Voor tweede jaar op rij doet Brand voorbereiding in atypisch fietsland: 'Geniet er heel erg van'

Lucinda Brand begon woensdag in de Classic Brugge-De Panne aan haar wegseizoen en deed dat direct met verve. De dame uit Dordrecht leverde goed werk af voor haar rappe Lidl-Trek-ploeggenote Elisa Balsamo, die de koers van 170 kilometer uiteindelijk af kon maken in de sprint tegenover Charlotte Kool van dsm-firmenich PostNL. Bij In de Leiderstrui deed Brand na afloop haar verhaal.

Het was al meer dan een half jaar geleden dat we Brand voor het laatst in actie zagen op de weg. Begin september kwam ze ten val in de Simac Ladies Tour, waarna een sleutelbeenblessure het begin van haar veldritwinter in de war schopte. Haar crossseizoen - waarin ze onder meer het NK won - trok ze uiteindelijk door tot in Oostmalle, eind februari. In de Classic Brugge-De Panne maakte ze haar rentree op de weg.

Wat heeft ze in de tussentijd gedaan? 'Ik ben voor het tweede jaar op rij in Cyprus geweest, maar nu op een heel ander gedeelte. Daardoor voelde het totaal niet hetzelfde. Daar heb ik eerst wat kunnen genieten, maar daarna ook weer veel uren gemaakt met wat genot ertussendoor.' Cyprus, dat is nu niet echt een bekend fietsland. Wat mogen we ons daarbij voorstellen, Lucinda?

'Eigenlijk is het een heel fijn eiland. Het is divers, dus je kunt ook lang klimmen. Het hoogste punt is 1900 meter, dus dat is al redelijk lang klimmen', duidt Brand. 'Maar als je het wat meer glooiend of vlak wil, dan kan dat ook. Natuurlijk is het bij de grotere steden wat drukker, maar verder zie je bijna niemand en is iedereen chill. Ik geniet er heel erg van, soms krijg je zelfs een beetje Toscane-gevoel. Dan kun je misschien een beetje inschatten wat het is. En o ja, je moet wel aan de andere kant fietsen!'

Brand weet nog niet precies waar ze staat na eerste koers

Nu we wat van Cyprus weten, moet het wel even schakelen zijn geweest naar de tramsporen en het straatmeubilair in De Panne. 'Of het wennen is? Het is heel raar, maar dat gaat vanzelf. In het begin denk je wel even 'wat een stress voor niets hier', maar uiteindelijk kom je er uiteindelijk meer in', aldus Brand, die blij was met haar prestatie. 'Het ging wel goed, maar het is moeilijk om te zeggen waar ik precies sta. Als ik mijn computertje uitlees, heb ik niet zo'n hoog gemiddeld vermogen. Maar misschien kan ik wel wat halen uit mijn vermogens van de laatste kilometers', stelt Brand. 'Vorig jaar reden we hier een halve koers op de kant, dan weet je veel beter waar je staat.'

De laatste kilometers reed ze dus met haar snufferd in de wind. 'We zaten goed van voren. Het was niet per se de bedoeling om helemaal op kop te zitten, maar we zaten daar heel goed en voelden ons nog allemaal sterk genoeg. Daarom dachten we: waarom niet? Op dit parcours is het ook wel fijner om verder van voren te zitten', aldus Brand, die ploeggenote Balsamo dus zag winnen. 'Elisa is heel chill en altijd realistisch. Je hoort haar niet zo snel tot het belangrijk wordt, maar als het nodig is zegt ze wel wat ze wil. Dat werkt heel fijn, moet ik zeggen. Van haar weet je dat ze vertrouwen in je heeft.'

Waar zien we Brand de komende weken nog zoal aan het werk en wat zijn haar doelen? 'Deze eerste koersen is het vooral zoveel mogelijk voor de ploeg doen en de vorm in orde krijgen, maar met Vlaanderen en Roubaix hoop ik er wel echt te staan. Natuurlijk zijn we dan met een sterke ploeg in de breedte, dus hopelijk komt er dan wat moois uit. Mijn droomkoers is natuurlijk nog altijd Roubaix', besluit ze.