Interview | Sinkeldam stapt in andere wereld bij Alpecin-Deceuninck: 'Ik heb twee kinderen, zij liggen op de bank'

Ramon Sinkeldam stapte afgelopen winter een nieuwe wereld in. De 34-jarige Nederlander reed vijf seizoenen voor Groupama-FDJ, maar koos voor een avontuur bij Alpecin-Deceuninck. In de ploeg van Mathieu van der Poel is de rol van Sinkeldam misschien iets minder prominent, maar daarmee niet minder belangrijk. In de Leiderstrui sprak in Dwars door Vlaanderen met hem.

Sinds je overstap hebben we je niet zoveel meer aan het woord gehoord. Hoe gaat het met je?

‘Goed. Ik heb een redelijk rustig programma, met de UAE Tour en een pittige Tirreno, maar weinig klassiekers. Straks start de voorbereiding op de Giro, dus het is rustig in het voorjaar.’

Hoe is de overstap bevallen?

‘Heel goed. Natuurlijk heb je bij een nieuwe ploeg nieuwe mensen om je heen, dus dat is wel even wennen, maar ik voel me wel op mijn plek. Het is een heel professionele en gestructureerde ploeg, dus daar ga ik wel goed op.’

Wat is precies jouw rol bij Alpecin? Bij Groupama zagen we je natuurlijk vaak tot laat in de lead-out…

‘Daar was ik ook wel vaak op één na laatst aan de beurt hoor. Ik ben hier in principe wel voor de sprints naartoe gekomen, in de Giro gaan we met Kaden Groves ook met een sterke spurter aan de slag. Dat is wel echt mijn rol. Verder ben ik de oudste hier, met veel ervaring, dus ik kan die jongens hier wel wat proberen mee te geven. Uiteindelijk ben ik hier niet om te winnen, zo eerlijk moeten we zijn.’

Tekst gaat verder onder de foto.

Nu reed je in de Tirreno in de sprints voor Jasper Philipsen, maar was er vooral het verhaal rond Mathieu van der Poel, die daar nog niet super oogde en dat ook uitsprak. Een week later won hij prompt Milaan-Sanremo. Heb jij in de Tirreno stiekem al gezien dat Van der Poel gewoon goed was?

‘Ja, en dat heb ik hem ook gezegd.’

Waar zag je dat dan aan? Ben je dan gewoon naar hem toe gelopen?

‘Het is niet dat hij door mij het vertrouwen heeft gekregen, helemaal niet. Maar we zijn wel ploeggenoten en ik denk wel dat hij iets van mij aanneemt, als ik dat normaal tegen hem zeg. Uiteindelijk zijn het de kleine dingetjes die het verschil maken en Mathieu heeft in de week richting Milaan-Sanremo rustig aan gedaan, heeft goed gegeten en is zo vol energie daarheen gegaan. Dan moet je twee klimmetjes overleven en dan zit hij mee en wint hij. Dat is heel iets anders dan iedere dag 200 kilometer rijden in de Tirreno. Ik ben uiteindelijk niet degene die hem dat heeft moeten vertellen, want dat weet hij zelf ook wel. Maar ik heb de afgelopen jaren wel het één en ander gezien en heb ervaring opgedaan die ik kan overbrengen.’

Je zag Alpecin-Deceuninck de laatste jaren van de buitenkant en je zei bij de aankondiging van je transfer dat je super blij was met deze kans. Wat is het verschil in dynamiek tussen Groupama en Alpecin?

‘Je merkt wel dat het allemaal jonge gasten zijn en hoewel we vorig jaar ook wel jonge gasten hadden, zat ik wel veel in een groepje met Arnaud (Démare, red.), Jacopo (Guarnieri, red.) en Konovalovas. Dat zijn ervaren jongens, dus dan is de dynamiek ook anders.’

Waar moet ik dan aan denken? Doe je dan andere dingen als je met elkaar op de hotelkamer ligt?

‘Nee, niet per se. Maar ik heb twee kinderen thuis en zij moeten daar nog niet aan denken. Dat is al een belangrijk verschil in levensstijl. Onder elkaar zijn we allemaal leuke jongens, dus dat bevalt goed.’

Zijn mannen als Jasper Philipsen en Van der Poel zoals je van buitenaf verwacht had?

‘Ja, zeker. Je kent die jongens pas echt goed als je er een week 24/7 mee optrekt. Het zijn superleuke jongens, het klikt supergoed.’

Kun je die gasten nog iets leren met jouw ervaring?

‘Nou, niet iets specifieks, maar wel allemaal kleine dingetjes. Als Mathieu in de Tirreno op zijn kloten krijgt en op vijftig kilometer van de streep gelost wordt, dan kan ik dat redelijk relativeren. Hijzelf ook, maar het is wel fijn als je dat aan tafel met elkaar kan delen, dat je niet bij de pakken neer gaat zitten. Dat wil niet zeggen dat ik een rol heb in zijn overwinning in Sanremo, helemaal niet. Ik vertel hem wel dat je dingen wel los van elkaar kan zien. Je moet niet te zwaar tillen aan levenservaring, maar als je thuis twee kinderen hebt, spelen er andere dingen dan bij die gasten die de hele dag op de bank liggen.’

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)