Tim Merlier mag zich de winnaar van de openingsrit van Parijs-Nice 2023 noemen. Na een spannende slotfase was de kersverse vader de allersnelste in de massasprint. Hij verwees Sam Bennett en Mads Pedersen naar respectievelijk de tweede en derde plaats.
In de eerste etappe van 'de Koers naar de Zon' dienden de mannen 169,4 kilometer in en rondom La Verrière af te leggen. La Verrière is een gemeente die iets ten zuidwesten van hoofdstad Parijs ligt. De door de organisatie uitgedokterde route werd gekenmerkt door twee grote lokale omlopen, waarbij er hier en daar een klein, maar niet echt noemenswaardig klimmetje was opgenomen in het parcours. De heren uit het sprintersgilde konden op voorhand dus de beste papieren voor de dagzege en de eerste leiderstrui overleggen.
Na een bijzonder rustige openingsfase krijgen Gregaard en Ourselin de zegen van het peloton
De openingsetappe werd verreden op een zondag en in het begin van de rit leken de mannen er dan ook letterlijk een zondagsritje van te gaan maken. Na tien kilometer koers bedroeg de gemiddelde snelheid immers slechts 33 kilometer per uur. Bovendien waren er nauwelijks aanvallen waarneembaar. Na ongeveer twintig kilometer koers was er dan toch sprake van een vlucht van de dag. Jonas Gregaard (Uno-X) en Paul Ourselin (TotalEnergies) kozen met zijn tweeën het hazenpad. Het peloton gaf hen de zegen en liet de voorsprong oplopen tot ongeveer vier minuten. Het waren sprintersploegen Lotto-Dstny (De Lie) en Alpecin-Deceuninck (Groves) die controleerden in het peloton.
Naarmate de etappe vorderde, vonden er weinig verheffende dingen plaats. De koers ontvouwde zich tot een typische sprintersetappe, waarbij een paar dappere vluchters aan een gevecht tegen de bierkaai waren begonnen. Gregaard en Ourselin draaiden lekker rond, maar het leek onbegonnen werk tegen een aanstormend peloton. Met nog veertig kilometer voor de boeg bedroeg de voorsprong van het leidende duo nog maar één minuut. In het peloton was inmiddels ook Soudal-Quick Step een handje komen toesteken, in dienst van Belgisch kampioen Merlier.
Cote de Milon-la-Chapelle zorgt voor spanning in het peloton
Zoals een echte sprintersrit betaamt, werd de kopgroep vakkundig ingerekend. In deze openingsrit gebeurde dat op precies dertig kilometer van de meet. Het volgende obstakel wat toen overwonnen moest worden, was de Cote de Milon-la-Chapelle. Dit klimmetje mocht als muurtje bestempeld worden, daar de weg 500 meter lang aan gemiddeld 11,6 procent omhoog liep. Op het moment dat dit puistje in zicht kwam, mengden ook andere ploegen zich in de debatten en nam de spanning wat toe. Zo zagen we onder meer EF Education-EasyPost (Magnus Cort), Trek-Segafredo (Mads Pedersen) en Bahrain Victorious (Jonathan Milan, Fred Wright) van voren.
Op de Cote de Milon-la-Chapelle gaf man in vorm Neilson Powless er als eerste een snok aan. Tadej Pogacar en Anthony Turgis zaten al snel op zijn wiel. De Sloveen besloot niet veel later zelf te demarreren. Hij wist echter niet echt een gat te slaan. Ondanks dat het klimmetje slechts 500 meter lang was, wist een elite-groepje van circa dertig renners (met onder meer Powless, Gaudu, Démare, Pogacar, Bardet en Turgis) zich van de rest te ontdoen.
Verslag loopt verder onder de tweet.
Prominentengroepjes houden geen stand, Merlier beschikt over de beste sprintersbenen
Van enige samenwerking was voorin geen sprake. Dit resulteerde erin dat het elite-groepje weer werd ingerekend. Het was enkel Powless die zich niet zomaar gewonnen gaf en aan een solo-onderneming was begonnen. Met nog tien kilometer te gaan had hij een voorsprong van twintig seconden op het peloton, waar de sprintersploegen zich inmiddels weer aan het voorbereiden waren op een groepsspurt.
Ondanks een fikse achtervolging wist Powless knap stand te houden. Toch werd de 26-jarige Amerikaan van EF Education-EasyPost op zeven kilometer van de meet ingerekend. Er restte nog één klimmetje, zijnde de Cote de Dis-sept Tournants (1,5 km à 4,7%). Bovenop deze col konden bonificatieseconden verdiend worden. Dat was voor Pogacar reden genoeg om er nog maar eens vandoor te gaan. De tweevoudig Tourwinnaar pakte de drie seconden mee, maar besloot ook nog eens stevig door te trekken. Enkel Jonas Vingegaard en Pierre Latour konden hem volgen. Heel even leek het erop dat het trio voor de dagzege ging strijden. Eenieder die daar op hoopte, kwam van een koude kermis thuis. Pogacar en Vingegaard lieten zich namelijk inrekenen door het peloton, dat dankzij beulswerk van de Soudal-Quick Step-mannen al bijzonder dicht in de buurt was.
Latour probeerde het nog als solist, maar deze poging was geen lang leven beschoren. Uiteindelijk mondde de koers dus alsnog uit in een massasprint, waarin Tim Merlier zich de allersterkste toonde. Met machtige pedaalslagen racete hij naar de overwinning. Het was alweer de vierde zege van het seizoen voor de 30-jarige Vlaming. Bennett werd tweede, Pedersen vervolledigde het podium. Olav Kooij reed een sterke sprint, maar finishte als vierde. De Lie werd op zijn beurt vijfde, Michael Matthews zesde.
Uitslag etappe 1 Parijs-Nice 2023
Results powered by FirstCycling.com
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties