Gespot op Strava: Van Aert en Pogacar domineren de Tour met epische inspanningen en cijfers

Het was alweer even geleden, maar dat was ook niet zo gek. Vlak voor de Tour de France laten weinig renners meer in hun kaarten kijken op Strava en in de eerste dagen was er met een verregende tijdrit en twee massasprints weinig te beleven. Hoe anders was dat op dag vier, vijf en zes van de Tour, waarin Wout van Aert en Tadej Pogacar de spotlights grepen. Tijd om de cijfers er weer bij te pakken!

De vierde, vijfde en zesde rit in de Tour waren vooraf lastig te voorspellen. Grote tijdsverschillen? Gewoon sprinten? En zo ja, doen we dat dan met een kleine groep of een pittig peloton? Van Aert wachtte er niet op en denderde na drie tweede plaatsen de laatste klim van de dag over, en we zagen hem niet meer terug. Een dag later deed Pogacar in iets andere proporties hetzelfde op de kasseien. Aanvallen! Rit zes was helemaal insane, met Van Aert die in het geel meer dan 200 (!) kilometer op kop sleurde. Pogacar won na een indrukwekkende sprint heuvelop...

Van Aert rijdt iedereen uit het wiel

Terug naar dinsdag 5 juli, de eerste dag na de rustdag. Het was een rustdag waarop veel werd gesproken over drie keer zilver, drie keer net niet en drie keer geen winst. Van Aert had het ongetwijfeld meegekregen en hoewel hij blonk in het groen én geel, wilde hij winnen. De gretigheid waarmee hij de basis legde voor zijn epische etappewinst op dag vier was van een andere orde. Hij kletste Jonas Vingegaard en Adam Yates finaal uit het wiel op hun terrein.

In zijn Strava-file van die dag stikt het niet voor niets van de KOM's in die finale. We tellen er zeven, ook een beetje met dank aan Jumbo-Visma. Zij deden wat ze in Parijs-Nice al eens deden: de laatste heuvel ongenadig hard omhoog knallen en brokken maken. Destijds kwam Van Aert met Primoz Roglic en Christophe Laporte boven, nu was het solo. De klim - op Strava 860 meter aan 7,9 procent - werd door Van Aert omhoog gebrommerd aan 32,2 kilometer per uur. Hij knalde maximaal 42,9 per uur uit z'n dijen en was in 1.37 minuten boven. Tadej Pogacar, die bij de eersten achter hem zat, deed het in 1.45 minuten, aan 29,8 per uur gemiddeld. Van Aert reed sowieso harder dan dik 700 watt, vermogens die Geraint Thomas claimde te rijden.

Indrukwekkend hard ging het ook in de afdaling. De gele komeet reed aan 71,2 kilometer per uur naar beneden, met een piek van 82,9. Hij breidde er zijn voorsprong alleen maar mee uit, gezien het feit dat Pogacar in het peloton erachter 'slechts' aan 66,7 kilometer per uur gemiddeld daalde. Nog meer indrukwekkend bewijsmateriaal? Van Aert reed vanaf onderaan de slotklim tot aan de meet aan 57,3 (!) kilometer per uur naar huis, met zelfs gedeeltes dik boven de 60 per uur. Solo! Niets hield hem nog tegen, waardoor hij aan de streep zelfs z'n bekende RedBull-vreugdevleugels kon spreiden.

Pogacar dendert over de kasseien

Een dag later had Van Aert dolgraag nog eens z'n klasse getoond, maar een valpartij in de kasseienetappe maakte aan die droom een einde. Het werd knechten geblazen en schade beperken voor Jonas Vingegaard. Er moest gejaagd worden, want er was ene Tadej Pogacar los, vanuit het voorste pelotonnetje. De Sloveen had de hele dag geen ploegmaat in de buurt, kende natuurlijk het geluk dat hij nergens lek reed en draaide iedere strook bij de eerste vijf op. Hoe meer er volgden, hoe makkelijker hij reed, totdat hij samen met Jasper Stuyven vertrok en er verder niemand mee kon.

Pogacar en Stuyven werkten de laatste twintig kilometer gezamenlijk af aan 47,3 per uur. Dat was niet sneller dan het peloton erachter, waar stoomlocomotief Van Aert het vege lijf van Vingegaard redde. Op de laatste stroken reden Stuyven en Pogacar steeds slechte twee of drie tellen boven de bestaande KOM's op Strava, wat aangaf hij ziedend hard het ging. Al die KOM's werden in 2018 gezet tijdens Parijs-Roubaix voor beloften, onder ideale omstandigheden.

Helaas geen hartslagen of vermogens van Pogacar, die na de finish claimde dat hij op het punt van lossen stond bij Stuyven. Dat de twee op de laatste stroken even hard reden als Van Aert en consorten, geeft wel aan dat de tijd in de slotfase vooral verloren werd op het asfalt. Toch zullen de dertien seconden tijdwinst voor Pogi gevoeld hebben als een grote overwinning.

Van Aert en Pogacar tonen hun ongekende klasse

Dag zes van de Tour was de langste etappe en veel mensen hadden hun bank al zo ingericht, dat er tussen de middag even een dutje kon worden gedaan. Niets van dat, want vanuit de start was het oorlog en dat stopte pas toen we in Longwy heuvelop finishten. Van Aert en Pogacar waren andermaal de hoofdrolspelers. Van Aert, omdat hij in het geel vanuit de start op kop beukte om mee te zitten. Hij ging zelf, haalde vluchtpogingen terug en reed uiteindelijk weg met twee collega's in zijn wiel.

De Strava-file van Van Aert is belachelijk. Als we de analyse-sector erbij pakken en kijken tot op tien kilometer van de streep, dan zien we wat voor een enorme inspanning de gele truidrager leverde. Hij reed meer dan 210 kilometer aan 48,2 kilometer per uur gemiddeld, met een max van 93 per uur. 48,2 is bizar hard, maar het wordt helemaal speciaal als we bedenken dat Van Aert van die 210 kilometer zeker 150 in de wind heeft gereden. Er staan helaas geen vermogens bij, maar wat een inspanning!

In de Strava-upload van Pogacar kijken we vooral naar de laatste kilometers, waarin de Sloveen z'n concurrenten uit het wiel sprintte en daarmee de gele trui voor zich opeiste. Pogi denderde de slotklim op aan zo'n 30 per uur, maar haalde een piek van 54. In zijn sprint naar de finish was hij nogmaals in staat de 50 kilometer per uur te passeren. Hij reed de rest op enkele fietslengtes en kon zo zijn handen in de lucht steken.

Voor meer Gespot op Strava, klik hier.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)