IDL Neo | Heeft medium Vaughters het met Rutsch eindelijk bij het rechte eind?

Zoals elk jaar gaan er ook in 2020 nieuwe talenten, jong of als laatbloeier, de overstap naar de top van het wielrennen wagen. Sommigen zullen slagen en eeuwige wielerglorie vergaren, anderen zullen misschien ambities bij moeten stellen en zich in een dienende rol moeten plaatsen en een paar zijn na een jaar al weer weg. In de Leiderstrui brengt om de twee weken een nieuw gezicht in beeld en gaat dieper in op de resultaten, kenmerken en verwachtingen van de renner. Vandaag: Jonas Rutsch – EF Pro Cycling.

Profiel:

Het wielrennen staat bol van tradities, één daarvan begon met de intrede van de Amerikaan Jonathan Vaughters als ploegmanager. Elk jaar weer voorspelt hij de nieuwe renners die bij zijn ploeg aansluiten een grote toekomst. Zo zou ex-prof Michel Kreder ooit de Amstel Gold Race winnen, Tom-Jelte Slagter Luik-Bastenaken-Luik, Pierre Rolland met moderne trainingsmethoden het podium van de Tour de France halen en Davide Formolo zonder twijfel ooit de Giro d’Italia winnen.

Dat een ploegmanager veel vertrouwen heeft in zijn renners is uiteraard erg fijn, maar het voorspellen van overwinningen in monumenten legt misschien onnodige druk op zijn renners. De hoge verwachtingen kwamen dan ook vooralsnog niet uit en Vaughters werd wat terughoudender. Zijn ploeg, EF Pro Cycling, is de afgelopen jaren echter bezig met een flinke opleving, met als absoluut hoogtepunt de winst van Alberto Bettiol in de Ronde van Vlaanderen 2019. Een prestatie die de Amerikaanse ploegbaas niet voorspelde, maar waar hij totaal niet door verrast was, zo liet hij aan Het Laatste Nieuws weten.

‘De jongen is een machine, een goed afgestemde machine’

Niets menselijks is ook Vaughters vreemd, dus met het hernieuwde elan van zijn ploeg komen zijn ouderwetse gewoontes ook weer bovendrijven. Het volgende ‘slachtoffer’ is Rutsch. ‘De jongen is een machine, een goed afgestemde machine. Ik denk dat hij een geweldige klassieke renner zal worden. Hij won al Gent-Wevelgem bij de beloften, en ik geloof in hem als toekomstig Parijs-Roubaix-winnaar’, aldus de lovende woorden van Vaughters in een persbericht. Voor Rutsch is het in ieder geval te hopen dat de verwachtingen van zijn ploegbaas ditmaal wat beter uitpakken.

Rutsch doorliep het gangbare traject in het wielrennen. Hij begon met een paar jaar bij de junioren, waar hij een gemiddelde renner was, zonder échte uitschieters. Ook zijn eerste jaar bij de beloften was verre van bijzonder. Hoge toptien-plaatsen bij de Duitse kampioenschappen waren zijn meest opvallende prestaties. In 2018 ging het met een tweede plaats in de Eschborn-Frankfurt U23 en een tweede plaats bij het nationale kampioenschap op de weg al wat beter, maar voor een toekomstig WorldTour-renner is het nog erg mager.

Daarentegen kent elke renner zijn eigen unieke progressiecurve en die van Rutsch schoot in 2019 in een verticale lijn de lucht in. Het begon allemaal op het Griekse eiland Rhodos, waar een etappekoers van drie dagen op het programma stond. In de zwaarste etappe werd de Duitser zevende op tien seconden van de Nederlandse eindwinnaar Martijn Budding.

Rutsch voert plan tot in perfectie uit

Een zevende plek in een rittenkoers was een mooi begin voor Rutsch en het zou snel nóg mooier worden. Drie weken later was het namelijk tijd voor de beloftenversie van Gent-Wevelgem, ook wel de Kattekoers genoemd. Met de top van de beloften aan de start, was Rutsch in het beste geval een outsider te noemen. Hij had echter in de winter zo’n grote stap gezet, dat de status van outsider hem geen eer meer aandeed. De wind speelde als zo vaak een grote rol in de Belgische wedstrijd en leidde tot een kopgroep van veertien man, onder hen Rutsch. Samen met drie anderen wist hij in de finale te ontsnappen, waarna hij naar de overwinning sprintte.

Lees verder onder de post.

