Jan-Willem van Schip kampt met mentale problemen: 'Gasten in het peloton schelden me verrot'

In de avond van dinsdag 8 augustus deed Jan-Willem van Schip samen met Yoeri Havik op het WK baanwielrennen succesvol een gooi naar de gouden plak op de koppelkoers, ook wel Madison genoemd. Van Schip is iemand die te boek staat als vindingrijk als het gaat om de ontwikkeling van materiaal-gerelateerde snufjes en dat was op het wereldkampioenschap in Schotland niet anders zijn. In een bijzonder openhartig interview met de NOS gaf de 28-jarige Nederlander deze week echter ook aan dat hij lange tijd gekampt heeft met mentale problemen.

Op het meest recente EK baanwielrennen reed Van Schip nog het Omnium, terwijl Havik zich samen met Vincent Hoppezak focuste op de Madison. Van Schip leek lange tijd af te stevenen op een podiumplaats, maar viel in extremis toch nog buiten de top drie. Dat leverde toentertijd een bijzonder emotioneel interview bij de Nederlandse publieke omroep op, maar het gesprek werd nooit uitgezonden. 'Soms laat ik mensen die beelden zien', vertelt Van Schip voorafgaand aan zijn baan-avontuur in Glasgow. 'Sommigen zeggen dat het vet of cool is, maar er zijn ook mensen die raar gaan doen. Mensen willen veilig blijven. Het is misschien mooi als ik mezelf kwetsbaar toon, maar het geeft heel veel gezeik.'

Van Schip over zijn op maat gemaakte aerostuur

Een enorm oprechte Van Schip laat in het interview met de NOS de meest emotionele kant van zichzelf zien. De geboren Schalkwijker is 'haantje de voorste' als het gaat om technische snufjes in het kader van materiaal, maar dat heeft volgens hem tegelijkertijd ook een donkere keerzijde. 'In Vive le Vélo werd ooit hard gelachen om mijn ingekorte stuurpen en op maat gemaakte aerostuur. Het is bewezen dat het werkt, maar nooit is iemand naar mij toegekomen om te vragen of 'ie het ook mocht proberen.'

'Nog steeds als ik in een peloton rijd, schelden allemaal gasten me verrot omdat ik met een te smal stuur rijd', vervolgt hij zijn gevoelige verhaal. 'What the fuck? Ben je dan zelf onzeker, omdat je zelf geen eigen stuur erop mag schroeven? Ben je bang dat ik echt sneller ben? Het geeft zo veel gezeik. Dat is zo verschrikkelijk moeilijk.'

Openhartig en mentaal struggelende Van Schip

Van Schip laat zich echter niet tegenhouden door alle criticasters. Ook op de baan in Schotland startte hij immers met een eigen, innovatief titaniumstuur. 'Ik rijd nu met een stuurpen van twintig centimeter en dan vragen mensen me of het niet gevaarlijk is en of ik er de bocht wel mee om kan. Dan zeg ik dat het kan en dat ik dan sneller ben. Ik ben soms een betweter, maar ik heb ook moeite met die keuzes maken. Als je iemand hebt die een andere keuze maakt, heeft dat weerslag op de hele groep.'

Graeme Obree, een voormalig baanwielrenner uit Schotland die vooral bekend werd door de revolutionaire fietshoudingen die hij ontwikkelde in de jacht op het werelduurrecord (waar hij twee keer houder van was), dient als grote inspiratiebron voor Van Schip. Obree deed in 2010 uit de doeken dat hij manisch depressief was en worstelde met zijn geaardheid. 'De worsteling van Obree herken ik', vertelt de ex-BEAT Cycling Club-coureur. 'Nu wordt elke tijdrijder bij een wielerteam individueel getest. Maar individueel is het zo moeilijk om alles voor elkaar te krijgen.' Psychologen helpen Van Schip om zijn mentale euvelen te verhelpen. 'Nu merk ik dat ik er ook normaler over kan communiceren. Dat ik mensen mee kan krijgen en dat het ook mag verschillen.'