Emoties bij Van Aert en Van Hooydonck na videoboodschap: 'Beangstigend hoe zwaar de laatste maand was'

Nathan Van Hooydonck mocht dinsdagavond de Kristallen Zweetdruppel in ontvangst nemen, de prijs voor beste knecht in het peloton. De 27-jarige Antwerpenaar kreeg een kleine maand geleden tijdens een autorit samen met zijn hoogzwangere vrouw Alicia een hartaanval en werd in allerijl overgebracht naar het ziekenhuis. Na een tijdje in coma gelegen te hebben, kreeg hij een defibrillator aangemeten, maar het verdict daarna was wel keihard: het einde van zijn wielercarrière.

De Jumbo-Visma-Belg sprak dinsdagmiddag in aanloop naar de Kristallen Fiets-uitreiking voor het eerst met de media sinds het ongeval. Voorafgaand aan het interview met de Belgische krant Het Laatste Nieuws kreeg hij eerst nog een pakkende videoboodschap van Wout van Aert. 'Wij zeiden altijd dat het iemand was waar je een huis op kan bouwen', vertelt Van Aert in het filmpje. 'Altijd positief ingesteld en op en top professional. Ik heb nog nooit met een ploegmaat gereden die zoveel voldoening kon halen uit iemand anders helpen. Het was ongelooflijk hoe hij zich smeet. Ik denk niet dat ik zo'n tweede ploegmaat ga tegenkomen. Van het winnen van de Kristallen Zweetdruppel krijg je waarschijnlijk een heel dubbel gevoel.'

'Jammer genoeg is het een bekroning op uw carrière, maar het had eigenlijk gewoon een tussenhalte moeten zijn. Het is beangstigend hoe zwaar de laatste maand is geweest voor mij, laat staan voor u en uw familie. Ik ga u missen en uiteraard komt er nu een tweede leven aan. Daar ga je ook in slagen en dat weet ik honderd procent zeker. We laten je niet los en tot snel ergens langs de baan', zegt de geëmotioneerde Van Aert.

Van Hooydonck reageert op video Van Aert: 'Het typeert hoe Wout is'

De Antwerpenaar is ontroerd door de video. 'Wout was mijn ploegmaat en kopman, maar in de eerste plaats een vriend. De manier waarop hij dit verwoordt, betekent veel voor mij. Het is oprecht en het typeert hoe Wout is. Hij heeft het hart op de tong en steekt zijn emoties niet weg, ik krijg het nu ook even moeilijk, maar ik zie dit als een bekroning van mijn carrière.'

Van Hooydonck kreeg de prijs voor beste helper, een prijs die voor hem veel betekent. 'Je wordt geen coureur om deze prijs te kunnen winnen, maar het is een mooie erkenning en bekroning van het harde werk de voorbije jaren. Ik was een helper die nooit aan zichzelf dacht. Ik reed honderd procent in dienst en dat is een eigenschap die een goede helper moet hebben. Ik zou er niet mee kunnen leven zelf achtste te worden en mijn kopman maar tweede.'

Twee dagen nadat hij zijn afscheid van de wielersport aankondigde beviel zijn vrouw Alicia van hun zoontje Alessio. 'Perfect gezond en groot, net als zijn ouder', zegt Van Hooydonck trots. 'Vanaf het moment dat ik het ziekenhuis mocht verlaten, is Alessio geboren, dus ik had geen zwart gat om in te vallen. Dat komt misschien nog, maar voorlopig haal ik veel steun uit het prille vaderschap en uit de liefde plus warmte die ik van mijn vrouw krijg.'

'Het was een mokerslag en het blijft nog wel even nazinderen', zegt hij ook nog over het plotse einde van z'n carrière, die in zijn ogen nog moest beginnen. Wel geeft hij aan dat hij een toekomst bij Jumbo-Visma in een andere rol zeker ziet zitten.