Voor Rutsch was de overwinning een bekroning van een vooropgezet plan, onthulde hij aan Cyclingnews. ‘Vanaf het begin van de winter richtte ik al mijn training op de U23 versie van Gent-Wevelgem. Bij de start van de wedstrijd wist ik dat ik kon winnen, want mijn voorbereiding verliep heel erg goed.’ Rutsch wist dat zijn overwinning nieuwe mogelijkheden zou brengen. ‘Door het winnen van Gent-Wevelgem trok ik de aandacht van grotere ploegen.’

Zwaargewicht Rutsch kan ook klimmen

Rutsch bevestigde zijn prestatie in Gent-Wevelgem vervolgens met een vijfde plaats in de Ronde van Vlaanderen U23. Eindelijk toonde de Duitser wat voor enorm vermogen er in zijn lange lichaam (1,97 meter, red.) schuilt. En dat hij over enorm veel vermogen beschikt, liet hij later in het jaar zien met meerdere top-tien resultaten in geaccidenteerde rittenkoersen.

Rutsch kan namelijk met zijn lange lijf ook goed klimmen. Dat kwam voor het eerst tot uiting in de heuvelachtige Ronde van Luxemburg, waar hij een achtste plek in het eindklassement behaalde. In de Elzas ging het klimmen tijdens de Tour d’Alsace nog beter. Op de zeer steile La Planche des Belles Filles werd hij knap vijftiende, binnen een minuut van multitalent Tom Pidcock. Later werd hij in de zware bergetappe naar La Blanc zelfs tweede. Knappe prestaties voor een renner die qua gewicht rond de tachtig kilo schommelt. Vandaar dat Rutsch zich in de toekomst ook kansen toedicht in de kortere rittenkoersen.

Rutsch: ‘Ik heb nog nooit een fietsmeting gehad’

‘Ik ben een typische klassieke renner, lang en zwaar, maar niet té zwaar’, vertelde hij aan Cyclingnews. 'Met een wat lager gewicht en meer inhoud zou ik mij misschien ook tot een renner voor kortere etappekoersen kunnen ontwikkelen. Verder verwacht ik grote stappen in het tijdrijden te zetten. Tot nu toe was het vooral zo hard mogelijk trappen en was ik totaal niet bezig met aerodynamica. Ik heb nog nooit een fietsmeting gehad.’

Rutsch heeft in verschillende tijdritten rond de tiende plaats gereden, en beschikt over het benodigde hardrijdersvermogen. De laatste jaren hebben de renners van EF Pro Cycling nagenoeg allemaal aanzienlijke verbetering op het gebied van tijdrijden laten zien. Wees dus niet verbaasd als de jonge Duitser in de komende jaren ook uitgroeit tot een sterke tijdrijder.

Rutsch start sterk in Down Under en mist ervaring in Vlaanderen

Rutsch liet zich dit jaar al een paar keer goed zien. Hij startte zijn seizoen in de Tour Down Under, waar hij in de slotetappe naar Willunga Hill naar een 32ste plaats reed. Een prestatie waarmee hij zijn klimvermogen bevestigde. Vervolgens stond de Herald Sun Tour op het programma. Ook daar liet de jonge Duitser zich opmerken. In etappe vier, met finish op Mount Buller (15 km aan 6,1%), wist hij als laatste van de vroege vlucht over te blijven. Hij werd helaas in de laatste vijf kilometer overvleugeld.

Lees verder onder de post.

Rutsch nam zijn sterke benen van Australië mee naar zijn eerste wedstrijd op Europese bodem, de Omloop Het Nieuwsblad. Eén van de wedstrijden waar hij in de toekomst zal willen scoren. In een door waaiers geteisterde wedstrijd wist Rutsch al meteen zijn stempel op de koers te drukken. Met nog zeventig kilometer voor de boeg zette hij samen met onder andere Yves Lampaert, Jasper Stuyven, Matteo Trentin en Mike Teunissen de beslissende aanval op touw.

Een sterk staaltje fietsen van de jonge Rutsch. Het restant was echter wat minder, want tien kilometer verder moest hij door een ferme windvlaag zijn metgezellen laten gaan. Het gebrek aan inhoud op WorldTour-niveau en misschien een beetje naïviteit werden hem fataal. Hoewel de uitkomst dus tegenviel, ontving hij wel de bevestiging dat de voorjaarsklassiekers een toekomstig speelveld voor hem zijn. Voor nu gooit het coronavirus roet in het eten van de voorjaarsplannen van Rutsch. Misschien wacht hem in het najaar een uitgestelde kans. (Foto: Sirotti)

Voor meer IDL Neo, klik hier.

Door: Wilbert van der Velde