IDL Neo | Florian Vermeersch: 'Klassieker winnen zou droomscenario zijn'

Zoals elk jaar gaan er ook in 2020 nieuwe talenten, jong of als laatbloeier, de overstap naar de top van het wielrennen wagen. Sommigen zullen slagen en eeuwige wielerglorie vergaren, anderen zullen misschien ambities bij moeten stellen en zich in een dienende rol moeten plaatsen en een paar zijn na een jaar al weer weg. In de Leiderstrui brengt om de twee weken een nieuw gezicht in beeld en gaat dieper in op de resultaten, kenmerken en verwachtingen van de renner. Vandaag: Florian Vermeersch van Lotto Soudal.

Profiel:

Waar wielerland België de laatste jaren succesvol een constante aanwas van talentvolle klimmers en klassementsrenners heeft weten op te zetten, is de aanwas van Belgisch klassiekertalent enigszins schamel te noemen. En dat voor het land met een rijke traditie van toppers in het klassieke werk. Desondanks gloort er hoop, want met Florian Vermeersch is er mogelijk een nieuwe ster aan het firmament. In de Leiderstrui sprak met hem.

Vermeersch was aanvankelijk vooral veldrijder en deed dat bij de junioren verre van onverdienstelijk. Na zijn overstap naar de beloften ging het echter een stuk minder. ‘De uitslagen vielen eigenlijk wat tegen en op de weg ging het juist omgekeerd. Daar ging het alsmaar beter en op een gegeven moment kreeg ik een vraag van Kurt Van de Wouwer (ploegleider Lotto Soudal U23, red.) of ik voor de belofteploeg van Lotto Soudal wilde rijden. De keuze had ik vrij rap gemaakt omdat ik voelde dat het veldrijden niks ging worden. Ik heb daar een hele goede tijd gehad. Ik ben dus zeer tevreden met mijn keuze’, verklaart Vermeersch zijn inmiddels volledige focus op het wegwielrennen.

Vermeersch strijdt met de wereldtop in Gent-Wevelgem: ‘Had écht een hele sterke dag’

Het opleidingstraject van Vermeersch bij de opleidingsploeg van Lotto Soudal verliep zeer voorspoedig, want na één seizoen kreeg hij al een aanbieding om per 1 juli 2020 de overstap naar de proftak te maken. Sindsdien ging het snel en kon hij vanwege het, door de coronacrisis, uitgestelde wielerseizoen toch nog meedoen aan prachtkoersen zoals Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen. In die eerste koers gaf hij al meteen zijn visitekaartje als klassiekertalent af.

Vermeersch hield namelijk als jongeling in de Belgische klassieker sterk stand en finishte uiteindelijk zeer knap als dertiende. ‘Dat was inderdaad voor mij de eerste keer dat ik zo diep meeging in de finale, tussen allemaal grote namen. Ik had toen écht een hele sterke dag. In de finale werd het tactisch gespeeld en moest ik het onderspit delven. Ik ben echter heel trots dat ik daar in mijn eerste jaar bij de profs al mee kon doen om de prijzen’, kijkt Vermeersch voldaan terug.

Florian Vermeersch strijdt met de besten op de Kemmelberg in Gent-Wevelgem

De prestatie in Gent-Wevelgem onderstreept dat de toekomst van Vermeersch vooral bij de kasseienklassiekers ligt. ‘Ik denk dat die koers bewezen heeft dat ik een klassieke renner ben en nu ik dat type koersen gereden heb, besef ik mij ook dat ik deze koersen het liefste doe. Het is ook allemaal in Vlaanderen en niet ver van mijn huis. De sfeer die rond de Vlaamse koersen hangt, is bovendien heel tof.’

Vermeersch over debuut in de Ronde: ‘Voelt aan alles dat het anders is’

Na zijn sterke Gent-Wevelgem hoopte Vermeersch uiteraard ook in de Ronde van Vlaanderen te bevestigen, maar dat pakte anders uit. ‘Ik viel vroeg in de koers op een vrij domme manier. Het was mijn eigen fout. Dus dat maakte het allemaal wel wat frustrerend. In het begin kon ik op adrenaline nog terugkomen en het was het nog vroeg in de race. Er was dus nog niets aan de hand, maar toen de wedstrijd openbrak en er gedemarreerd werd, voelde ik direct dat de benen helemaal geblokkeerd waren door de val. Dat heeft mijn kansen wel verpest.’

Waar de Ronde van Vlaanderen jaarlijks een waar volksfeest is met talloze toeschouwers langs de weg, was het dit jaar door de coronacrisis vanzelfsprekend een veel rustiger aangelegenheid. Desondanks merkte Vermeersch wel dat het een wedstrijd van een andere allure is. ‘Ik had natuurlijk nog geen Ronde van Vlaanderen meegemaakt, maar je voelt aan alles dat de beleving die dag anders is dan een Gent-Wevelgem bijvoorbeeld. Er is veel meer aandacht.’

Vermeersch over afgelasting Helleklassieker: ‘Dat was nog het meest spijtige’

‘Verder rijd je wel gewoon al die hellingen op, zoals de Koppenberg en de Oude Kwaremont’, gaat Vermeersch verder. ‘Dat geeft toch wel een beetje dat heroïsche gevoel, maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat we volgend jaar terug met publiek langs de kant kunnen koersen. Dan merk je het verschil direct, denk ik.’ Het heeft er echter alle schijn van dat Vermeersch nog een jaar moet wachten. De organisatie van de Ronde van Vlaanderen, Flanders Classics, heeft al gezegd in 2021 uit te gaan van wederom een editie zonder publiek.

