Vollering spreekt eerst enkel via Instagram, maar laat uiteindelijk wél van zich horen tegenover wielerpers

Voor Demi Vollering leek er in de vijfde etappe van de Tour de France Femmes geen vuiltje aan de lucht, totdat de geletruidrager op zes kilometer van de meet hard tegen het asfalt ging en derhalve aan een taaie 'terugkeerwedstrijd' moest beginnen. Uiteindelijk raakte ze haar leiderstrui kwijt aan Kasia Niewiadoma (ze verloor bijna twee minuten) en wenste ze liever niet met de wielerpers te spreken, zo melden verscheidene bronnen ter plaatse.

Het was op de beelden al duidelijk te zien: Vollering, die eerder al had aangegeven haar emoties niet meer te zullen gaan onderdrukken, was geëmotioneerd. Logisch, als je het asfalt kust en naar plaats negen in de algemene rangschikking zakt. Mede daarom wilde de Zuid-Hollandse kopvrouw van SD Worx-Protime na afloop geen lieden van het wielerjournaille te woord zijn, zo bleek.

Gelukkig reageerden wel andere protagonisten binnen 's werelds beste vrouwenploeg. 'Nee, ik heb het niet gezien want ik reed van voren. Ik had het eerst ook niet gehoord want ik hoorde zoveel', vertelde Europees kampioene Mischa Bredewold - die in de ultieme slotfase nog een kleine beurt deed ten dienste van Vollering - direct na afloop. 'Totdat ik hoorde "Demi is gevallen, Mischa. Wachten". Toen ben ik gestopt en heb ik gewacht.'

'Demi zou mijn laatste lead-out zijn op de klim, dus ik zei tegen Demi "ik blijf bij jou"', verklaarde Lorena Wiebes op haar beurt. 'Ik heb geen idee wat er gebeurde want het moment dat wij de bocht instuurden lagen ze allemaal op de grond.'

Met de schade leek het bij Vollering - tenminste, op het eerste gezicht - wel enigszins (en gelukkig maar! ) mee te vallen. De alleskunner leek vooral met schaafwonden (op de bil) te kampen. 'Ik denk dat de achterstand van Demi onder normale omstandigheden te repareren is', voorspelde ploegleider Danny Stam bijvoorbeeld al.

Via Instagram laat Vollering van zich horen: 'Kom niet te dicht bij me in de buurt'

Voor een reactie richting het wielerjournaille zullen we waarschijnlijk nog even moeten wachten (wachten op Godot?!), maar via haar Instagram heeft Vollering wel van zich laten horen na de veelbesproken rit. In haar zogeheten 'verhaal' plaatst ze een aantal foto's, welke zijn voorzien van bijschriften. Bij één van de foto's schrijft ze 'Toen mijn kont nog heel was', doelend op de schaafwonden op haar bil. Bij een andere foto valt te lezen: 'Kom morgen niet te dicht bij me in de buurt'. Een ietwat cryptische tekst, hoogstwaarschijnlijk geadresseerd aan haar concurrentes.

Niet al te veel later deelde haar broodheer SD Worx-Protime een (medische) update, ditmaal via platform X. 'Ze had lichte kneuzingen en oppervlakkige schaafwonden aan haar onderrug en bil. De focus van de behandeling ligt op herstel. Het ziet er naar uit dat Vollering vrijdag de Tour kan vervolgen', valt de lezen in het communiqué, waarna ook een korte reactie van Vollering zelf volgde. 'Als je bedenkt hoe snel ik viel, ben ik blij dat ik geen botbreuken opliep.'

'Na de val moest ik even bijkomen en alles nakijken. Daarna kon ik weer op de fiets stappen en de race vervolgen', aldus de sterke renster. 'Nu moeten we afwachten hoe het vrijdagochtend voelt, maar ik ga ervan uit dat ik de Tour kan vervolgen. Ik ben blij dat Kata Blanka Vas tóch de etappe heeft kunnen winnen. Na de teleurstelling van het net missen van een medaille op de Olympische Spelen, pakt ze hier een mooie overwinning.'

Het was Wiebes die Vollering omver reed

Toen Vollering tot bedaren gekomen was, wilde ze uiteindelijk toch spreken met de pers. Tenminste: NOS-man Han Kock sprak circa vier minuten met de vrouw uit Pijnacker. Ook in dat gesprek bevestigde Vollering dat er geen sprake was van breuken, maar dat ze wel een beurs stuitje heeft. 'We moeten zien hoeveel impact dat heeft op de fiets.'

'We kwamen van die rotonde af, gingen links en tussen de bomen', omschreef Vollering ook nog hoe de valpartij vanuit haar perspectief ontstond. 'Er was door die bomen geen zicht op hoe de weg precies draaide. Ik denk dat een aantal meiden het niet aan zag komen, ik zag meiden voor me vallen. Ik dacht wel dat ik in het zadel kon blijven, maar toen kwam iemand vol aan de zijkant en viel ik alsnog.' Ook beaamde ze het alom uitgesproken vermoeden dat het ploegmaatje Wiebes was die haar omver kegelde. 'Ja, Wiebes zat in m'n wiel geplakt, daar kan zij niets aan doen natuurlijk, gelukkig bleef zij wel staan.'