Column: Roodhooft-imperium zaagt stilletjes aan de stoelpoten van overige klassieke ploegen

Met de komst van Deceuninck hebben ze bij Alpecin-Fenix en in het bijzonder de familie-Roodhooft opnieuw een slag geslagen om U tegen te zeggen. Voor de tweede maal in drie jaar binden de Roodhoofts een hoofdsponsor van een WorldTour-ploeg (eerder al Alpecin) aan hun procontinentale formatie, waarmee ze gestaag verder bouwen aan hun ploegske.

Bij het lezen van het nieuws dinsdagavond moest ik gelijk denken aan een quote van Philip Roodhooft die ik die ochtend - in een zeer aan te raden interview - in HLN had gelezen. 'Ik zou het trouwens nooit een goed idee vinden om mijn ploeg de Wolfpack te noemen. Zijn de echte naamgevende sponsors daar wel zo blij mee, vraag ik me af?' Broer Christoph had daarvoor al laten citeren dat ze 'net zo goed wolfpack zijn als de Wolfpack van Patrick Lefevere'.

Interessante teksten als je het mij vraagt; tot dusver pakten ze bij Alpecin-Fenix in grote wedstrijden zeker hun verantwoordelijkheid, maar buiten de koers overheerste het realisme en de nederigheid. 'Niets moet, alles mag', dat leek het credo van Mathieu van der Poel en co. De 'underdog-rol' werd zoals bekend met verve vervuld de afgelopen jaren. Nu lonkt de stap naar de grote WorldTour.

Van der Poel als de Tom Boonen van Alpecin-Fenix

Het wordt ontzettend interessant hoe Alpecin-Fenix haar nieuwe status aan gaat pakken. Tot dusver werd de 'Quick-Step-methode' erop nagehouden: mikken op de eendagswedstrijden en met meerdere spurters zoveel mogelijk succes binnenharken. Met Van der Poel als de Tom Boonen van de ploeg, de absolute blikvanger die altijd en overal exposure binnenhaalt.

Terwijl ze bij de ploeg van Patrick Lefevere met Remco Evenepoel ook de switch maken naar grote rondes, lijken ze bij Alpecin-Fenix komend jaar nog meer naar het ideaalbeeld toe te werken waarin niet álles om Van der Poel draait. Tuurlijk, ze zien hem het liefst winnen, maar de tweede lijn van de ploeg is serieus versterkt met veel potentieel.

Met Robert Stannard werd de schaduw van Michael Matthews weggeplukt bij Team BikeExchange. Een renner met het natuurlijke vermogen om wedstrijden af te maken op allerlei terreinen, maar op de een of andere manier lukte het bij zijn vorige ploeg niet écht om dit om te zetten in succes. Desondanks een gouden slag, evenals de komst van baroudeur pur sang Michael Gogl (Qhubeka-ASSOS) en de rappe Stefano Oldani van Lotto Soudal. Tel daar de ontwikkeling van een Gianni Vermeersch en de rappe benen van Jasper Philipsen en Tim Merlier bij op en je hebt een aartsgevaarlijke ploeg in werkelijk elke voorjaarswedstrijd.

Alpecin-Fenix en Roodhoofts genieten alle respect van concurrent Lefevere

Daarom was ik vrijwel meteen benieuwd naar de reactie van Lefevere, toch een man met eer, op het nieuws dat zijn hoofdsponsor van afgelopen seizoenen naar de concurrent trekt. Lefevere reageerde zeer collegiaal en gaf bij Sporza aan 'niet te weten waarom hij iemand iets kwalijk moest nemen', wat voor mij tevens de statuur van Alpecin-Fenix benadrukt. Lefevere heeft overigens al meermaals aangegeven veel respect te hebben voor de werkwijze van de Roodhoofts.

Andere ploegmanagers als Ralph Denk kregen er in het verleden wel eens van langs van de West-Vlaming, met het verwijt 'oncollegiaal' te zijn bij transfers. Ander interessant detail: Deceuninck benadrukte het belang van het sponsoren van vrouwenformatie Plantur Pura, waar de ploegbaas van Quick-Step niet direct stond te springen om het in de hand nemen van een damesploeg.

Lefevere zit met blikvangers als Evenepoel, Julian Alaphilippe, Mark Cavendish, Fabio Jakobsen en Kasper Asgreen overigens allesbehalve verlegen om kwaliteit, evenals het sterk versterkte Jumbo-Visma van Wout van Aert. Nóg meer dan vorig jaar komt er echter een derde ploeg bij, met het vet op de botten dat de Roodhoofts deze winter gekweekt hebben bij hun ploegske.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)