En daar was ie dan! Mathieu van der Poel schreef op glorieuze wijze de tweede rit in de Tour de France op zijn naam. Hij maakte koers, viel aan op vijftien kilometer van de meet, regelde vervolgens de slotklim en liet iedereen achter. De Nederlander was emotioneel na zijn zege.
Van der Poel plaatste zijn aanval al op de eerste beklimming van de Mur de Bretagne. 'Ik heb wat gepokerd, want ik wilde de bonificatieseconden daar pakken. Ik wist dat ik die nodig had om geel te pakken, dit was mijn laatste kans om de gele trui te pakken.' Op de slotklim beantwoorde hij aanval na aanval, om er vervolgens zelf vandoor te muizen. De concurrentie zag hem na de finish pas weer terug.
'Ik heb er geen woorden voor', vervolgt de emotionele Van der Poel. 'Dit wilde ik zo graag, het is echt ongelofelijk.' Toen de interviewer van de ASO de vraag stelde aan wie hij dacht, brak Van der Poel volledig. Een meeslepende en logische reactie volgde. 'Aan mijn opa, Raymond Poulidor. Hij was echt trots geweest.' Kampioen van beroep, dat is Van der Poel!
Van der Poel: 'Ik wist niet dat ik geel had'
Later voegde Van der Poel nog wat extra woorden toe aan zijn relaas. 'Mijn benen deden echt pijn, maar ik reed door een muur heen.' De Nederlander was al blij met zijn dagzege, maar realiseerde zich later pas dat hij ook de gele trui had. 'Daar kwam ik pas vijf minuten na de finish achter.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties