Jungels open over lijdensweg van ruim twee jaar: 'Soms kon ik helemaal niet meer slapen'

Bob Jungels brak door als allrounder bij Trek en bestormde de wereldtop in de klassiekers bij het Quick-Step van Patrick Lefevere. Toen AG2R Citroën Team hem voor 2021 contracteerde, leek dat dan ook een zekerheid voor succes. Het werd echter een dramatisch debuutseizoen voor de Luxemburger, die bij Cyclingnews openhartig vertelt over zijn mislukte jaar, ingegeven door een langere periode van pijn en slaapproblemen.

Jungels kwam vol goede moed voor AG2R, waar hij in de klassiekers en grote rondes een vrije rol zou krijgen toebedeeld. Het seizoen begon echter met rugklachten en toen hij eenmaal competitief was, viel hij hard op zijn hoofd in de Amstel Gold Race. Dat waren echter kleine tegenslagen, nu we weten waar Jungels eigenlijk al sinds de Tour van 2018 mee te maken kreeg. Het bleek te gaan om arterial endofibrosis, een vernauwing of verdikking van de slagader in zijn been, maar dat werd pas in de zomer van 2021 vastgesteld. Twee jaar lang reed Jungels rond met pijn, zonder te weten waarom.

Toen de diagnose na de Ronde van Zwitserland van 2021 werd gemaakt, was dat dan ook een opluchting, zo vertelt Jungels. 'Ik ben door donkere momenten gegaan, de laatste twee jaar waren mentaal heel zwaar. Maar ik ben blij dat ik hier nu zit, ik zou het niet graag nog eens meemaken. Ik heb twee jaar lang verteld in welke wedstrijden ik het goed wilde doen, terwijl ik wel wist dat dat toch niet ging gebeuren. Nu zie ik weer de mogelijkheid om grote wedstrijden te winnen. Mijn carrière ging altijd in een stijgende lijn en er leek geen limiet te zijn, maar toen werd het plots minder, zonder aanwijsbare reden. Ik wist nooit hoe het was om in de grupetto te rijden, maar ik heb nu de andere kant van de medaille leren kennen.'

Jungels spreekt van 'tweede kans'

Jungels kende in de Tour van 2018 voor het eerst problemen met zijn been, dat werd daarna alleen maar meer. 'Het is een pijn die je krijgt als je twee of drie minuten in het rood rijdt en je spieren geen zuurstof meer krijgen. Het voelt als een steek, daarna begint het te zeuren en vervolgens schakel je uit. Het was er niet altijd, het is een probleem met de bloedsdoorloop, dus had ik meer problemen in rittenkoersen, waar je minder goed herstelt. In trainingen rijd je weinig in het rood voor een lange periode, dus is het moeilijk om het probleem te vinden.'

Voor Jungels werd het een fysiek en mentaal gevecht. 'Ik was niet meer dezelfde renner en wist dat er iets mis was', zo zegt hij. De Luxemburger kreeg te maken met slaapproblemen, die in de afgelopen twee jaar steeds erger werden. 'Soms kon ik helemaal niet meer slapen. Ik dacht er veel over na en nam mijn frustraties mee naar huis. Het was een zware periode. Ik wilde zo niet verder, ik zag mezelf niet als iemand die niet kon vechten voor de zeges.' En toen was daar plots een trainer bij AG2R die de juiste diagnose stelde. Plots ging het snel. 'Ik had het aan beide benen, dat hadden ze nog nooit gezien. Ik was blij dat het werd opgelost en dat ik weer de persoon kon zijn die ik was. Een week na mijn tweede operatie zij één van mijn beste vrienden dat ik weer lachte. Ik heb in de zomer alles gereset, in de laatste twee weken van het seizoen voelde ik het: ik kon zo hard als ik wilde, zonder pijn. Ik wil gewoon weer honderd procent zijn, dat is alles wat ik vraag. Ik zie het als een tweede kans, die neem ik niet voor lief.'