Matthews vertelt tot in detail over sprint en wijst op eerlijk karakter: 'Maar ik vergeet de herinneringen niet'

Het was één van de tragische verhalen uit de Ronde van Vlaanderen van een dikke week geleden: de diskwalificatie van Michael Matthews. De Australische klassiekerrenners van Jayco-AlUla dacht zichzelf naar een prachtige derde plaats te hebben gefietst, maar na een jury-ingreep werd hij teruggezet in de stand. Weg podiumplaats. Nu kijkt Matthews met veerkracht terug op die dag, via de teamkanalen van de ploeg.

Na een aantal jaren met flinke schommelingen in vorm en daarmee ook resultaten, kwam Matthews dit voorjaar steeds beter op stoom. Hij won in januari al in Spanje en boekte ook een knappe tweede plaats in Milaan-Sanremo. Daar leek dus een nieuwe podiumplaats in een Monument bij te komen. Tot Nils Politt zijn derde plaats aangewezen kreeg. Matthews had onreglementair gesprint, zo stelde de jury. Zo open deed Matthews zijn verhaal nog niet eerder. Zijn relaas getuigt echter vooral van veerkracht.

Matthews toont karakter na Vlaanderen: 'Laat de beslissing de herinneringen niet wegnemen'

'Ik ben super blij met mijn prestatie. Als ik bedenk dat ik vorig jaar drie crashes heb gehad en in het ziekenhuis belandde, was dit jaar zoveel beter', opent Matthews. 'Het was een droom die uitkwam om te kunnen sprinten voor een podiumplaats. Het is niet alleen het resultaat waar ik erg trots op ben, maar ook de manier waarop ik de finale aanging en all-in ging, zonder twijfel.'

Die finale leidde naar brons, tot de jury dus ingreep. Matthews zegt daar het volgende over. 'Vanuit mijn standpunt versnelde ik vanuit de groep waarin ik zat om naar de laatste twee renners te rijden die ik voor me kon zien. Toen ik dichterbij kwam, reden ze naast elkaar. Ik zag dat het moeilijk was ze zomaar te passeren, maar dat er aan de rechterkant ruimte was. Ik reed mijn sprint vervolgens zo, dat ik ze nog kon ontwijken.'

'Ik probeerde gewoon naar de finish te rijden met zoveel pijn en lactaat in mijn lichaam. Het was moeilijk om zelfs maar de pedalen om te trappen en te sprinten na zo’n meedogenloze race.' Matthews is nog steeds ziek van de beslissing, maar laat zich niet kisten. 'Ik ben nog steeds bezig met de diskwalificatie. Ik weet van mezelf dat ik erg trots ben op mijn resultaat en dat ik een eerlijke renner ben. Ik laat de beslissing mijn herinneringen niet wegnemen aan wat een heel bijzondere en mooie dag was.'