Zelf winnen en Evenepoel bijstaan: toptalent Lecerf trekt waardevolle lessen uit sterk debuutjaar

Wat klimmers betreft verkeert het Belgische wielrennen in een tijd van weelde. Het ene na het andere grote talent maakt zijn entree in het profpeloton, één van hen is de 22-jarige William Junior Lecerf. Op de site van Soudal Quick-Step blikt hij terug op zijn eerste profjaar.

Lecerf begon het seizoen voortvarend met een tweede plek in de zwaarste etappe van de AlUla Tour in Saudi-Arabië. Dat was ook voldoende voor dezelfde notering in het eindklassement. Enkel een gerenommeerde renner als Simon Yates bleek beter. 'Naar mijn mening was dat mijn beste wedstrijd tot nu toe', kijkt Lecerf met veel voldoening terug. 'Ik had de hele winter hard getraind om in vorm te zijn voor de eerste wedstrijd en ik wilde echt iets bewijzen. Ik verraste mezelf, want ik hoopte top tien of iets dergelijks te rijden, maar om de hele wedstrijd bijna te winnen was best een goede prestatie', aldus een bescheiden Lecerf.

De jonge klimmer maakte dus grote indruk in de zwaarste etappe, waarin een muur met percentages van vijftien procent het obstakel was. Dergelijke beklimmingen spreken Lecerf aan, ook omdat ze goed passen bij een renner met zijn postuur. 'De klim was echt in mijn voordeel, want ik ben één van de lichtste renners in het peloton. Ik presteer goed op de steilere beklimmingen, maar ik weet nog niet echt wat mijn voorkeur heeft. In de Vuelta heb ik ook een aantal goede prestaties geleverd op meer lange beklimmingen; dus ik weet nog steeds niet echt waar ik het beste in ben. Ik denk dat ik dat moet ontdekken met de trainers van de ploeg en de staf, en we zullen het zien in de komende twee jaar.'

Lees verder onder de foto.

Hoewel het aantal talentvolle Belgische klimmers de laatste jaren uit de grond schiet als paddenstoelen, benadrukt Lecerf dat het niet gebruikelijk is. 'Normaal gesproken verwacht je mijn type renner niet uit het noorden van België, maar vorig jaar en het jaar daarvoor ben ik veel in Spanje gebleven om in de heuvels te trainen.' Lecerf ziet trainen in de heuvels/bergen als een voorwaarde om te blijven verbeteren. 'Als je in België moet blijven is dat niet ideaal voor mijn type renner. Dus ik werk eraan en ik probeer nog een stap vooruit te zetten en op Tenerife te blijven en veel bergop te fietsen. Ik denk dat het nodig is als je een goede klimmer wilt worden. Als je gewoon in België blijft en op het vlakke traint dan kun je natuurlijk goede resultaten neerzetten, maar als ik echt het maximale uit mezelf wil halen, dan denk ik dat ik veel hoogtemeters moet maken.'

Na de tweede plaats in de Saudi Tour ging Lecerf vrolijk verder met een vierde plaats in de Ronde van Rwanda. Zijn goede prestaties bleven bij de ploegleiding niet onopgemerkt. Lecerf werd beloond met een prachtig, maar tegelijkertijd uitdagend voorjaarsprogramma: de Ronde van Catalonië, de Ronde van het Baskenland, de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik. Wat wil een eerstejaarsprof nog meer?

Vooral in de Ronde van Catalonië deed Lecerf naar eigen zeggen waardevolle ervaring op. De rittenkoers op WorldTour-niveau werd, zoals zo vele koersen dit jaar, gedomineerd door Tadej Pogacar. De Sloveen won vier ritten en het eindklassement. 'Het was mooi dat ik voor het eerst het team hielp om een doel te bereiken en we eindigden tweede met Mikel (Landa, red.), achter Tadej Pogacar, dat voelde bijna als een overwinning voor ons! Ik kon Mikel helpen in de laatste etappes, op de stukken bergop. Hij was blij voor me en mijn werk was ook belangrijk. Ik vond het leuk om de andere renners van de ploeg te helpen, want voor mij was het één van de beste teamprestaties waar ik dit jaar bij betrokken was.'

Lees verder onder de foto.

Lecerf blijft naast het helpen van Evenepoel ook eigen ambitie nastreven

In het najaar werd Lecerf voor de leeuwen gegooid in de Vuelta a España, zijn eerste grote ronde, altijd een belangrijk moment in de carrière van een wielrenner. De slopende drieweekse door Spanje gaf Lecerf belangrijke informatie voor de toekomst. 'Natuurlijk twijfelde ik aan het begin hoe het zou zijn en hoe het zou uitpakken omdat ik nog nooit een grote ronde had gereden. Ik ben nog jong, dus we wisten niet hoe het lichaam zou reageren, maar ik was echt verrast dat het zo goed ging - beter zelfs dan ik had verwacht. Ik had maar twee of drie dagen last van slechte benen, maar ik denk dat dat normaal is.'

Dat hij de grote ronde goed verteerde, is wat Lecerf één van de belangrijkste lessen van zijn eerste seizoen noemt. 'Ik denk dat het belangrijk is voor de toekomst, want ik voelde mij nog steeds vrij goed in de tweede en derde week. Het is belangrijk dat mijn lichaam niet moe en leeg is na een week. Het was eveneens belangrijk dat ik al wat resultaten boekte, want ik wil ook in de toekomst voor de winst gaan in koersen die mij liggen. Daarnaast wil ik in de grotere wedstrijden het team met Remco helpen om zoveel mogelijk te winnen', deelt Lecerf ten slotte zijn ambitie voor de komende seizoenen.