Filippo Ganna leek heel even de perfecte aanval te plaatsen, toen hij in etappe 3 van de Tirreno-Adriatico op 3,6 kilometer van de streep hard aanging en lange tijd voor het jagende peloton uit bleef. De Italiaanse klassementsleider werd door Mathieu van der Poel echter gegrepen, alvorens Andrea Vendrame de sprint won. Na afloop analyseerde Ganna de rit bij onder meer In de Leiderstrui.
Ganna sprak in een persconferentie - stevig ingepakt in een winterjas en muts onder zijn INEOS-pet - over een 'lange en koude dag'. Wat heet: de renners moesten 239 kilometer afleggen en vanuit het vertrek begon het al te regenen. De hele dag door zagen we renners wisselen van kleding om warm te blijven en op de lopende slotklim werd het oorlog, omdat iedereen zich wel even warm wilde fietsen. Alle grote namen probeerden het wel een keer, maar een sprintje van een uitgedunde groep kon niet voorkomen worden.
'Het weer was vreselijk en niemand wilde met ons tempo maken. Het was dus moeilijk om warm te blijven', klonk het kritisch vanuit Ganna. Op die manier ging het urenlang op een sukkeldrafje, totdat de slotklim in zicht kwam en er nog twee vooruit reden. 'Ik moet mijn teamgenoten bedanken, die de hele dag hebben gereden. Op de slotklim heb ik Van der Poel gevraagd of zijn ploeg wilde helpen en dat deden ze. Daar moet ik ze voor bedanken, omdat andere ploegen het niet deden.'
Lees verder onder de foto

Ganna ging (te) vroeg aan, Van der Poel haalde hem terug
Toen de manschappen van INEOS het wel gehad hadden en Laurens De Plus met zijn klassementsambities geen tempo kon maken, ging Ganna in de aanval. 'Misschien was dat te vroeg, maar ik wilde niet dat Laurens risico's zou nemen voor mij en tempo zou maken. Daarom wachtte ik niet op de sprint, ook al wist ik dat ik daarmee een risico nam. Van der Poel was sterk in de finale en dichtte het gat. Niet zo gek, want hij wilde ook winnen. Dat snapte ik dus wel, ik had hetzelfde gedaan.'
De aanval van Ganna was zodoende ingegeven door een gebrek aan mankracht bij INEOS, maar het was ook meteen een mooie test voor bijvoorbeeld Milaan-Sanremo. 'Ik wilde mezelf weleens testen na 6,5 uur koers en kijken hoe mijn nummers waren. Het was een goede test voor de klassiekers, wat natuurlijk lange koersen zijn. Ik baal voor m'n teamgenoten dat ik ze geen ritzege kon geven, maar mijn benen voelden wel gewoon goed. Misschien probeer ik het nog eens, want voor een klassement gaan, zal sowieso te zwaar zijn.'
Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)
Plaats reactie
0 reacties
Laad meer reactiesJe bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties