Plots zat hij daar, in de vlucht, tussen mannen in de jacht op de bolletjestrui, een Franse slag of de etappezege. Mathieu van der Poel trok onderweg naar Sestrières de gashendel open en bezette een stekkie in de kopgroep. Maar waarom? Dat vraagt de wielerwereld zich dan toch af. En eigenlijk is het antwoord heel simpel. Van der Poel vermaakt zich nu eenmaal meer voorin dan achterin de koers. En vermaak, dat is nu eenmaal belangrijk...
Tegenover meerdere media deed Van der Poel na afloop zijn verhaal. De wereldkampioen kwam zeer relaxed over. 'Het was, alleej, niet het plan om mee te springen. Het tempo ging super erg de lucht in in het begin. Ik voelde me vrij oké. Het zou hoe dan ook afzien worden. Dus sprong ik mee in die grote groep. Maar ik wist vrij gauw: deze poging heeft weinig kans van slagen.'
Dat was te danken aan UAE Team Emirates. En dus was al gauw de doelloosheid van de missie duidelijk. Maar niet voor Van der Poel. 'Het is sowieso een kansloze missie. Maar het is goed voor de koersbenen. Ik zit liever voorin dan achterin of in het peloton. Ook op de Galibier voelde ik me goed, het is prima voor de koershardheid. Morgen hebben we echt weer een kans in de sprint', doelde MVDP op rit vijf, de vlakke aankomst in Saint-Vulbas.
Een stunt a la Wout van Aert over de Mont Ventoux kwam er dus niet. Een grote controle én een gebrek aan klimbenen. Toch heeft de wereldkampioen zich vermaakt. 'Ik vind het gewoon leuker in de kopgroep. Het is geen onderdeel van een schema voor training voor de Spelen ofzo. Het maakt niet veel verschil, het ging lekker hard in het begin. Dus vooral was ik op zoek naar die koershardheid.' Een mooie voorbode dat we Van der Poel nog vaker vooraan zullen zien!
Lees het artikel op de mobiele website