Ook vader Adrie ziet dat het goed zit bij Mathieu van der Poel: 'Hij rijdt rond met een totaal andere mindset'

Het beloofde een spannende crosswinter te worden tussen Mathieu van der Poel, Wout van Aert en Tom Pidcock, maar niets is minder waar. Van der Poel voelt zich beter dan ooit, terwijl zijn twee grote concurrenten de cross nog meer gebruiken als voorbereiding op hun doelen op de weg.

Van een demonstratie in Herentals via een suprematie in Mol tot lange solo's in Antwerpen, Gavere en Diegem. De concurrentie kwam dit seizoen nog niet aan de hielen van de vijfvoudige wereldkampioen in het veld. Dat zag ook vader Adrie van der Poel, die normaal heel kritisch is over het doen en laten van zijn zoon.

'We wisten dat hij conditioneel in orde was', begint Adrie het interview met HLN.be. 'Dan hoef je niet over je limiet te gaan. En maak je ook weinig foutjes. In Herentals zaten er nog een paar in, maar zes dagen later, in Mol, waren ze al volledig verdwenen. Het is op zich heel snel goed gekomen. Of dit de beste Mathieu ooit is, is altijd moeilijk in te schatten, vind ik. Omdat dat samenhangt met de concurrentie, de parcoursen. Laat ons zeggen dat hij op z’n minst zijn beste vorm ooit benadert. Dat merk je in de resultaten. Bij ‘Matje’ bedraagt het verschil tussen ‘alles loopt goed’ en ‘alles loopt slecht’ al gauw een minuut.'

Mathieu rijdt rond met totaal andere mindset, volgens Adrie van der Poel

'Het is een ander gegeven, hij rijdt rond met een totaal verschillende mindset. Ook de verhuizing naar Spanje deed hem ongelooflijk veel deugd. Heel lang heeft hij dat voor ons geheimgehouden. Tot hij het op een dag, tijdens een etentje, kwam verkondigen. Hij had wellicht verwacht dat ik afkeurend zou reageren. Wat ga je nú doen, man? Maar we stonden daar gelijk met z’n allen achter, vonden het een verstandige beslissing. Over het nut ervan had ik het al wel eens eerder met hem gehad. Ik wees hem erop dat dat dingen zijn die voor mij destijds niet constant mogelijk waren. Maar dat ik wel het verschil ervaarde wanneer het dan wél eens kon. Zoiets probeer ik hem wel mee te geven. Eenmalig, geen 25 keer. Hij moet er dan zelf verder mee aan de slag.'

'Matje' van der Poel vertoeft in de buurt van Moraira drie tot vier maanden per jaar. 'De trainingsomstandigheden zijn er ideaal. Kijk, ik fiets ook graag. Maar wat kon je hier de voorbije negen weken in godsnaam doen? Het regende bijna onophoudelijk! Van puur armoei ben ik elke dag op Zwift gekropen. En dat is dan nog puur als hobby. Niet voor mijn werk, zoals ‘Matje’. In die zin is Spanje echt... plezant. Dat denk ik wel. Hij is er ver van alles weg. En toch dichtbij, ‘t is het einde van de wereld niet. Hoe lang duurt zijn carrière nog? Een jaar of zeven, misschien? Dan zal hij 35 zijn. Tot dan moet hij er gewoon nog alles voor doen. En als je ‘t tóch moet doen: doe het dan goed, anders doe je ‘t beter niet. Het is fijn om er de vruchten van te plukken. En vast te stellen dat alle puzzelstukjes, zoals het afgelopen jaar, mooi in elkaar vallen.'

Daardoor ziet vader Adrie zoonlief Mathieu veel minder, maar geniet hij wel meer van de tijd met zijn zoon en schoondochter Roxanne. 'Ja, maar het maakt het dan des te leuker als Roxanne en hij er wél eens zijn, zoals op kerstdag. Beetje ouwehoeren, hartstikke gezellig joh. Maar: geen woord over koers dan. Dat lucht hem op. ‘Hoe ga je morgen naar Gavere?’, was het enige wat ik vroeg. Hij: ‘Ik rijd alleen’. Oké, da’s voor mij dan duidelijk dat ik ook alleen moet rijden. En de volgende keer rijden we weer samen. Als je het huis uit bent, leid je natuurlijk ook je eigen leven. Hij heeft zijn vrienden, wij de onze. Soms komt dat eens samen, maar vaak staat het los van elkaar. We gaan daar goed mee om.'