Kuss stijgt ondanks knechtenrol naar plek zes in klassement: 'Cool om bij de strijd tussen de besten te zijn'

Jumbo-Visma geselde het peloton in de veertiende etappe van de Tour de France. De ploeg van Jonas Vingegaard zette een furieus tempo om Tadej Pogacar te slopen. Hoewel het ze niet lukte om de Sloveen te lossen, liep de drager van de gele trui door bonificatieseconden wel een seconde uit op zijn rivaal in het klassement.

'De jongens waren geweldig. Allemaal deden ze fantastisch werk. Zelfs de zware mannen deden mij afzien op de beklimmingen', doelt Sepp Kuss op Nathan Van Hooydonck en Christophe Laporte. Vooral de laatste maakte veel indruk door het peloton flink uit te dunnen en een kopgroep van topklimmers in het vizier te houden. Kuss kwam pas op de laatste klim in beeld en had zulke goede benen, dat hij nu zesde staat in het klassement.

'We hadden allemaal een goed gevoel voor vandaag en waren op en top gemotiveerd. Dat zijn de mooie etappes; dat je een plan hebt en probeert', gaat Kuss in gesprek met Sporza verder. 'Jonas en Pogacar waren supersterk. Het is een geweldig duel. Ik weet zeker dat het voor de kijkers thuis geweldig is om te volgen. En voor ons renner is het ook leuk om zo te koersen, maar het is niet makkelijk...'

Kuss doet graag de rest pijn

Jumbo-Visma maakte de koers heel zwaar, maar Vingegaard kon Pogacar op de laatste klim - de Joux Plane - niet lossen. De Deen werd juist zelf stevig onder druk gezet. 'Je wil natuurlijk altijd een groot verschil maken. Het belangrijkste is echter dat we het geprobeerd hebben. We hebben zeker geen spijt en blijven het tot eind proberen', sluit Kuss strijdvaardig af.

In een interview in het Algemeen Dagblad had Kuss eerder op de dag al een boekje open gedaan over zijn rol in deze Tour: 'Het is mooi om te weten dat ik een sleutelrol heb. Klimmen is voor mij een tweede natuur. Je moet op je gemak zijn op zo’n terrein. Ik hou ervan om in de bergen te zijn, hou van het gevoel van klimmen. Om over de zwaarste en steilste klimmen te komen', zo zegt hij onder meer. 'Als anderen afzien door jou, geeft dat vertrouwen. Ik ben erbij op de beslissende momenten. Hier in de Tour zie ik het spel tussen de twee besten van de wedstrijd. Dat niveau is indrukwekkend en ik vind het cool daarbij te zijn. Ik voel wel pijn in mijn benen, maar geen verkeerde pijn. Eerder een langzaam brandend gevoel. Ik raak erg geconcentreerd en kom echt in het moment. Dat maakt het afzien minder.'