'In wedstrijd kunnen we fel rijden, maar daarbuiten zijn we vriendinnen'; Bakker over band tussen crossers

Bij afwezigheid van het gros van de Nederlandse toppers startte Manon Bakker in Loenhout met de ambitie om te winnen, maar na goed drie kwartier crossen moest ze het onderspit delven tegenover ploeggenote Sanne Cant. Bakker baalde, maar was na afloop in gesprek met In de Leiderstrui ook realistisch. ‘Het was gewoon niet goed genoeg.’

Bij het maken van de voorbeschouwing plaatsten we de naam van Bakker pontificaal als topfavoriete, maar na vier rondes ploeteren door de modder in de Noorderkempen eindigde ze op plek drie. ‘Dit is heel erg balen. Ik kon niet lachen op het podium. Natuurlijk gun ik Sanne het, maar ik had liever zelf gewonnen’, aldus de eerste reactie van de dame uit Flevoland.

‘Ik reed eigenlijk gewoon tempo op kop met de gedachte dat ik harder kon, maar vervolgens kwam ik op het punt dat ik wat zachter ging rijden omdat er weinig leek te gebeuren’, stelde de dame van Crelan-Corendon, die in eerste instantie alles onder controle leek te hebben. ‘Toen kwam Sanne als een raketje voorbij, net op het moment dat ik besloten had om te wisselen. Dat was een fout van mij, ik had beter door kunnen rijden.’

‘Vanaf dat moment zat ik op een gat, waarna het vrij snel klaar was. Toen had ik ook niet meer de energie en focus om terug te komen’, liet Bakker weten. ‘Ik kwam hier met de bedoeling om te winnen. Normaal gesproken zou dat kunnen, maar nu dus niet. Het was gewoon niet goed genoeg, duidelijk.’

Bakker over Wereldbeker en band met Backstedt

Bakker heeft niet veel tijd om te treuren, daar ze zaterdag alweer aantreed in de Wereldbekercross van Hulst. In Zeeland verdedigt de winnares van Val di Sole haar vierde plek in de algemene rangschikking. ‘Ik denk dat podium niet realistisch is. Fem van Empel zal normaal gesproken nog voorbij komen omdat de punten zo verschillen, maar top vijf was de doelstelling en daar hoop ik dus ook te eindigen. Ik heb dit seizoen al heel vaak gehad dat het de ene dag niet goed ging en de dag nadien vervolgens wel, dus daar hoop ik opnieuw op’, stelt ze met een grote glimlach.

Tot slot: goed anderhalve week geleden was Bakker nog hoofdrolspeelster in een mooi moment. In Namen troostte ze rivale Zoe Backstedt met bemoedigende woorden nadat de Britse zojuist op zeven minuten was gefinisht. ‘Manon en ik zijn goede vriendinnen geworden', liet Backstedt daar eerder al over weten. 'We hadden een gezellige tijd samen aan het begin van het seizoen, in Amerika. Daar reden we een aantal dezelfde wedstrijden. We hebben toen veel lol geschopt. Bovendien zijn we de afgelopen weken een paar keer samen gaan trainen. Het is gewoon heel fijn om een vriendin te hebben. Na de wedstrijd babbelen we vaak nog even. Ze is er altijd voor me.'

Bakker is de eerste om dat te beamen. ‘Er is een goede band met Zoe, we zijn goede vriendinnen. Ik wist dat ze er moeite mee had. Ze had er heel veel zin in, dus ik wist dat ze echt teleurgesteld zou zijn. Daarom besloot ik even op haar te wachten, dat zou zij ook voor mij hebben gedaan. In de wedstrijd kunnen we heel fel tegen elkaar rijden, maar uiteindelijk kunnen we het als vriendinnen bijvoorbeeld ook waarderen als we elkaar in een binnenbocht voorbij steken’, verwoordt Bakker de vriendschap en strijd met andere dames die ze doorgaans tot haar vriendinnen rekent.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)