WorldTour op rapport: Matig BMC floreert alleen in race tegen de klok IDL-producties
IDL-producties

WorldTour op rapport: Matig BMC floreert alleen in race tegen de klok

WorldTour op rapport: Matig BMC floreert alleen in race tegen de klok

Het seizoen is ten einde en dus is het tijd om terug te blikken. Hoe hebben de teams dit jaar gepresteerd? Ondermaats, boven verwachting of sloegen ze gewoon totaal de plank mis? In de Leiderstrui zet in deze reeks de WorldTour op rapport.

Ploeg: BMC
Overwinningen: 23 (waarvan 14 in de WorldTour)
Veelvraat: Rohan Dennis (7)
Nederlanders: -

Index In de Leiderstrui: 6,1

Toelichting: Een ploeg waar de redactie behoorlijk eensgezind over is. Victor-Jan Vanparijs deelt het hoogste cijfer (7) uit: ‘Greg van Avermaet bleef misschien een beetje onder de verwachtingen, maar verder waren er aardig wat overwinningen op World Tour-niveau.’ Volgens Kasper Hermans (6,5) is het jaar vooral gered door slechts een discipline. ‘Gelukkig zijn er tijdritten. Dat maakt 2018 toch nog redelijk geslaagd. Is er een individuele tijdrit, dan wint Dumoulin of een renner van BMC.’ Die tijdritten waren voor Marijn van den Berge (5,5) geen reden om mild te zijn. ‘Het was het gewoon allemaal net niet. Rohan Dennis was de ster van het seizoen. Dat zegt genoeg.’

De mooiste zege
Tijdritzeges staan er niet per se om bekend dat ze uitblinken in schoonheid. Van de in totaal 23 zeges waren dat er voor BMC dit jaar maar liefst zestien (bijna 70%!). Van de overige zeven keer dat de ploeg victorie kraaide waren er vier weinig aantrekkelijk en de vijfde opeenvolgende triomf op zijn Willunga Hill van Richie Porte toch ook niet echt spraakmakend meer te noemen. De twee overwinningen van Alessandro De Marchi besprongen de wieleririssen het meest. Aan het langste eind trekken in de slopende elfde Vuelta-rit was sterk maar zijn strooptocht in de Giro dell’Emilia was groots. De plaatselijke op-en-neer-omloop over de San Luca was versierd met onaflatende regenslingers en met o.a. Bardet, Nibali, Roglic, Uran, Woods, Moscon, Lopez en Bernal waren er genoeg populaire jongens uitgenodigd. Het was echter het feestje van De Marchi. De Italiaan sprong weg op 30 kilometer van de streep, reed iedereen tot bolognesesaus en was, met enig kundig kleefwerk van ploeggenoot Teuns, nog nooit eerder zo gelukkig alleen als tijdens zijn streepschrede die dag.

De grootste overwinning
Rohan Dennis is al even een van de toonaangevende klokvaarders van het peloton maar langzaam begonnen er ook wat stigma’s aan de tijdritcapaciteiten van de Australiër te kleven. De solitaire ritjes moesten niet langer duren dan een kilometer of 30 en serieuze heuvels in het parcours verkleinden zijn winstkansen aanzienlijk. Beter dan een vijfde plek op een WK -of de Spelen van 2016- deed hij niet. Tot Innsbruck. Daar kwam de jarenlang sluimerende tijdritpotentie van Dennis tot volle wasdom. Ongeacht de verraderlijke Gandenwald. Was Dumoulin binnen de halve minuut geëindigd, dan kon de betere chauvinist nog opperen dat Dennis optimaal gebruik had gemaakt van het loodzware programma dit jaar van de Nederlander, maar Dennis won met bijna anderhalve minuut verschil en was de meer dan terechte nieuwe wereldkampioen tijdrijden.

Lees verder onder de foto!

WorldTour op rapport: Matig BMC floreert alleen in race tegen de klok

Sweaters en hoodies geïnspireerd op het wielrennen en de liefde voor de koers

De verrassing
Was het maar 2017. Toen maakte Teuns in een maand tijd alle duveltjes die ooit uit een doosje dachten te zijn gekropen belachelijk. Van nul professionele overwinningen naar 8 zeges, waaronder drie eindklassementen. Dit jaar was het met een vergrootglas verlengde telescoop lastig een renner binnen deze ploeg te ontwaren die echt (positief) verraste. Het doorgroeien van Dennis is niet verrassend, Joey Rosskopf was vorig jaar al Amerikaans kampioen tijdrijden. Patrick Bevin dan maar? Jarenlang anoniem voor Bissell gereden om voor Avanti in het Aziatische en Oceanische circuit in 2015 plots enorm uit te halen. Een transfer naar Cannondale volgde, maar hij kon de geschapen belofte niet inlossen. Dit jaar kwam het er eindelijk een beetje uit. Tweede in tijdritten in Baskenland en Californië, na vele ereplaatsen een mooie vierde eindpositie in de Tour of Britain en nog een achtste plek op het WK tijdrijden.

De tegenvaller
Greg van Avermaet. Porte deed -wederom- ook zijn uiterste best er een matig jaar van te maken maar won per ongeluk toch nog de Tour de Suisse. Van Avermaet is een beetje terug bij af. Voorheen was hij lang een renner die enkel koersornamenten aaneenreeg, maar sinds hij Sagan te kijk zette in Rodez in de Tour van 2015 kwam hij los. De ene grote zege volgde de andere op en vooral Sagan moest het vaak ontzien. In 2017 won de Belg de E3, Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix en werd hij ook nog tweede in de Ronde van Vlaanderen. Dit jaar bleef hij steken op een podiumplek in de E3 Harelbeke. Hij was constant op de afspraak, maar zei niks.

Lees verder onder de foto!

(foto: Giovanni Vandenberghe)

WorldTour op rapport: Matig BMC floreert alleen in race tegen de klok

Algeheel oordeel
De pater familias van BMC, Andy Rihs, liet in april dit jaar het leven na een lange strijd tegen leukemie. Eigenlijk konden de renners maar twee dingen doen. Uit eerbetoon zich het snot voor de ogen fietsen of zich vooral druk maken over de onzekere toekomst. Bij slechte renners gaat dit hand in hand, maar de belangrijkste namen leken het tweede te kiezen. Enkel Rohan Dennis ontsteeg de neerwaartse lijn. Anderzijds was het altijd al een team van wisselvalligheid. En met die WK-zege van Dennis voltooiden ze wel een bepaald kwartet dat geen enkel ander team heeft: Tour de France, WK Weg, WK Tijdrijden en WK Ploegentijdrit. Voor wat het waard moge zijn.

Perspectief voor 2019
Donkere wolken, duistere luchten, ondanks de doorstart als CCC. Onbezongen held Tejay? Weg. Sterkhouder Porte? Weg. Door alle sluizen heen suizende stille muis Caruso? Weg. Voormalig winnaar van Milaan - San Remo en Luik-Bastenaken-Luik, Gerrans? Gestopt. Talent Bettiol? Arrivederci. Trouwe kracht Roche? Gone. Blijft de interne zegemeister van 2018 dan wel? Nee, Rohan Dennis pakt ook z’n biezen. Greg van Avermaet zal het helemaal alleen moeten doen, want Serge Pauwels is van een andere discipline. Helaas voor Peter Sagan is samen nooit alleen. Greg is bij uitstek de man om deze schier kansloze situatie uit te buiten. Wel krijgt hij de hulp van één man die het in 2018 goed deed in de klassiekers: Lukasz Wisniowski. (Foto: screenshot)

Lees ook het rapport van:
BORA-hansgrohe
Dimension Data
Quick-Step Floors
Katusha
Team Sky
EF Education First-Drapac
Mitchelton-Scott

Mathijs Stel

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws