Jakobsen vreesde even na vreselijk begin, maar beschrijft erna mooi bus-vorming: 'Dan ga je het halen'

Met een lekker koud fantaatje in de hand en de bergen op de achtergrond, stond Fabio Jakobsen de NOS te woord. Zichtbaar ontspannen, schijnbaar weinig aangedaan door de cols die achter hem lagen. De sprinter van dsm-firmenich PostNL, die vooralsnog worstelde in de Tour de France, kreeg de vraag of het meeviel, de etappe van dinsdag. Zijn antwoord was hoopgevend: 'Ja.' Mogen we woensdag dan eindelijk een Jakobsen in supervorm verwachten?

Om toch terug te komen op zijn antwoord. 'Nee, ja. Ja en nee. Het begin was erg zwaar, met die tussensprint bergop. Ik heb nog nooit zo snel en lang achter elkaar bergop gereden. Het viel daar niet stil', doelde de sprinter uit Heukelum op de eerste oplopende kilometers. 'Maar misschien is dat wel mijn geluk. Want ze kwamen erna terug en dan vorm je met zijn allen een mooie, grote groep', beschreef hij de vorming van de bus.

Jakobsen kwam zeldzaam 'eenvoudig' door bergetappe heen

'In de vallei en op de laatste klim van de Galibier rijden we dan met zijn allen door. Goede a1fdaling pakken, en dan ben je gewoon op tijd. Ik wist al snel dat het geen probleem zou zijn. Ik was wat beter dan de laatste dagen. Ik was toen uitgedroogd door de hitte. Het draaide vandaag lekkerder, de benen waren soepeler. Misschien word ik wat ouder en weet ik waar ik aan toe ben.'

'Ik voel echt dat het soepeler draait', klonk Jakobsen steeds hoopgevender. 'Laten we hopen dat ik dag per dag beter ga worden. Ik houd me hier aan vast. Ik weet niet of het aan het vertrouwen ligt, of dat het ook het fysieke aspect is. Bij de volgende sprint gaan het weer proberen. Gelukkig hoefde ik vandaag niet maximaal te gaan', aldus de spurter, die in Saint-Vulbas woensdag dus weer een kans op maat ziet.