Lotte Kopecky heeft het nog steeds moeilijk met de uitkomst van het WK wielrennen in Australië. De Belgische pakte zilver in Wollongong, maar Annemiek van Vleuten snoepte door een late uitval de regenboogtrui voor haar neus vandaan.
In gesprek met Het Laatste Nieuws geeft Kopecky toe dat ze de slotkilometer van het WK nog vaak in haar hoofd afspeelt. Terwijl ze zich voorbereidt op het WK baanwielrennen in Parijs (met het oog op de Spelen in 2024), flitst Van Vleuten nog regelmatig voorbij. 'Ik rijd dit WK om het het weg-WK te vergeten. Zo is het toch een beetje. Ik denk er af en toe aan terug en het blijft pijnlijk. In principe kan ik tegen mijn verlies, maar dit is een moeilijke. Ik moet mezelf nog overtuigen dat zilver ook iets is om trots op te zijn. Ik weet het wel, maar zo voelt het nog niet.'
Kopecky besefte niet hoe sterk ze was op WK
Kopecky was duidelijk de snelste van het peloton in de sprint naar de finish en dus denkt ze na: wat als ik was meegegaan met Van Vleuten? 'Met wat ik nu weet, had ik moeten reageren. Maar zet me terug in de situatie van twee weken geleden en ik doe precies hetzelfde. Elke keer opnieuw. Ik was niet bang van Persico in een gewone sprint, maar ze had al twee ronden niks moeten doen omdat er telkens een Italiaanse voorop zat. In mijn ogen was zij de renster naar wie ik moest kijken, en ik wist ook dat ze in mijn wiel zat. Als ik het gat op Annemiek dichtreed, dan zou ik haar in een zetel zetten. Dat kon ik niet doen.'
Pas na de sprint wist Kopecky dat ze veel sterker was dan ze had kunnen vermoeden. 'Had ik geweten dat ik nog zo veel in de benen had en dat ze rond me allemaal kapot zaten, had ik het wellicht wel gedaan, maar dat is de uitleg achteraf. Ik probeer het positief te zien: na wat er gebeurd is, weet ik nu zeker dat ik die trui ooit wil dragen. Zo blijft de honger groot.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties