Dylan van Baarle rijdt na de Tour de France en de Olympische Spelen ook de Vuelta a España en dat doet hij zeer verdienstelijk. De Nederlander werd als bonus vanuit de vlucht nog eens vierde, terwijl hij voornamelijk als knecht optreedt. Zijn dieptepunt was een valpartij voor de tweede rustdag.
In een blog op de site van zijn ploeg INEOS Grenadiers doet de Nederlander een boekje open over zijn Vuelta. Die gaat goed, maar nadat hij in de twaalfde rit naar de grond ging, had hij het moeilijk. 'Ik zat daar te wachten tot de pijn wegging, maar de dokter moest me omhoog helpen. Het probleem was dat de pijn heel erg leek op die van drie jaar geleden in de Vuelta. Toen brak ik mijn bekken. Ik zat daar en was bang dat het klaar was.'
Die rit was vervolgens heel zwaar om te finishen, maar dat deed hij uiteindelijk wel. Met grote hulp van teamgenoten, maar ook andere renners: 'Ik was blij dat ik met Richie (Carapaz red.) en (Salvatore) Puccio zat, maar ook een groep met Maximilian Schachmann, Omar Fraile, Quinn Simmons en Kiel Reijnen en nog wat anderen. Zij sleepten me richting de finish, heel aardig van ze. Ik wilde kopbeurten doen, maar ze zeiden dat dat niet hoefde. Ik moest achteraan blijven en hen het werk moest laten doen.' Dat is voor hem het mooie aan koers: 'We zijn allemaal rivalen, maar op zulke momenten zit je in dezelfde boot en helpt iedereen elkaar. Heel mooi om te zien.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties