‘Losbol’ Van den Berg bij dsm-firmenich PostNL nu écht aan zijde Jakobsen: ‘Onzekerheid was vervelend’

Fabio & Julius. Wie de achtergrond van de twee kent of zelfs het door Menno Haanstra geschreven boek heeft gelezen, weet dat de overgang van beide heren naar dsm-firmenich PostNL een sentimentele achtergrond heeft. Voor de buitenwereld althans, want in de kern hebben we ‘gewoon’ te maken met twee nuchtere Hollandse jongens. Zo kijkt Van den Berg er zelf ook naar. In de Leiderstrui sprak hem uitgebreid aan de vooravond van het seizoen!

De hardrijder reed zijn gehele professionele loopbaan voor het Amerikaanse EF Education-EasyPost van Jonathan Vaughters en maakte deze winter de overstap naar het Nederlandse dsm-firmenich PosttNL van Iwan Spekenbrink. Een cultuurschok misschien, maar wel één waar je als Hollandse jongen zo aan kan wennen.

‘Bij de eerste gesprekken heb ik zijn naam wel eens laten vallen, omdat hij echt wel een best onderschatte renner is’, vertelde Jakobsen eerder al over zijn maat. ‘Hij komt over als een soort losbol die heel relaxed is, maar er zit echt wel een motor in. En hij wordt beter naarmate de kilometers die hij koerst. Na de zomer kwam er nog een plekje vrij en toen had ik het er met Roy Curvers over, dus toen heb ik ze laten weten hoe ik het zie. Daar durfde ik wel mijn hand voor in het vuur te steken.’

‘Wat Julius bij EF aan structuur miste, krijgt hij hier nu misschien teveel. Het is hier niet overdreven gestructureerd, want ik richt mijn hele leven al zo perfectionistisch in. Omdat ik dan weet dat je terug kan kijken waar iets is misgegaan, maar voor hem is dit misschien een nieuwe start. De cirkel is inderdaad rond zo samen, laten we nog verder schrijven aan dat verhaal. We zijn als het goed is nog niet eens op de helft van onze loopbaan’, aldus de kopman van dienst.

Ik heb gehoord: de cirkel is rond, nu je met Fabio mag gaan koersen.

(lacht) ‘We kunnen gaan stoppen. Nu nog een etappetje winnen in de Tour en dan is de loopbaan helemaal rond.’

Hahahaha, zeg dat wel. Goed, de sentimentele achtergrond even overboord: hoe is het om met hem samen te mogen gaan rijden?

‘Voor het verhaal is het inderdaad mooi, maar het heeft nooit écht op die manier gevoeld ofzo. Het is gewoon mooi dat je met een vriend kan fietsen, trainen en wedstrijden kan rijden. En dan komt daarbij dat die vriend één van de beste sprinters van het moment is. Dat maakt het allemaal extra leuk. Het doel is winnen dit jaar en daar gaan we vol voor.’

Hoe is die transfer precies tot stand gekomen?

‘Dat duurde wel wat langer. Eerst was er sprake van verlengen bij EF Education-EasyPost en er was ook wel nog een ander team dat interesse toonde, maar dat ketste eigenlijk allebei af. Vervolgens was het eigenlijk best wel lang wachten en kwam er ook wat onzekerheid enzo bij, dus dat was best wel vervelend. In de Vuelta kreeg ik vervolgens contact met Roy Curvers over een positie als motor in de sprinttrein, en dat werd het hem uiteindelijk. Nu zit ik dus hier.’

Positie als motor, waar moeten we dan aan denken?

‘Op kop rijden, de kopgroep terughalen en de trein in positie brengen. Vroeg in de koers, dus.’

Vond je het raar dat het zo lang duurde voordat je onderdak had?

