Harrie's hattrick is compleet, Harrie Lavreysen heeft sportgeschiedenis geschreven. De Nederlander pakte zondag met sprekende overmacht het goud op de Keirin, nadat hij eerder al de teamsprint en het reguliere sprinttoernooi naar zijn hand wist te zetten. En dat zorgde uiteraard voor dolle vreugde in het Nederlandse kamp, te beginnen bij de hoofdpersoon zelf.
'Er is heel veel gebeurd', stak de Nederlander van wal tegenover de NOS. Na afloop van zijn huldiging leek hij het even te kwaad te krijgen, waarna de Nederlandse delegatie in een cirkeltje rondom hem ging staan. Wat was daar aan de hand? 'Je bent ontzettend blij en tijdens de ceremonie werd ik emotioneel, wat ik niet vaak ben. Daarbij was het heel warm. Ik ging bijna even out, maar ik sta er weer. Het is niet te bevatten', somde de drievoudig olympisch kampioen op.
'Het is een heel grote droom. Dat het dan lukt, is onbeschrijfelijk', aldus Lavreysen, die ook zijn andere medailles uit de mouw toverde tijdens zijn Keirin-huldiging. 'We moesten de medailles meenemen voor de foto, dus ik dacht: wie weet kan ik ze op het podium tevoorschijn halen. Nu kon ik ze mooi laten zien.'
Lavreysen: 'Er werd enorm lomp gereden'
Hoe verliep de slotdag vanuit zijn perspectief? 'Ik wist dat de loting superbelangrijk ging zijn. Er werd enorm lomp gereden en dat zorgde voor veel lelijke valpartijen', aldus Lavreysen, die de eerste rondes simpel doorkwam. 'In de kwartfinale deed ik een snel sprintje en toen voelde ik mij super. In de halve finale wilde ik niks met die valpartijen te maken hebben, dus nam ik zelf initiatief.'
'In de finale voelde ik mij nog steeds heel sterk, maar ik moest ook geluk hebben met de loting. En dat had ik, met Carlin en Richardson achter me. Ik ben na twee rondes vol beginnen te rijden. Met nog één ronde te gaan zag ik Richardson op de positie zitten waar ik hem wilde hebben en toen ben ik net voor die bocht naar beneden gegaan, zodat ik hem vol door kon trekken.'
En nu? 'Geen idee', lacht de dolgelukkige Brabander. 'Ik ben hier al sinds Tokio mee bezig. Ik heb over alles nagedacht. Voordat we hier naartoe gingen, had ik rust voor mijzelf. De druk was enorm hoog, maar ik wist dat ik mijzelf in de spiegel kon aankijken.' En dat kun je nog heel lang doen, Harrie!
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties