Ctrl C, Ctrl V: Maagdelijk witte Evenepoel stoomt na opgave Pogacar naar tweede zege in Luik

Remco Evenepoel heeft met enorme overmacht Luik-Bastenaken-Luik gewonnen. De titelverdediger zag grote concurrent Tadej Pogacar al vroeg wegvallen en maakte in de finale indruk door - net als vorig jaar - solo weg te rijden en met ruimte voorgift alleen aan te komen.

Zonder corona-positieven Sam Oomen en Tosh Van der Sande (Jumbo-Visma) en ook zonder de zieke Samuele Battistella (Astana) werd er om 10.35 uur gang gezet vanuit Luik. Al snel waren er zes man op pad, aangevuld door nog eens vijf achtervolgers. Jason Osborne (Alpecin), Mathis Le Berre (Arkea), Lars Van der Berg (Groupama), Paul Ourselin (TotalEnergies), Georg Zimmermann (Intermarche), Fredrik Dsvernes (Uno-X), Simone Velasco (Astana), Johan Meens (Bingoal), Alexandre Balmer (Jayco-AlUla), Ruben Apers (Flanders) en Hector Carretero (Kern Pharma) kwamen uiteindelijk bijeen.

Pogacar geeft op, Quick Step neemt verantwoordelijkheid

De elf kregen een voorsprong van maximaal vijf minuten, met Soudal-Quick Step en UAE Team Emirates die namens Evenepoel en Pogacar controleerden in het peloton. Lange tijd was het op die manier status quo, met ook INEOS Grenadiers en EF Education-EasyPost die hun beurtjes deden in het pak. We gingen gezapig de Côte de la Roche-en-Ardenne over, maar daarna werden we met z'n allen opgeschrikt. Abandon Pogacar, die betrokken was bij een val met Mikkel Honoré van EF. Beide heren gaven op, Pogacar moest met polsklachten naar het ziekenhuis.

Plots was de koers anders. UAE verdween logischerwijs van de kop en alle druk kwam op de schouders te liggen van Quick Step. Mauro Schmid deed dat met verve en hield het verschil met de kopgroep over de Côte de Saint-Roch op zo'n vier minuten. Richting de laatste honderd kilometer van de koers ging het tempo al de lucht in, dus moest men in de kopgroep ook gas geven op de derde klim van de dag: de Côte de Mont-le-Soie. Apers en Carretero moesten er als eerste twee af vooraan en ook Balmer kon niet langer mee. De acht overgebleven leiders voelden het peloton al hijgen in de nek, op 1.45 minuten.

Tratnik vertrekt, grote namen al overboord

Op de vierde klim van de dag was het tijd om te anticiperen. Op een kleine negentig kilometer van de streep was het Jan Tratnik die namens Jumbo-Visma versnelde op de Côte de Wanne. Hij kreeg Valentin Madouas (Groupama) en Magnus Sheffield (INEOS) mee. Enige probleem: Madouas moest al snel weer lossen en Sheffield weigerde over te nemen. Quick Step gaf het tweetal bovendien weinig ruimte, met Julian Alaphilippe die al vroeg aan het werk moest. Het enorme tempo kostte opvallende namen de kop. Enric Mas (maagklachten), David Gaudu (ziek geweest), Sergio Higuita en Mikel Landa moesten er allemaal al af.

Na vier klimmetjes was het tijd voor de Stockeu en Côte de la Haute-Levée, waar het bij de vrouwen losbarstte. Bij de heren was het iets minder spektakel, maar reed Tratnik wel weg bij Sheffield. De Sloveen zette alleen de achtervolging in op de kopgroep, waar nog slechts vijf mannen overbleven. Osborne, Van den Berg, Ourselin, Zimmermann en Velasco voelden Tratnik op 25 seconden komen. Het peloton met favorieten kwam door op 1.17 minuten. Het blijvende tempo van The Wolfpack kostte ook Benoît Cosnefroy en Alexey Lutsenko de kop.

Tratnik en Velasco beginnen met kleine voorgift aan Redoute

Op zeventig kilometer van de finish - en met zes van de elf beklimmingen achter de rug - sloot Tratnik aan. We hadden weer een overzichtelijke situatie, met zes leiders en het peloton op meer dan een minuut. Op de Col du Rosier had Tratnik echter geen zin om te wachten, hij trok meteen fel door. Velasco en Osborne haakten hun karretje nog aan, met Alaphilippe die al kilometers lang op kop boorde en het peloton favorieten terug bracht tot een minuut van de leiders. Een kilometer onder de top moest ook Osborne vooraan lossen, net als Alaphilippe in het peloton.

