Dumoulin over Giro-tactiek: 'Als je zo goed bent als Pogacar, zou ik ook niet saai koersen'

Tom Dumoulin heeft zich allerminst uit het veld laten slaan door de wisselvallige eerste maanden van het seizoen. De Nederlander van Jumbo-Visma zakte er na een goed begin doorheen in de UAE Tour, liep een coronabesmetting op en moest door de gevolgen daarvan vroegtijd opgeven in de Ronde van Catalonië. Desondanks is hij heel gretig om alsnog te laten zien dat hij in de Giro d'Italia kan meedoen om de eindzege.

Dumoulin bereidt zich via de Volta Limburg Classic, Amstel Gold Race en nog een hoogtestage voor op de Giro, een ronde waar hij heel graag op z'n best wil zijn. 'Een paar jaar geleden wilde ik heel graag laten zien wat Tom Dumoulin allemaal op een fiets kon. Nu is dat ietsje minder, maar ik heb wel de drang om vooral voor mezelf te bewijzen of ik tegen al die jonge mannen een klassement kan rijden in de Giro. Die ambitie staat ondanks de moeizame aanloop recht overeind. Ik wil weten of ik het niveau daar kan halen waartoe ik in staat ben, maar dat er de afgelopen jaren te weinig is uitgekomen', vertelt hij aan De Telegraaf.

Dumoulin vindt zichzelf geen renner 'met mentale problemen'

De inmiddels 31-jarige Dumoulin wijst op zijn eindzege in de Giro van 2017 en zijn tweede plaatsen in de Giro en Tour van 2018. 'Sindsdien heb ik geen echte referentie meer van waartoe ik in staat ben als ik me vol op een klassement richt.' Hij houdt daarom ook een slag om de arm: 'Mijn aanloop is niet geweldig, dus zou het te opportunistisch zijn om te denken dat ik in de Giro even de boel op stelten ga zetten. Maar ja, daar heb ik wel zin in en dat is de bedoeling, maar een grote ronde win je niet door vanaf dag één in de aanval te gaan. Het is altijd een afweging tussen saai koersen en kansen pakken waar ze liggen. Ik hoop goed te zijn, en misschien wel steeds beter te worden.'

Dat renners zoals Tadej Pogacar niet hoeven te kiezen voor saai koersen door een enorm overschot, daar is Dumoulin best een beetje jaloers op. 'Als je zo goed bent als Pogacar, zou ik ook niet saai koersen. Wanneer je drie minuten kunt wegrijden in een bergrit, laat ik het ook niet na. Maar ik kan dat niet, zo eerlijk moeten we zijn.' Toch is hij naar eigen zeggen 'trots' op wat hij heeft bereikt. Hij weigert dan ook mee te doen met de tendens dat hij sinds zijn sabbatical in 2021 plots een renner 'met mentale problemen' is. 'Als dat gevoel weer terugkomt, ben ik daar niet bang voor. En nee, ik denk helemaal niet van: oei, ik moet wegblijven van dat gevoel. Het is er nu niet, maar als het er wel is, dan stop ik toch lekker. Ik fiets omdat ik het leuk vind, en soms als het wat tegenzit is het wat minder plezierig. Maar er gaan ook weer momenten komen dat het heel goed gaat en dat ik het wel weer veel leuker ga vinden, omdat ik er ook goed in ben.'

Dumoulin start 'met hoop en ambitie' in Amstel Gold Race

Zondag in de Amstel Gold Race hoopt Dumoulin al te laten zien hoe goed hij kan zijn. In gesprek met HLN spreekt hij met ambitie over de wedstrijd in Limburg. Nu die eenmalig van plek is gewisseld met Parijs-Roubaix past het perfect in de agenda van de Nederlander. Winnen in zijn zesde deelname? Dumoulin wil in ieder geval volle bak koersen. 'Als wielrenner ga ik voor een wedstrijd niet zeggen dat de vorm niet goed is en dat ik niet goed getraind heb. Als je met zo’n mindset aan een wedstrijd begint, kan je beter niet starten. Als de vraag is: ‘Heb je kansen?’, dan is het antwoord ja. Mijn rol is nu vrij, ook omdat Wout Van Aert en Primoz Roglic er niet bij zijn. Ik start met hoop en ambitie.'