Voorbeschouwing Ronde van Colombia | Colombianen clashen in wielergek land

Colombia wint de laatste jaren meer en meer terrein in de wielerwereld, met grote namen voor het rondewerk en in de sprint. En dus begint ook de sport te landen in het thuisland zelf. Dat resulteerde in 2018 in de Colombia Oro y Paz, de wedstrijd die in 2019 officieel de Tour Colombia 2.1 heet. In de Leiderstrui blikt vooruit op het spektakelstuk.

Historie Ronde van Colombia

Zoals al genoemd in de inleiding; de wedstrijd bestaat pas één jaar, maar heeft in de eerste editie meteen een goede indruk achtergelaten. De destijds geheten Colombia Oro y Paz begon met drie relatief vlakke etappes, waarin Fernando Gaviria telkens de snelste spurter was, maar de ronde werd afgesloten met drie loodzware bergritten. Julian Alaphilippe bracht de Colombianen nog even in mineur, maar Rigoberto Uran en Dayer Quintana wonnen de laatste twee etappes.

Tot in de laatste etappe was het nog spannend voor het klassement, want Nairo Quintana had op de voorlaatste dag nog drie concurrenten binnen tien seconden zitten en dat waren niet de minsten: Rigoberto Uran, Sergio Henao en Egan Bernal, met Ivan Sosa nog eens op een schamele dertig seconden. En waar broer Dayer er met de ritzege vandoor ging, zag Nairo Quintana zijn leiderstrui naar wonderkind Bernal gaan.

Laatste winnaars Ronde van Colombia

2018 Egan Bernal

Deelnemende ploegen Ronde van Colombia

Er staan zes ijzersterke WorldTour-ploegen aan de start van de Ronde van Colombia en zo’n beetje alle Colombianen die deze ploegen in huis hebben zijn afgevaardigd. Maar dat maakt het deelnemersveld niet minder sterk. Sky komt met Chris Froome en Egan Bernal, Movistar met Nairo Quintana en Winner Anacona en UAE met Fernando Gaviria en Sergio Henao. En natuurlijk zijn ook Rigoberto Uran, namens Team EF Education First, en Miguel Angel Lopez namens Astana erbij. Deceuninck-Quick Step komt met Alvaro Hodeg.

Verder zijn er met Manzan Postobon, Israel Cycling Academy, Nerio Sottolo , Bardiani-CSF, Hagens Berman Axeon, Nippo Vini Fantini en Androni Gicattoli ook nog een handjevol Pro-continentale ploegen aanwezig. De rest van het deelnemersveld is aangevuld met vooral Zuid-Amerikaanse ploegen en de nationale selecties van Colombia, Ecuador en Italië. Er staat overigens precies één Nederlander aan de start: Etienne van Empel namens Neri Sottoli, voorheen bekend als Wilier Triestina.

Parcours Ronde van Colombia

Etappe 1, 12 februari: Medellín-Medellín (TTT, 14 km)

De ronde begint met eenploegentijdrit over veertien kilometer door de Colombiaanse stad Medellín, de op één na grootste stad van het land. Van opmerkelijke hoogteverschillen is amper sprake, al valt er wel rond de grens van de tien kilometer een bergpuntje te behalen.

Etappe 2, 13 februari: Viva la Ceja-Viva la Ceja (150,5 km)

Een etappe voor de sprinters. In de 150 kilometer lange etappe vallen hier en daar wel wat heuveltjes te onderscheiden op het profiel, maar het mag nauwelijks naam hebben. Na enkele kilometers komt het peloton op een circuit, dat driemaal wordt gerond, waarna het over dezelfde weg weer terug gaat naar de finish. Fernando Gaviria mag hier aan de bak om de eer hoog te houden.

Etappe 3, 14 februari: Mall Llanogrande-Mall Llanogrande (167,6 km)

Het begint in deze etappe al wat meer te lijken op wat de wielerliefhebber verwacht van Colombia: bergen. Rondom Llanogrande is een parcours van 42 kilometer getekend, welke het peloton vier keer zal afleggen. Scherprechter is de Alto Nano, die de top op 25 van de 41 kilometers heeft. Geen al te steil ding, het gaat 3,5 kilometer aan 5.5% omhoog, maar als je hem vier keer over moet op een hoogte van rond de 2300 meter…

Etappe 4, 15 februari: Medellin-Medellin (144 km)

Een rondje dwars door de start van ongeveer 24 kilometer, die liefst zes keer moet worden aangedaan. In elk rondje ligt één pukkeltje, maar verder is het zo goed als vlak. Wederom een etappe voor de spurtbommen.

Etappe 5, 16 februari: La Union-La Union (176,8 km)

Hier begint het echte werk. Wederom rijdt het peloton rondjes, maar deze zijn zeker niet mals. In elke van de vier rondes moeten de Alto Nano, die kennen we nog van etappe 3, en de Alto La Union worden aangedaan. Die laatste is met gemiddeld 5 procent iets minder steil dan de Alto Nano, maar wel een stuk langer: 7.4 kilometer. En de hoogte (2500 meter) blijft een rol spelen.

Etappe 6, 17 februari: El Retiro-Viva Palmas (173,8 km)

Voor het eerst een rit in lijn en ook meteen de eerste aankomst bergop in deze slotetappe. De rit start op een hoogte van 2300 meter, om na een klein bergje af te zakken naar 1400 meter hoogte. Daarna blijft het heuvelachtig richting de finishlijn, die getrokken is op de Alto de Las Palmas. In 15.5 kilometer tijd wordt er 984 meter geklommen, wat uitkomt op een gemiddeld stijgingspercentage van 6.3%. De finish ligt op 2487 kilometer hoogte. Niet ver onder de top gaat het nog even aan 16% omhoog. Geen pretje.

Favorieten dagzeges Ronde van Colombia

Het sprintersveld is vrij mager. Natuurlijk staat de Colombiaanse superster Fernando Gaviria aan het vertrek en hij mag het net als in de Vuelta a San Juan opnemen tegen Deceunincks Alvaro Hodeg. Verdere kanshebbers vinden we bij Israel Cycling Academy met Edwin Avila en Mihkel Raïm. Maar de kans dat er een Italiaan met de spurtzege vandoor gaat is ook reëel met de jonge Moreno Marchetti, Andrea Guardini en Matteo Pelucchi.

Kanshebbers voor de dagzeges in de bergen vinden we natuurlijk vooral bij de favorieten voor de eindzege, maar vrijbuiters als Ivan Sosa, Winner Anacona, Richard Carapaz, Jan Hirt of Dayer Quintana bezitten genoeg kwaliteiten om eens een rit te winnen. En misschien voltrekt zich hetzelfde als in San Juan: een knecht die er met de eindzege vandoor gaat.

Favorieten eindzege Ronde van Colombia

Voor zo’n jonge koers barst het deelnemersveld van de Ronde van Colombia van het klimtalent. Het zal niet geheel toevallig zijn dat het grootste gedeelte van dat klimtalent Colombiaans is. Chris Froome is één van de weinige kanshebbers die niet van Colombiaanse afkomst is, maar dat geldt ook voor Julian Alaphilippe, die goed in vorm is. En ondanks dat de rest van de ploeg Colombiaans is, kan ook de Spaanse Oscar Sevilla het goed doen namens Medellin.

Maar verder is het vooral Colombia wat de klok slaat. Sky heeft meerdere kanshebbers met ook nog regerend winnaar Egan Bernal, of misschien wel de talentvolle Ivan Sosa die in een wild avontuur plotseling de hele ronde wint. Maar dan zal hij wel de ijzersterke concurrentie een loer moeten draaien. Nairo Quintana bijvoorbeeld, klimgeit pur sang, die met Anacona, Carapaz én Marc Soler een gevaarlijke ploeg om zich heen heeft.

Ook bij Astana hebben ze een leuk Colombiaantje rondrijden in de persoon van Miguel Angel Lopez, de winnaar van loodzware bergritten en in 2018 tweemaal podiumrijder in een grote ronde. Een andere tegenstrever is Rigoberto Uran, die vorig jaar in de Ronde van Colombia lang meedeed voor de eindzege en in Daniel Martinez een gevaarlijke ploeggenoot heeft. En ach, als hij een etappe kon winnen in 2018, waarom zou Dayer Quintana dan niet mee kunnen doen voor de overwinning?