Eén klap te veel: wéér een waterval van tranen bij Wiebes, zelfs maatje Vollering weet het even niet meer

De eerste etappe van de Tour de France Femmes had een feestje moeten worden voor SD Worx-Protime, maar het draaide uit op een drama. Lorena Wiebes kreeg in de sprint in Den Haag te maken met materiaalpech, waardoor niet zij de eerste gele trui mocht ophalen, maar sprintrivale Charlotte Kool. Het zorgde voor frustratie en een waterval van tranen na de finish en vooral bij de bus. Zoals er dit jaar al vaker tranen waren, in plaats van bloemen.

Wiebes werd door de hele ploeg van SD Worx-Protime in perfecte positie gebracht voor de sprint. Ze hoefde het alleen nog maar af te maken, maar zover kwam het niet. Er reed iemand achter op haar in en dat bleek fataal. 'Haar complete derailleur was eraf, dan kan je niet meer sprinten en houdt het op. Dat is frustrerend, dat je daar wordt achtergelaten en je kunt geen sprint meer doen, omdat je niet meer kunt schakelen', vertelt ploegleider Danny Stam bij de NOS. 'Ik heb haar gesproken en ze is inderdaad gefrustreerd en teleurgesteld. Het kan echter gebeuren in zo'n hectische sprint in de Tour de France, dan zit een ongeluk in een klein hoekje.'

In de Leiderstrui treft niet veel later ploeggenote Demi Vollering op de rollers bij de bus, nog samen met de NOS. De kopvrouw zat er duidelijk even helemaal doorheen. 'Óntzettend balen, want ze was mega gebrand om het hier te doen, dus dit doet enorm pijn. Ik heb Lorena alleen even vastgepakt, maar ze was enorm in tranen. Dit is niet hoe je wil eindigen, het is ongelofelijk zonde. Als het zo afloopt, dat ze zichzelf niet eens kan laten zien... Dat is echt heel pijnlijk en zwaar.'

Lees verder onder de foto.

Wiebes huilt, maar reageert later dan toch gelaten

Na Stam en Vollering wachten we nog even op Wiebes. Die komt met rode ogen de bus uit en wordt bij de hekken getroosd door haar familie. Even geen reactie, de emoties zijn nog te hoog. En dus probeert Stam al een beetje vooruit te kijken. 'We kunnen terugkijken op een hele mooie laatste tien kilometer, die we als ploeg hebben neergezet. Daar moeten we vertrouwen uithalen voor de volgende sprint die we gaan rijden. Aan Lorena ligt het niet, die heeft al genoeg sprints gewonnen en heeft bewezen dat ze de snelste is.'

Ook Vollering zag een uitstekende ploeg, er was eigenlijk geen vuiltje aan de lucht. Haar woorden over het incident kenden eenzelfde strekking als die van haar onfortuinlijke ploeggenote. 'Ik denk dat we het perfect deden als ploeg. We zaten de hele dag goed en veilig van voren en reden echt als één blok samen, waardoor we ook niet betrokken waren bij valpartijtjes. De meiden hielden ons perfect van voren, tot aan de laatste 500 meter liep het perfect. Toen reed iemand in Lorena d'r achterwiel, waardoor haar derailleur eraf klapte. Dan kun je niets meer, dan knalt je ketting ervoor en achter af.'

Lees verder onder de foto.

Wiebes in de hoek waar de klappen vallen

De emotie bij Wiebes was groot en dat was niet voor niets. Een Tour begint niet altijd met een sprint voor geel en ze had dit seizoen al genoeg tegenslag. Naast achttien (!) overwinningen was er ook de Amstel Gold Race in het voorjaar, die Wiebes leek te winnen, maar doordat ze te vroeg juichte, duwde Marianne Vos haar wiel nog net iets eerder over de streep. Op de Olympische Spelen was ze de kopvrouw, maar een crash van Chloé Dygert wierp haar terug. Wiebes kwam nooit meer van voren. De sprint in de Tour, met een gele trui als extra bonus, was dus hét doel.

'Ze zit nu alleen even in de hoek waar het tegenzit. Op de Spelen had ze ook al zo'n akkefietje en nu gebeurt dit in gewonnen positie. Dat is vervelend', stelt Stam. Vollering weet het antwoord even niet als deze site haar vraagt hoe ze haar vriendin Wiebes over deze klap heen gaat tillen. 'Voor mij is het ook balen, want die meiden hebben flink energie gegeven. Normaal maak je dan met Lorena een grote kans, maar dit soort dingen hoop je niet op. Ik baal enorm met Lorena mee en weet nog niet hoe ik haar ga opbeuren. Het is moeilijk, we kunnen haar alleen maar vastpakken en met haar mee balen. Een hart onder de riem steken en dan gaan we morgen onze stinkende best voor haar doen.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)