Blijft De Panne-vete tussen Philipsen en Merlier dooretteren? 'Als het aan mij ligt, niet'

De goed nieuws-show van Alpecin-Deceuninck en Jasper Philipsen blijft maar voortduren. Ook in de Classic Brugge-De Panne toonde de Belg zich na een hectische spurt de snelste van het pak, nadat hij luttele dagen eerder al Milaan-Sanremo op zijn naam schreef. Na afloop moest hij echter vooral zijn zegje doen over de bijna-aanvaring met Tim Merlier, zo ook op de persconferentie.

Philipsen weet ondertussen wel hoe de hazen lopen. Direct na de aankomst regeerde de emotie bij de twee, vooral Merlier, nog. 'Het scheelde niet veel of er waren hier een paar sleutelbeentjes gebroken. Op het moment dat ik wil aangaan, krijg ik een duw van achteruit en even later wil ik doorduwen, maar als ik dat gedaan had, dan vlogen Jasper en ik waarschijnlijk over de vangrail en was ik waarschijnlijk de schuldige. Iets verderop zat ik met mijn voorwiel links achter bij die man van BORA-hansgrohe, dus ik had gewoonweg geen plaats en de tijd niet meer om volledig van achter hem uit te komen. Sprinten houdt altijd een risico in en misschien ben ik wat te braaf geweest, maar ik wil niemand de dood injagen', liet Merlier weten.

Lees verder onder de video.

Philipsen noemt sprint 'typisch incident'

'Als er zoiets is gebeurd, gaat de media daar natuurlijk graag op in', vertelde winnaar Philipsen op de persconferentie. 'Het is een typisch incident voor een sprint, maar ik ben vooral bij dat we allemaal gewoon recht weten te blijven en het zo veilig is gebleven. Wie er fout is? Dat is denk ik moeilijk aan te geven. Alles gaat heel snel en je moet je keuzes in een seconde maken. Iedereen probeert zo fair als mogelijk te sprinten. Zulke accidenten gebeuren jammer genoeg, maar nu gelukkig niet in die laatste rechte lijn. In de laatste bocht vielen er wel nog een paar, maar uiteindelijk is het wel een beetje typisch', aldus Philipsen, die het voorval goed anderhalf uur na de koers, talloze TV-interviews en een dopingcontrole inmiddels al goed wist te plaatsen.

'We wisten dat ook van tevoren, dat het nerveus en hectisch ging zijn', duidt de Belg. 'Daar was weinig tegen te doen. Vorig jaar waren de weersomstandigheden helemaal anders en dan ligt het gevaarlijke punt ook ergens anders, vlak voor De Moeren. Nu is het in de laatste, rechte lijn, maar uiteindelijk is het altijd wel ergens gevaarlijk en hectisch.'

Philipsen voelde zelf ook wel dat er niet veel ruimte meer was aan die linkerkant van de weg. 'Toen ik Tim voelde komen, had ik wel in de gaten dat het gat heel klein werd. Dan had ik liever niet die beslissing gemaakt om links te gaan, maar dat is natuurlijk achteraf. Al bij al ben ik blij dat er niks is gebeurd. Tim ging ook net aan, dus ik moest inhouden. Ik wil ook niemand de hekken inrijden natuurlijk, maar gelukkig kwamen we allebei vrij en konden we alsnog onze sprint rijden. Alhoewel ik al even dacht dat het gedaan was.'

Tussen de twee blijft niets hangen, verwacht de man van Alpecin-Deceuninck. 'Als het aan mij ligt, zeker niet. Dat kunnen we snel relativeren en net na de meet zit daar ook wat teleurstelling bij. Ik zou misschien hetzelfde hebben in zijn geval, maar vanuit mij is er geen wrok.' Merlier liet na de aankomst ook al weten dat dat niet het geval gaat zijn, dus daarmee is de kous tussen de twee af. 'Ik heb hem op het podium ook al een hand gegeven.'

Philipsen en Alpecin-Deceuninck met vertrouwen naar komende koersen, te beginnen met Gent-Wevelgem

Philipsen richt zich nu op zijn volgende grote doel: Gent-Wevelgem op zondag, waar hij aan de zijde van Mathieu van der Poel start. 'We moeten onze sterktes opnieuw combineren en samen zo ver mogelijk geraken, zodat Mathieu ook altijd relaxter kan koersen met mij achter hem en dat spel kan spelen. Dat is geen rocket science, hoe we dat gaan aanpakken. De koers zal uitwijzen hoe ver we komen, maar het is ook geen geheim dat Mathieu van aanvallend koersen houdt.'

'Zaterdag waren mijn benen aanmerkelijk beter dan die ik vorig jaar heb gehad. Ik denk dat ik die conditie nog wel even aan kan houden', stelt de snelle Vlaming vast, die ook geen schrik heeft voor de voorspelde wind in de 260 kilometer lange koers. 'Dat heb ik liever dan zo'n wedstrijd als hier, in Classic Brugge-De Panne. Het is ook wel leuk om mee koers te maken. Er komen nog mooie wedstrijden aan, dus hopelijk kunnen we in ieder geval het momentum aanhouden', stelt Philipsen, die na het winnen van Classic Brugge-De Panne nog steeds niet zal aantreden in de Scheldeprijs. 'Het is al een druk programma, ook met de verkenningen van Parijs-Roubaix en dergelijke.'

Philipsen heeft nu aangetoond te kunnen winnen na een lastige koers, maar ook een simpele wedstrijd. Een man van twee werelden, zou je kunnen zeggen. 'Daar ben ik ook wel een beetje verbaasd door', geeft hij ruiterlijk toe. 'Ik had misschien wel verwacht dat mijn sprint niet zó goed meer zou zijn, omdat ik ook meer richting het klassieke werk heb getraind om over die Poggio te geraken. Die sprint daar zei ook niet heel veel, want dat was meer een juniorensprint. Zelfs Pogacar klopte me daar bijna', glimlachde Philipsen.

'Maar uiteindelijk ben ik blij dat het wel meevalt. Ik vind het sowieso wel straf hoe de trainers die conditie zo goed kunnen timen: in Tirreno-Adriatico en het Openingsweekend voelde ik mij nog niet echt top, maar ze wisten toen al dat ik niet hoefde te panikeren, terwijl ik zelf wellicht al wat ongeduldig was. Ze weten waar ze mee bezig zijn', besluit Philipsen.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)