Lucinda Brand voltooit met NK-titel bizar verhaal: 'Klinkt een beetje alsof ik dit allemaal bij elkaar lul'

Wie haar een week geleden in Zonhoven naar de bus zag rijden, kon toen niet bevroeden dat Lucinda Brand zeven dagen later in Hoogeveen in het rood-wit-blauw zou worden gehuldigd bij het NK. De 34-jarige renster van Baloise Trek Lions brak haar neus, maar kon met een gezonde dosis doorzettingsvermogen én wat geluk toch voor de titel rijden. Dat er na Zonhoven niets mis was met de benen, toonde ze in een indrukwekkende solo.

'Een nationale titel voelt altijd heel goed. Het is een heel mooie beloning, want het was wel even schrikken vorige week', vertelt Brand na haar titel in de mixed zone, tegenover onder meer In de Leiderstrui. Uiteraard gaat het in dat gesprek vooral over de neus. 'Buiten een dikke neus stond ik afgelopen maandag gelukkig niet op met al te veel pijn en daardoor kon ik mijn hele week doen, zoals de bedoeling was. Behalve de maandag, toen ik van de ene dokter naar de andere ging, om alles goed te checken. We zijn met de schrik vrijgekomen, waardoor ik me goed kon voorbereiden op dit NK', zegt ze dan.

Dat iemand met een breukje in de neus een NK kan winnen, klinkt best gek. Dat moet Brand even uitleggen: 'Ik heb gelukkig geen problemen gehad met ademhalen, dat ging gewoon zoals het daarvoor ging. Ik ben er niet veel mooier op geworden, maar dinsdag tijdens de training ging het zoals ik wilde en voelde ik me gewoon goed. Ik reed afgelopen weken ook al goed, dus had geen twijfels over m'n vorm. Ze gaan het ook niet verhelpen, dat is niet nodig nu ik normaal kan blijven ademen. We hebben wel een foto gemaakt, want als het wel geopereerd moet worden, wil je dat in de eerste tien dagen. Anders heb je kans dat de boel aan elkaar groeit en moet je sowieso geopereerd worden. Zo'n operatie is niet zo spannend, maar daarna kun je drie weken niet fietsen.'

Brand gaat zodoende verder in het leven met naar eigen zeggen 'een kronkeltje' in de neus. Gek genoeg heeft ze in de hele situatie vooral veel geluk gehad. 'Iedereen heeft zich weleens gestoten als 'ie het heel koud heeft. Dat is een heel naar gevoel en blijkbaar was mijn neus heel koud, dus dat deed meteen heel veel pijn. Ik voelde het ook kraken, wat met mijn neusoperatie in de zomer zorgde voor extra kwetsbaarheid en bloed. Het is heel maf, maar hoofdpijn heb ik niet gehad. De eerste dag moest ik door de zwelling niet bukken en daarna kreeg ik al snel twee van die indianen-strepen onder m'n ogen. Een ongezonde look, maar dat zijn blauwe plekken die uitzakken. Ik kan ook gewoon m'n neus snuiten, raar hè? Het klinkt een beetje alsof ik dit allemaal een beetje bij elkaar lul, ik ben zelf ook verbaasd. De foto's zeiden toch echt dat het gebroken is en ik voel zelf ook dat er een kronkel in zit. Maar ik heb geluk gehad met de plek, denk ik.'

Op de neus en onder de ogen zijn de naweeën nog wel te zien, maar de belangrijkste maatregel die Brand moest nemen, was het crossen zonder bril. Niet ideaal, in een moddercross in Hoogeveen. 'Ik was wel bang voor modder in m'n ogen bij de start, met al die modder op het asfalt. Maar ik had zo'n slechte start, dat dat niet nodig was, haha! Het is me niet afgeraden om te koersen, al is er dus wel gezegd om even zonder bril te crossen. Die steunt op je neus, dus dat is dan niet zo handig... Ik denk dat ik er geen last van zou hebben, maar heb wel geluisterd. Het herstel duurt zes weken, dan zit alles weer aan elkaar. Maar ik kan gewoon crossen.'

