Kool dankt lastminute diagnose, meer nog dan pech voor Wiebes: 'Voelde dat ik weer kon ademen, letterlijk'

Het jaar voor Charlotte Kool kan niet meer stuk. De 25-jarige renster van Team dsm-firmenich PostNL greep vrijwel het hele seizoen overal naast, maar uitgerekend op dag één van de Tour de France Femmes sprintte ze in Den Haag naar ritwinst en de gele trui. Een combinatie van een lastminute diagnose, eindelijk topfit voor de start en natuurlijk een beetje geluk met de materiaalpech van Lorena Wiebes. Die won dit jaar al 18 (!) keer, maar maandag was het feestje voor Kool.

'Ik heb altijd wel een woordje klaar, maar nu ben ik wel even stil', glundert Kool meteen na afloop in het flash interview. 'Ik droomde het hele jaar al van geel en ik heb er echt alles aan gedaan. Dat het dan op deze dag op z'n plek valt, is echt heel erg bijzonder. Dit is de dag waarop het moest, nooit opgeven.' Er zijn tranen, die even later na de podiumceremonie worden ingeruild voor een brede glimlach. 'Ik heb mezelf nog niet in het geel gezien, ik hoop dat het me goed staat? Ik heb spierpijn van het lachen, dit is echt een droom die uitkomt.'

Lees verder onder de foto

Charlotte Kool reed lang rond met vervelende klacht

Na de snikhete feestelijkheden komt de airco in de perszaal als geroepen. 'Al die tweede plaatsen tellen nu niet meer', stelt Kool lachend bij een persconferentie, waar ook In de Leiderstrui bij aanschoof.

Je stelde vooraf dat dit seizoen tot dusverre 'shit' verliep, maar dat je erachter kwam waarom dat was. Wat was de oplossing, waardoor je vandaag kon winnen?

'Ik voelde me het hele seizoen al niet goed, maar ik dacht dat ik misschien gewoon iets miste. Toen ik twee weken geleden nog steeds niet top was, nadat ik alles had gedaan wat ik zou moeten doen, veranderde dat. We konden onze vinger er niet op leggen en dus gingen we op zoek naar de oorzaak. Het is een beetje ingewikkeld, maar ik zat vast in mijn borst. Ik kon niet echt doorademen, dus heb ik de fysio en de chiropractor bezocht en zij hebben het los gemaakt. Ik voelde meteen dat ik weer kon ademen, letterlijk. Daardoor voelde ik weer mezelf, gelukkig net op tijd.'

Voel je het verschil nu het beste als je een maximale inspanning doet, zoals zo'n sprint?

'Klopt. Normale trainingen gingen gewoon goed, ik merkte het pas als ik op de limiet reed en sprintte, dan voelde ik dat er iets niet goed zat. Al die tweede plaatsen maakten mij weinig uit, het ging mij veel meer om het feit dat ik me niet goed voelde. Ik was niet de beste versie van mezelf en daar kon ik niet mee leven.'

Kun je uitleggen hoe je bent als persoon in de ploeg als het naar eigen zeggen 'shit' gaat, en wat doet het team op zo'n moment voor jou, naast het fysieke gedeelte?

'De ploeg steunt mij altijd, vooral de meiden. Daar probeer ik dankbaar voor te zijn, omdat ze ook wel wisten dat ik beter wilde. "Blijf geloven, de Tour wordt jouw dag", zeiden ze dan tegen mij. Alle stafleden zijn ook altijd in mij blijven geloven, dat is heel speciaal.'

Lees verder onder de foto

Kool heeft 'chaos' rond Wiebes slechts half gemerkt

Na de finish gaf je een knuffel aan je oma en je sprak even met haar. Waar ging dat over?

'Over mijn opa, mijn grootste fan. Hij overleed twee jaar geleden en hij was er altijd voor mij. Mijn opa was zelfs blij en trots als ik laatste werd, dus belde ik hem na iedere wedstrijd op. Ik voelde zijn support, dus ik zei tegen mijn oma dat deze voor hem was.'

Is deze zege nog extra lekker door de Olympische Spelen die je moest missen?

'Soms denk ik weleens: dingen gebeuren voor een reden. Ik heb weinig gemist aan de Spelen, want dat bleek een loodzware koers te zijn.'

Nog even over de sprint: heb je gemerkt wat er met Lorena Wiebes gebeurde?

'Ja, want het was een lange rechte lijn. Dat levert altijd chaotische sprints op, maar daar ben ik doorgaans wel goed in. Ik verloor m'n ploegmaats, maar dat was niet heel erg. Er was bovendien was chaos naast mij, maar ik heb niet gezien wat er precies gebeurde. Ik moest zelf aan mijn sprint beginnen en was aan het lijden, omdat het langer was dan gedacht. Ik ben gewoon blij dat ik het heb afgemaakt.'

Merk je naast Wiebes nog meer concurrentie van andere vrouwen, die het niveau van de sprints omhoog tillen?

'Nou, volgens mij heeft Wiebes het hele jaar alles gewonnen. Als ik eerlijk ben, let ik niet echt op anderen, ook niet in de sprints. Ik ben bezig met wat ik zelf moet doen, omdat ik anders nooit mijn eigen sprint zal rijden. Het is uiteindelijk wel fijn dat er meer topsprinters zijn, wat het meer chaotisch maakt en moeilijker om te winnen.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)