Het was langzaam toewerken naar La Redoute, met ertussenin alleen nog Côte de Desnié. Tratnik en Velasco vochten voor iedere seconde en haalden de voet van de Redoute met een voorgift van een halve minuut. In het peloton was naast Quick Step (met een indrukwekkende Louis Vervaeke) ook INEOS actief voor Tom Pidcock. Het ging zo hard, dat een aanval van Bauke Mollema en Pavel Sivakov op niets uitliep. Quinten Hermans - nummer twee van vorig jaar - kende mechanische pech en was daardoor al klaar, nog voordat de Redoute begon.

Evenepoel en Pidcock samen, Trek-Segafredo sterk met twee

Ilan Van Wilder was de laatste man bij Quick Step die er vol gas aan begon en de jonge Belg trok bijna helemaal door tot de top. Evenepoel leek even aan te vallen, trapte echter door z'n versnelling, maar ging daarna nog eens. De wereldkampioen danste omhoog en alleen Pidcock kon aan het elastiek en op een heel zwaar verzet mee. Giulio Ciccone dacht namens Trek-Segafredo ook mee te kunnen, maar voor hem was de Redoute net te lang. In de korte afzink die volgde reed Pidcock naar Evenepoel toe, met daarachter het Trek-duo Ciccone-Skjelmose dat indruk maakte.

Evenepoel trok na de Redoute door, met Pidcock die even geen zin had om over te nemen. Waarom? De Brit zat op de limiet. Op een stukje vals plat reed Evenepoel er indrukwekkend van weg en accepteerde Pidcock de situatie. Weer een dikke solo-onderneming in het verschiet voor Evenepoel, die nog een kleine dertig kilometer voor de wielen had. Pidcock moest z'n tweede plaats zien te verdedigen ten opzichte van Ciccone en Skjelmose, die een koppeltijdrit reden.

Ontketende Evenepoel rijdt ver weg, Healy en Pidcock weer samen

Terwijl Evenepoel lekker doorbeukte, werd het net als in de Amstel Gold Race vooral interessant wie er mee mochten op het podium. Ciccone en Skjelmose kwamen bij Pidcock en ook Ben Healy maakte van achteruit de oversteek. Zo hadden we even vier mannen, maar ook dat groepje werd aangedikt. Zo'n dertig renners kwamen uiteindelijk bijeen richting de beklimming van de Côte de la Roche-aux-Faucons, waar zodoende de battle voor zilver en brons kon ontbranden. Evenepoel was in deze fase al 1.19 minuten weggefietst.

Op de laatste officiële klim was het Healy die er meteen aan begon, met Pidcock die te ver in het rood leek te zijn gegaan in z'n poging om Evenepoel bij te houden en steeds verder wegzakte. Pavel Sivakov was nu plots de man voor INEOS die het moest doen, met ook Santiago Buitrago van Bahrain mee. Sivakov paste al snel, Healy en Buitrago reden nu plots voor virtuele podiumplaatsen. Op de uitloper van de Côte de la Roche-aux-Faucons vond Pidcock bij de achtervolgende groep plots z'n tweede adem en kletste hij er naartoe.

Evenepoel kan rustig juichen, wie gaan mee het podium op?

De kilometers vlogen in de slotfase voorbij, ook al wisten we al wie er ging winnen. Evenepoel kon rustig nadenken over hoe hij ging juichen in z'n maagdelijk witte tricot. Pidcock, Healy en Buitrago leken de strijd bij de achtervolgers te hebben gewonnen, op anderhalve minuut van de leider. De andere renners reden al op twee minuten van Evenepoel en dus was het alleen nog de vraag: wie sprinten er naar de tweede en derde plaats in de daguitslag?

Ver nadat Evenepoel honderden meters juichend langs de menigte naar de zege rolde, was het Pidcock die Buitrago erop legde voor plek twee. Healy werd vierde.

Uitslag Luik-Bastenaken-Luik mannen 2023

Results powered by FirstCycling.com

Ben jij de absolute wielerkenner van In de Leiderstrui? Speel tijdens de Giro dan mee in de IDL Subleague!

Lees Luik-Bastenaken-Luik 2023 terug in onze liveblog!

Laadt de liveblog niet? Druk dan even op F5 of refresh je app of mobiele pagina. Krijg je een error? Dan kan het helpen om je cache even te legen.