Axel Laurance heeft de wereldtitel gegrepen bij de beloften op de weg. De 22-jarige Fransman uit de opleidingsploeg van Alpecin-Deceuninck zag een week geleden hoe aanstaande ploegmaat Mathieu van der Poel het goede voorbeeld gaf en deed dat nog eens dunnetjes over. Laurance reed de hele dag in de vlucht en bleef op het finalecircuit in Glasgow uiteindelijk solo over. Het zilver was voor de Portugees António Morgado, met het brons voor de Slowaak Martin Svrcek.
168,4 kilometer, met net als bij de mannen elite een aanloopfase vanuit Loch Lomond, alvorens het lokale rondje rond Glasgow na 69,5 kilometer werd bereikt. Op een door de regen nat wegdek was het vanuit de start nerveus, en dus werd er ook al snel gevallen. De Brit Oliver Rees was één van de slachtoffers, en hij zou zeker niet de laatste zijn...
Sterke kopgroep van negen vertrekt, veel valpartijen door de regen
Na een gevecht om de vlucht reden er uiteindelijk negen mannen weg. Frankrijk, Italië, Groot-Brittannië, Duitsland, Noorwegen... Veel grote landen hadden iemand mee. Laurance zat daar ook bij. Toen na dertig kilometer koers de voet van Crow Road werd bereikt, probeerden er nog een heleboel renners tevergeefs de oversteek te maken. Op de klim van 5,5 kilometer aan vier procent gemiddeld was het België dat zich roerde, met Alec Segaert die al even op de pedalen ging staan. Hem werd geen ruimte geboden als één van de favorieten.
Eenmaal over de top was het oppassen geblazen in de spekgladde afzink. Het kwam met bakken uit de hemel en er werd daardoor veel gevallen. Ook de Nederlander Jesse Kramer ging even de berm in, maar kwam goed weg. Eenmaal beneden was het gat van de kopgroep van negen met het peloton veertig seconden. Er werd gang gezet richting het lokale finalecircuit, waar de leiders hun voorsprong met al het bochtenwerk en scherprechter Montrose Street uitbreidden tot een minuut.
Na de eerste keer finishlijn was er nog een kleine honderd kilometer te gaan en renners bleven in de gladde bochten maar vallen. Jumbo-Visma-talent Dario Igor Belletta ging onderuit en nam Nederlander Casper van Uden mee in z'n val. De sprinter kwam nog wel terug, maar reed niet veel later z'n ketting vast. Gefrustreerd moest hij wisselen van fiets en was hij zo goed als kansloos. Vooraan het peloton bleven ze overigens ook niet overeind en was het iedere ronde wel ergens raak.
Laurance rijdt weg, Segaert creëert groepje vanuit peloton
De groepen werden op die manier uitgedund en het was wachten op een eerste echte aanval vanuit de favorietengroep. Het was Thibau Nys die namens de Belgen het bal opende en hij kreeg de Amerikaan Luke Lamperti (die vanaf 2024 voor Quick Step rijdt) mee. Niet veel later ging Nys nog eens aan, dit keer met de Fransman Pierre Gautherat en DSM-renner Pavel Bittner. Op deze manier hadden we de vroege vlucht van inmiddels nog acht renners vooraan, met daarachter een achtervolgend groepje van drie, op een kleine minuut.
Vanuit het peloton bleef een reactie niet lang uit. Nys en consorten kregen snel gezelschap van de beste mannen uit het peloton. Segaert zette zich op kop voor z'n kopman bij België, waardoor de groep van zo'n twintig renners even tot op een halve minuut van de koplopers kwam. Heel lang bleef de gang er in het flink uitgedunde peloton echter niet in. Met nog drie rondes van dik veertien kilometer voor de wielen groeide het verschil weer naar vijftig seconden, waardoor de Belgen opnieuw een zet deden. Segaert ging hard aan en alleen de Brit Zachary Walker kon nu mee.
Overal reden in deze fase renners. Vooraan was het uiteindelijk de Fransman Laurance die vanuit de vroege vlucht solo ging, terwijl Segaert en Walker met z'n tweeën enkele gelosten opraapten. Nys leek hier de slag te missen, daar hij in het peloton bleef en daar viel het even helemaal stil. De zoon van Sven Nys reed vervolgens zelf weg uit het pak, maar al wel op anderhalve minuut achterstand van de eenzame leider. Segaert had nu de beste papieren voor de Belgen.
Pokeren begint, ideaal voor Laurance
Met nog twintig kilometer voor de wielen hadden we Laurance voorop, met op twintig seconden een groepje met Lorenzo Milesi (Italië), António Morgado (Portugal), Jack Rootkin-Gray (Groot-Brittannië), Moritz Kretschy (Duitsland) en Martin Svrcek (Slowakije). Vier van hen waren uit de vroege vlucht, Svrcek had in een eerder stadium de oversteek gemaakt. Op driekwart minuut hadden we Segaert, Walker en vroege vluchter Iván Romeo.
De aanval loont, dat was wel duidelijk. De mannen die vroeg in de koers waren vertrokken, hadden richting de slotronde de beste papieren voor het podium. En hoe dichterbij de streep kwam, hoe minder de samenwerking bij de eerste achtervolgende groep werd. Laurance breidde z'n voorsprong uit naar 25 seconden, met Quick Step-man Svrcek die het meeste werk deed als sterkste renner erachter. Dat was ook zo voor Segaert bij de groep daar achter. Zij zagen hun achterstand echter oplopen tot een minuut.
Op acht kilometer van het einde ging Svrcek nog eens stevig op de pedalen staan, maar de Slowaak kreeg de andere vier niet los. Dat speelde Laurance in de kaart, want met de tong op zijn voorwiel hield hij een mooie marge en vierde hij het feestje solo richting de finish. Margado pakte het zilver en het brons was voor Svrcek.
Uitslag WK wielrennen 2023 - wegwedstrijd beloften mannen
Results powered by FirstCycling.com
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties