Alpe d'Huez-chaos: Van der Hoorn drinkt biertje, kippenvel Van Baarle, Van Aert had motor bij zich

De Alpe d'Huez maakte in de twaalfde etappe van de Tour de France z'n imago meer dan waar. Het was chaos op 'de Nederlandse berg', van de eerste tot de laatste bocht. De Nederlandse media doken uiteraard op de Nederlandse renners om hun verhalen van de klim te horen.

De Telegraaf stond kort bij Taco van der Hoorn, die duidelijk had genoten. 'Het was heel gaaf, een gekkenhuis. Dit is een van de mooiere dingen die ik als wielrenner heb meegemaakt. Ik had geen moeite om de tijdslimiet te halen, dus kon een beetje om me heen kijken. In de Nederlandse bocht heb ik nog een lekker biertje gedronken, al was het daarna nog best ver.'

Dylan van Baarle stelt bij het Algemeen Dagblad dat hij zijn moeder zag staan in de populaire Nederlandse bocht 7. 'Mijn moeder stond in bocht zeven en ik zag haar staan. Ik wist dat ze er heen ging dus ik had er extra aandacht voor. Bocht zeven is écht kippenvel. Het is aftellen naar die bocht. Iedereen uit z’n plaat. Gaaf hoor. Veel mensen met bier op, maar ik heb het maar laten staan.'

Of Nils Eekhoff dan, die in de eerste kilometers van de Alpe d'Huez even gas gaf. 'Zodat ik aan het einde wat rustiger kon rijden en er beter van kon genieten. En dat is gelukt.' Hij noemt de ervaring 'uniek', Dylan Groenewegen spreekt van 'een feestje'. De mooiste teksten komen van Martijn Tusveld van Team DSM. 'Ik ben een beetje overdonderd. Het was echt een mooie ervaring', zo zegt hij. 'Ik zat echt toe te leven naar bocht zeven. Iedereen herkent je daar en ze werden écht helemaal gek.'

Van Aert vreesde even voor corona

Dat de Nederlanders het meest genoten van de slotklim, blijkt wel uit teksten uit het Belgische kamp. Daar klonk enthousiasme, maar ook een enkele bedenking. 'Hoewel ik ver van achter zat, reed er vlak voor de klim een politiemotor met me mee. Ik vroeg me af waar dat voor nodig was. Maar daar kwam ik al snel achter toen ik in de drukste zones reed. Af en toe reed je echt in een muur van geluid. En soms was de weg zo smal dat je maar net tussen alle supporters door paste. Het was echt heel gek', zo vertelt Wout van Aert aan de NOS.

De groene truidrager had de fans in zijn nek hangen en dat voelde hier en daar toch wat ongemakkelijk. 'In je gedachte zie je corona overal rondzweven. We doen er de hele Tour alles aan om afstand te houden, dan is het een beetje raar om door zo'n mensenmassa te rijden. Maar ik vond het een supermooie dag.'

Ook Tiesj Benoot heeft bij Het Laatste Nieuws goede en minder goede dingen gezien. 'Het was indrukwekkend om als renner van een Nederlandse ploeg (Jumbo-Visma, red.) door die oranje massa te rijden, maar voor de veiligheid het was goed dat er in de laatste drie kilometers hekken stonden.' Of zoals Jasper Stuyven het verwoordt: 'Vooral de strook tussen bocht zeven en de nadarhekken was het drukst en meest hectisch. Het was soms op het randje, maar oke. Net zo zot als in 2018.'