‘Aan de ene kant wel, maar er zijn natuurlijk ook best veel goede renners die helemaal geen contract hebben voor volgend jaar. Misschien heb ik dus wel geluk. Maar voor mijn gevoel had ik afgelopen seizoen één van mijn beste jaren ooit. Dat kwam misschien niet tot uiting in de uitslagen, maar ik voelde wel dat ik echt een stap had gezet. Maar dat is dan niet door veel mensen gezien denk ik, en dat gaf best wel een knauw. Maar gelukkig kan ik dat hier nu wel weer laten zien.’

Recent sprak ik met Marijn van den Berg, en die baalde er heel erg van dat je wegging bij de ploeg. Niet zozeer omdat je Nederlander bent, maar wel door je rol in de koers.

‘Ik had ook een heel goede klik met hem. Marijn was misschien niet dé sprinter die massasprints wint, dus het was ook wat meer relaxed qua sprintopbouw. Uiteindelijk kwam er geen verlenging en ik heb deze kans met beide handen aangegrepen. De geluiden die ik vanuit die ploeg terugkeek, waren louter positief. Maar uiteindelijk maakten ze toch een andere keuze, met veel jonge renners. Dat is een beetje raar gegaan uiteindelijk, ik heb nooit een precieze reden gekregen waarom ik moest vertrekken. Dat vond ik wel jammer.’

Verwijt je ze daarin iets?

‘Dat is misschien een groot woord. Het is een stukje wielrennen, als baas hoef je blijkbaar niet alles uit te leggen aan je wielrenners. Het is meer dat ik het jammer vind, en het is natuurlijk onderdeel van het zakenleven. Voor jou tien anderen, zo is het bij 80% van de werknemers. Ik begrijp goed dat ze andere keuzes maken, maar de communicatie daaromtrent had beter gekund.’

Nu zit je gelukkig hier, op je tweede trainingskamp met je nieuwe ploeg. Na vijf, zes jaar in Amerikaanse dienst weer in een Nederlands team, wat is daarin anders?

‘Qua structuur is het allemaal iets strakker. Mijn trainer zit er iets korter op. Bij EF had ik altijd goed contact met Peter Schep, dus dat wordt dan op een gegeven moment wat losser en meer als vriend. Hier begin je weer opnieuw, dan zitten ze toch wat eerder achter je aan. Ik denk dat het alleen maar goed is, ook omdat ik meer feedback moet geven van hoe ik me voel. Zo mis je ook geen dingen, als het eens niet lekker zou gaan.’

Hoe gaat je seizoen er dan uit zien?

‘Ik begin in het Midden-Oosten, met de Muscat Classic, Ronde van Oman en UAE-Tour. Dan rijd ik Parijs-Nice, Bredene/De Panne en vervolgens naar de Giro toe. Veel met Fabio dus, dat is mijn rol.’

Hoe gaat hij daarmee om, dat jullie nu samen gaan rijden?

‘Dat moeten we nog maar zien. We hebben nog niet heel veel samen getraind, omdat hij in de sprintersgroep zit en ik meer in de klassieke groep. We hebben al wel een aantal meetings gehad over hoe we de sprints willen gaan aanpakken, maar dat gaan we dan nog maar zien.’

Wanneer beschouw jij 2024 als geslaagd?

‘Voor mij als ik mijn werk goed kan doen: lang op kop rijden, die gasten in positie brengen, dat is belangrijk voor mij. Als ploeg hoop ik natuurlijk op zoveel mogelijk overwinningen, en dan het liefst in grote koersen als de Giro en Tour. Maar hopelijk kunnen we ook direct in Oman raak schieten, dat zou het mooiste zijn.’

Heeft dsm-firmenich PostNL, maar ook Fabio zelf, dat ook echt nodig?

‘Nou, ja. We hebben het nu over een minder jaar, maar hij had nog steeds heel wat overwinningen. Dat is het mooie ervan, dat zo’n jaar als een minder jaar wordt gezien. Dat komt natuurlijk ook omdat hij in 2022 een Tourrit wint en het EK op zijn naam schrijft, dus dat niveau zet je zelf zo hoog. Dan kun je een minder jaar zelfs als compliment gaan zien.’.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)