De Lie baalt van zijn vorm en hekelt 'het moderne wielrennen': 'Een smalle weg wordt volledig afgezet'

In 2023 wist Lotto-Dstny-revelatie Arnaud De Lie al drie keer te zegevieren. Ook aan ereplaatsen in grote jongens-koersen geen gebrek voor 'De Stier van Lescheret', getuige onder meer zijn tweede en zevende plaats in respectievelijk Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne. In Parijs-Nice wil het echter nog niet vlotten en daar baalt het 20-jarige supertalent van.

In de vijfde rit van de Franse rittenkoers zag De Lie de vijf maanden oudere Olav Kooij naar de overwinning sprinten. Zelf moest de Franstalige Belg genoegen nemen met een 24e plaats. In gesprek met Het Nieuwsblad ging De Lie in op zijn enigszins teleurstellende resultaten. 'Ik vond het niet de moeite om vanuit vijftiende positie te proberen alsnog vijfde te worden', opent hij zijn analyse. 'Da’s misschien spectaculair, maar het levert niets op. Deze Parijs-Nice evolueert echt niet goed voor mij.'

'Ik heb geprobeerd de zaken nog recht te zetten, maar het was te laat', jammert De Lie

'We missen wat vertrouwen', gaat hij verder. 'Dat kon iedereen zien. Ik heb geprobeerd de zaken nog recht te zetten, maar het was te laat. Ik ben hier om te winnen en niet om bij te leren. Je kunt misschien leren van een verlies, maar je leert na een overwinning bij. We hadden hier in Parijs-Nice al de mogelijkheden om te winnen. De eerste keer, in La Verrière, scheelde het niet veel. De tweede keer, in Fontainebleau, was het niet goed. En vandaag was het eigenlijk nog slechter. Ach, het liep al fout op vijf kilometer van de finish. Zoals Pascal Eekhoorn zei: we moesten al vroeger voorin hebben gezeten. Maar in het moderne wielrennen wordt dan blijkbaar de smalle weg volledig afgezet zodat je niet meer kunt opschuiven.'

De Lie kon in de massasprint niet rekenen op wezenlijke ondersteuning van zijn ploegmakkers. Daar baalt hij als een stekker van. 'Ik raakte in mijn eentje wel nog in het spoor van Mads Pedersen, maar blijkbaar had ik ook zelf te weinig vertrouwen, want ik speelde zijn wiel kwijt. Ik zag dat mijn ploegmaten daarna nog aan het terugkeren waren. Ik probeerde bij het wiel van Jacopo Guarnieri te raken, maar ik vloog alle kanten op. Als je alleen bent, hebben de andere ploegen niet veel respect voor je. Ik werd door iedereen weggeduwd. Als je in dertigste positie zit, is het zinloos om je in alle bochten te wringen en dan te crashen. Voor hetzelfde geld is je seizoen ook voorbij.'