Patrick Bevin heeft de zevende etappe in de Ronde van Turkije gewonnen. Voor de tweede keer in zeven dagen werd het geen massasprint, doordat er drie wegreden op de laatste klim van de dag. In de finale werd het een battle om de leiderstrui en de dagzege, gewonnen door Bevin.
Slechts 131,3 kilometer voor de wielen en onderweg lagen er nog wel wat hindernissen klaar. Twee gecategoriseerde beklimmingen, en dus waren er een stuk meer renners geïnteresseerd om mee te zitten in de kopgroep. Na een mislukte aanval van een groepje van acht was het uiteindelijk een kwartet dat wel weg kwam. Syver Wærsted (Uno-X), Nicholas Zukowsky (Human PH), Feritcan Samli (Spor Toto) en Abram Stockman (Saris Rouvy) waren van de partij en dat vond het peloton wel prima.
Koers op enige klim van de dag, van twee kanten
De maximale voorsprong van de vier steeg tot ver boven de vier minuten, maar na 45 kilometer afwachten, begon het peloton het tempo dan toch wat te verhogen. Halfweg koers waren er nog twee minuten over van de voorsprong en op de top van de eerste klim van de dag (Climbing Prime) zat een uitgedund pak er nog maar anderhalve minuut achter. Na 99 kilometer koers waren alle vluchters ingerekend en kon de blik op de laatste klim van de dag.
De Climbing Prime werd dit keer vanaf de andere kant bedwongen, met 7 kilometer aan 4,2 procent gemiddeld. Op de steilere stroken dunde het peloton rap uit en werd er koers gemaakt. Klassementsleider Edoardo Sepúlveda (Androni) zat al rap in de vieze papieren toen er een sterk groepje vertrok. Jay Vine van Alpecin-Fenix en Patrick Bevin van Israel-Premier Tech waren als nummers drie en twee uit het klassement mee en zetten zo Sepúlveda onder druk. Ze kwamen samen met Nicolas Edet van Arkéa-Samsic boven, 45 seconden voor de klassementsleider.
Strijd om dagzege en leiderstrui in finale
Sepúlveda had gelukkig nog een mannetje bij zich, waardoor de achtervolging naar de drie leiders op gang kwam. Ze reden het dicht tot op een halve minuut, met ook EOLO-Kometa dat wel interesse had om te helpen. Met Jasper Philipsen (Alpecin-Fenix), Kaden Groves (BikeExchange) en Danny van Poppel (BORA) waren er ook nog goede sprinters mee in het achtervolgende peloton, waarmee er nogal wat belangen waren in de finale. Reden Bevin, Vine en Edet alleen om het klassement? Of toch ook om de dagzege?
De drie leiders leken uiteindelijk toch de beste papieren te hebben in de laatste tien kilometer. Ze breidden hun voorsprong opnieuw uit naar driekwart minuut en dat werd in de laatste vijf kilometer zelfs een minuut. Bevin deed de meeste beurten en reed als nummer twee in de rangschikking volle bak door voor de leiderstrui. Vine en Edet dachten ook al een beetje aan de sprint. In het peloton bleven Androni en BikeExchange gas geven, maar was het Philipsen die met een uitval een gat sloeg.
Het zou niet voor de dagzege zijn, want die ging naar Bevin. De Australiër had veruit het meeste werk gedaan, maar hij reed in de slotkilometer iedereen uit het wiel richting de ritzege én de leiderstrui. Philipsen werd uiteindelijk vierde, nadat hij in het sprintje voor het peloton sneller was dan Jasper De Buyst van Lotto Soudal. Danny van Poppel werd zesde.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties