Zonneveld ziet in presterende jonkies aanwijzing dat wielrennen schoner is: 'Maar heeft ook andere kant'

Sam Welsford steelt de show voorlopig in de Tour Down Under met drie ritzeges. Maar het is een 20-jarig broekie dat in de leiderstrui fietst. Isaac Del Toro van UAE Team Emirates leidt de dans in Australië sinds zijn late uitval in de tweede etappe en maakt zodoende een prima kans in het slotweekend. Thijs Zonneveld zag het gebeuren en ziet een trend van jonkies die direct hoge ogen gooien eer ze de WorldTour betreden. De columnist ziet twee kanten aan die ontwikkeling, stelt hij in zijn opiniestuk in het Algemeen Dagblad.

'Hij schakelde een tandje bij, katapulteerde zichzelf uit het peloton, vloog langs een paar vluchters alsof ze stilstonden, raffelde de laatste hectometers af en zette zichzelf al meters voor de finish rechtop' begint Zonneveld op kenmerkende wijze zijn relaas over de zege van Del Toro. 'Zijn tegenstanders, de fans langs de kant en de commentatoren van dienst knipperden met hun ogen. Wat was dit voor kunststukje? En wie was deze onbekende artiest?'

Zonneveld denkt dat sterke jonkies symbool staat voor schonere sport

Het feit dat de jonge Mexicaan in de eerste de beste koers toeslaat, ziet Zonneveld als een bevestiging van het talent van Del Toro. 'Hij won de Tour de l'Avenir, iedere ploeg wilde hem hebben, ook Jumbo-Visma.' Tegelijk ziet hij ook de bevestiging van een trendbreuk in het wielrennen: de jonkies worden steeds vroeger succesvoller. 'Nog niet zo lang geleden was het nog bijzonder, zulke jonge ventjes in het peloton. Maar de laatste jaren worden het er meer. En ze zijn geen kanonnenvoer, integendeel.'

Dat is niet alléén maar goed nieuws volgens Zonneveld. 'Dat ze meteen van voren meedoen, is een enorme stap ten opzichte van de afgelopen decennia. In het verleden belandden jonge renners in een illusie bij de profs, ze werden zoek gereden. Het is pure winst voor de sport dan de jonkies presteren én een aanwijzing dat de sport schoner is dan voorheen.' Tegelijkertijd ziet de columnist een andere ontwikkeling op gang komen: 'Ploegen gaan wanhopig op zoek naar de grootste talenten. Ze bieden tegen elkaar op, á la voetbal. Bang om die goeie te missen. Ik vind het bijna zielig voor de jongens en meisjes zelf: ze krijgen amper de kans om een paar jaar puur voor plezier te koersen en te ontdekken of ze hier hun beroep van willen maken. En de ploeg zoeken door: jonger, jonger, steeds jonger', aldus Zonneveld.