Florian Vermeersch in de kopgroep tijdens de Coppa Sabatini

Wie de Ronde van Vlaanderen noemt, denkt al snel aan een ander wielermonument en dat is Parijs-Roubaix. Laat die koers nou net één van de wedstrijden zijn die dit jaar geen doorgang vond. Het was een enorme teleurstelling voor zowel de wielrenners als de wielerfans, zo ook voor Vermeersch. ‘Dat vond ik nog de meest spijtige zaak van het seizoen. Ik heb hem al één keer gereden bij de beloften. Toen was het al duidelijk dat het een koers voor mij was. Ik rijd ook heel graag over de kasseien, dus ik hoop dat die volgend jaar gewoon doorgaat, want dan kan ik mij eens meten met de concurrentie’, blikt Vermeersch al strijdbaar vooruit.

Vermeersch kan meer dan klassiekers: ‘Ben geen pure rassprinter’

Hoewel Vermeersch zijn kwaliteiten zich voornamelijk toespitsen op het klassieke werk, beschikt hij ook over een meer dan prima sprint en een aardige tijdrit. Dit jaar mengde hij zich al tussen het sprintgeweld in de Brussels Cycling Classic en dat bracht hem een knappe vierde plek, nog voor topsprinters als Pascal Ackerman en Jasper Philipsen. ‘Ik ben geen pure rassprinter’, stelt Vermeersch. ‘Een goed eindschot na een lastige koers, dat past echter perfect bij mij. Een zware koers begint al sowieso meer op een klassieker te lijken en dan is het niet altijd de rapste die wint, maar dikwijls degene die de beste benen heeft die het haalt’, legt hij uit.

Verder kunnen de explosieve benen van Vermeersch in de toekomst ook zeer waardevol blijken voor zijn ploeggenoot Caleb Ewan, die je met alle recht wel een échte rassprinter kan noemen. Vermeersch ziet het alvast wel zitten. ‘Dat lijkt mij wel mooi werk. Ik denk dat ik volgend jaar iets meer die richting op zal gaan om in de sprinttrein van hem te werken. Ewan is namelijk met honderd procent zekerheid de snelste man in de ploeg en degene die zich het beste kan positioneren. Het is dus logisch dat we in de sprintetappes en -koersen altijd voor hem gaan. Ik hoop dat ik volgend jaar ook een plaatsje in de trein krijg.’

Vermeersch verbaasde zichzelf: ‘Hoopte af en toe een flits te laten zien’

Zoals vermeld, kan Vermeersch ook een prima tijdritje afwerken, wat vooral bleek uit zijn dertiende plaats in de tijdrit van de BinckBank Tour. Die prestatie had een groot aandeel in zijn negende klassering in het eindklassement. ‘Ik heb als laatstejaars belofte een tijdrit gewonnen en toen ben ik mij wel een beetje gaan beseffen dat als ik mij daar wat meer op concentreer, ik er wel voordeel uit kan halen, vooral in de kleinere rondjes, zoals de Ronde van België en de BinckBank Tour. Daar heb je veel voordeel van een goede tijdrit. Daarom vind ik het belangrijk om te blijven investeren in het tijdrijden omdat je daar écht het verschil mee kan maken.’

Florian Vermeersch tijdens de jaarlijkse tijdrit in San Benedetto del Tronto in de Tirreno-Adriatico

Al met al heeft Vermeersch ambities op verschillende terreinen en gezien zijn eerste maanden als prof zijn die zeker niet onterecht. Dat hij zich al gelijk goed staande kon houden tussen de profs kwam echter wel als een verrassing. ‘Ik kan niet zeggen dat ik de prestaties had verwacht. Ik hoopte af en toe een flits te laten zien, maar nog zeker geen uitslagen. Het is uiteindelijk veel beter uitgedraaid dan ik verwacht had.’

Vermeersch droomt groot: ‘Dat is nodig als je wat wil bereiken’

De goede start van Vermeersch als prof betekent ook dat hij zich snel heeft opgewerkt in de rangorde binnen Lotto Soudal. ‘Ja, dat is zeker waar. Ik denk dat als ik die prestaties niet geleverd had, dat ik in de klassiekers meer zou starten in een helpende rol. Door goed te rijden, heb ik echter een beetje mijn plaats afgedwongen en kan ik inderdaad meer in een vrije rol naar de klassiekers gaan. Dat is alleen maar positief en kan ik nog eens proberen om een mooie uitslag te rijden.’ Het kan vooralsnog ongedwongen, want de rol van kopman ligt bij de ervaren renners Philippe Gilbert en John Degenkolb. ‘Als het een keer tegen valt, dan valt het tegen en gaan we op naar de volgende, niks aan de hand dus’, stelt Vermeersch nuchter.

Hoewel Vermeersch de rol van kopman en de bijbehorende druk op de korte termijn nog niet hoeft, ligt dat wat betreft de lange termijn wel anders. ‘In een droomscenario zou ik binnen vijf jaar al een klassieker hebben gewonnen en zou ik kopman zijn bij de ploeg. Dat zal heel moeilijk worden, maar ik ga daar voor blijven werken en ik zie wel wat er op mij afkomt. Ik heb er natuurlijk wel alle vertrouwen in. Dat is ook nodig als je wielrenner bent en wat wil bereiken’, besluit Vermeersch zowel realistisch als ambitieus.

Voor meer IDL Neo, klik hier.

Wilbert van der Velde