijk allemaal voor doet. ‘Dat vind ik echt vet. Uiteindelijk vind ik tegen de wereldtop koersen het mooiste wat er is. Of ik nou de nummer vijf van de wereld ben of nummer tweehonderd.’

Daarnaast is de koers in het Midden-Oosten de ideale graadmeter voor Dekker om te zien waar hij na de winterperiode staat. ‘Afgelopen winter lag de focus vooral op het ontwikkelen van meer inhoud, een grotere motor. Met als doel om frisser aan de sprint te beginnen. Het verval tussen wat ik na vier, vijf uur koers trapte en fris tijdens de training kon sprinten, was afgelopen jaar behoorlijk groot. We zijn vooral bezig geweest om dat verval veel minder te maken.’

(Foto: Martin Hols / Jumbo-Visma)

'Kwam als donderslag bij heldere hemel'

In de maand mei volgt voor Dekker met de Giro d’Italia het hoogtepunt van het jaar. ‘Het kwam als donderslag bij heldere hemel. ‘Ik mag daar mijn eigen kans gaan in de sprints’, vertelt Dekker enthousiast over zijn selectie.

Het is een kwestie van niets moet en alles mag. ‘Druk voel ik niet echt. De ploeg communiceert ook dat het doel is om ervaring op te doen. Er is denk ik geen betere plek om ervaring op te doen in massasprints dan in een grote ronde. Ik weet verder echt niet wat ik er van kan verwachten. Het gaat er vooral om dat ik dingen leer, die mij helpen om volgende sprints nog beter aan te pakken, zoals anticiperen, keuzes maken en de samenwerking met de ploeg.’

(Foto: Martin Hols / Jumbo-Visma)

Wat voor sprinter is Dekker? 'Heb nu al dat soort gedachtes'

Dit jaar zal alvast veel duidelijk maken over wat voor type sprinter Dekker is of zal worden. Een type Peter Sagan of Mads Pedersen die na een zware koers de rest overhoop sprint of een spurtbom voor de vlakke ritten. ‘Ik ben vooralsnog meer een type dat baat heeft bij een zware koers onderweg. Ik ben daarom juist nu meer bezig met de sprints van de UAE Tour. Daar vind je geen heuvel onderweg, de wegen zijn breed en rechtdoor. Een parcours geschikter voor massasprints op topsnelheid ga je niet krijgen. Ik denk dat ik in dat type sprints nog de meeste progressie kan maken.’

In de Giro wacht Dekker dan weer het omgekeerde. ‘Het heet dan vlak, maar is toch niet vlak’, lacht hij. ‘Daar ben ik ook benieuwd naar’, vervolgt hij op serieuzere toon. ‘Ik heb nu al van dat soort gedachtes: ga ik inderdaad in verhouding beter sprinten als het een beetje omhoog gaat en als er harder gekoerst wordt. Het zijn allemaal vragen waar zowel Dekker als de wielervolgers de komende maanden meer duidelijkheid over zullen verkrijgen. Eén ding staat vast, de toekomst van het Nederlandse wielrennen in de sprints en klassiekers ziet er met Dekker in het profpeloton een stuk mooier uit.

Voorlopig programma Dekker 2021

Voor meer IDL Neo, klik hier!

Wilbert van der Velde (w.vandervelde@indeleiderstrui.nl)