Evenepoel trapt niet in val van Pogacar: 'Hij zag er niet echt blij uit met die gele trui'

Remco Evenepoel reed zondag een sterke etappe in de Tour de France en nam zodoende de leiding in het jongerenklassement. Tadej Pogacar, die zelf het geel bemachtigde, had hem echter liever in het geel gezien, zo bleek uit een onderonsje tussen de twee na de finish. 'Hij zag er niet echt blij uit met die gele trui', zegt Evenepoel na afloop aan Sporza.

Evenepoel kende een lastige voorbereiding richting de Tour. Zo kon hij eerder deze maand in het Critérium du Dauphiné niet met de besten mee bergop en kampte hij kort voor de Ronde van Frankrijk nog met ziekte. Op het eerste Tourweekend kan Evenepoel echter met een goed gevoel terugkijken. Na twee lastige etappes staat hij tweede in de algemene rangschikking in dezelfde tijd als Pogacar.

Het levert Evenepoel nu dus de witte trui op, daar Pogacar eindelijk niet meer meedoet om het jongerenklassement. 'Of ik die gewone trui al beu was? Nee, niet per se. Het was per toeval, maar hier staan we dan', grapt Evenepoel. Als het aan Pogacar lag had het dus ook geel kunnen zijn. 'Hij zag er niet echt blij uit met die gele trui. Zeker voor hem is het niet de bedoeling om in die eerste dagen geel te pakken', doelt Evenepoel op de vele plichtplegingen die komen met het dragen van de gele trui.

Evenepoel: 'Zat vlak achter Pogacar toen hij aanviel'

Omdat Evenepoel en Pogacar in het klassement in dezelfde tijd staan, bepalen de etappeuitslagen wie het geel draagt. Morgen zou Evenepoel het wit dus zomaar kunnen inwisselen voor het geel. 'Dan ga ik erachter blijven', zegt hij lachend liever maandag niet een kortere uitslag dan Pogacar te willen rijden. 'We zien wel: wordt het geel, des te beter. Wordt het geen geel, dan is dat zo', maakt de Belg zich er niet druk om.

Op de laatste passage van de San Luca kon Evenepoel niet mee met de verschroeiende aanval van Pogacar. In de slotfase knokte hij zich echter samen met Richard Carapaz terug naar de Sloveen en Jonas Vingegaard. 'Ik zat vlak achter Pogacar toen hij aanviel, de benen liepen alleen even vol omdat ik net ervoor vanuit een tweede groepje ernaartoe moest springen.'

'Het is jammer dat ik wat krachten had verspeeld vlak voor zijn aanval, anders zou ik misschien wel kunnen meegaan. Maar uiteindelijk loopt het nog goed af en kom ik met die twee mannen binnen, dat is belangrijk', concludeert Evenepoel. 'Ik zag hen altijd rijden, het is denk ik nooit meer dan tien seconden geweest. Ik moest blijven geven tot op de streep, ik had geen keuze. Misschien komen we sneller terug als Carapaz meewerkt', deelt Evenepoel nog een sneertje aan zijn concurrent uit.

Pogacar liet een gaatje om Evenepoel in het geel te krijgen