Lees verder onder de foto

Pieterse zag Brand met meer power rondrijden

Laten we het eens over het NK hebben, want naast een gebroken neus had Brand vooral ook uitstekende benen. Puck Pieterse was nog beter weg, maar werd al rap overvleugeld. 'Het was niet mijn beste wedstrijd. Ik had een goede start en reed waar ik wilde rijden, maar Lucinda was sterker. We reden samen, maar zij had meer power op de rechte stukken. Dan moet je wel vertrouwen houden, maar ik kwam nooit heel lekker in de wedstrijd', zegt Pieterse daarover tegenover deze website. 'Ik was helemaal niet teleurgesteld met al die modder hoor. Dit had best een rondje voor mij moeten zijn, met wat technische dingen en stroken waar je je power kwijt moet kunnen. Er was er alleen eentje beter. Ik moet vertrouwen hebben in hoe het nu loopt en heb zeker geen slechte wedstrijd gereden. Ik ga nu op stage naar Spanje en daarna moet het gebeuren', doelt ze op het WK in Tabor (Tsjechië) in februari.

Brand kon beter omgaan met de zware omstandigheden, al biecht ze op dat het daar zaterdag nog helemaal niet op leek. 'De omstandigheden waren heel lastig. Ik was hier zaterdag ook al en toen was ik nog niet zo enthousiast. Ik kon niet echt m'n weg vinden en had twijfels over waar ik mijn kracht kwijt zou kunnen. Maar uiteindelijk moet je het doen met wat je hebt. Het parcours was vandaag alweer veranderd, dus moet je loslaten dat dingen niet lukken. De stukken omhoog lopen waren heel zwaar, inclusief die zware stukken langs de pitstraat. Die stukken maakten vandaag het verschil, omdat ik af en toe net even een tandwiel groter kon rijden tussen de bochten door. Een verraderlijke koers, waarin het heel blubberig was, maar de vorst die nog wel in de grond zat.'

'Knap natuurlijk, met zo'n blessure. Dat je dan nog zo hard kunt fietsen, is heel knap', lacht Pieterse, geconfronteerd met de neus van Brand. 'Lucinda is een renster die nooit opgeeft, die gaat altijd tot het gaatje. Zaterdag met de verkenning heb ik wel even gevraagd hoe het met haar was, want je hebt het liefst dat iedereen fris aan de start staat. En ik zou zelf m'n neus ook niet graag breken.' Ze zeggen het allemaal rillerig, laat die Spaanse zon maar komen. Want naast Brand gaat ook Pieterse nu naar Spanje om te trainen. 'Hoe ik dit ga vieren? Niet heel bijzonder, haha. Ik moet mijn spullen nog pakken voor de trainingsstage, dus nu terug naar België, koffer inpakken en dan morgen naar het vliegveld', zegt Brand.

Na al die trainingsuren komen de dames terug en komt het WK plots heel dichtbij. Brand kan er alvast met veel vertrouwen naartoe werken. 'Ik rij al wel langer goed en constant, maar je komt weleens wat tegen, of een ander is gewoon beter. Maar ik merk dat ik technisch goed rijd en dus moest ik geduld hebben, tot het mijn kant op zou vallen. Ik baalde van die crash in Zonhoven, want het was al wel bewezen dat Puck en Fem (van Empel, red.) te verslaan zijn. We zijn met vier of vijf rensters aan elkaar gewaagd en dat maakt het wel heel leuk. Vorig jaar was ik vooral tegen mezelf aan het knokken en die jonge meiden kwamen heel erg op. Het was dus een overwinning op mezelf dat ik kon aantonen dat ik weer hun niveau kon halen, wat eigenlijk ook mijn niveau is. Deze NK-titel is daarom wel mooier dan die andere twee.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)