Maas ging door vrijwillige martelgang in Vuelta met corona, influenza en gebroken ribben: 'Spuugde bloed'

Jan Maas van Jayco-AlUla liet eerder al weten zwaar gehavend de Vuelta a España te hebben uitgereden. In de podcast Cycling Inside, van Niels Willemse, Coen Rijpma en Groupama-FDJ-renner Lars van den Berg, deelt de Nederlander nieuwe en heftige details. 'Ik heb het aan niemand verteld, maar de laatste twee, drie dagen spuugde ik in de finales van de etappes ook bloed.'

'Ik zat als een zombie op de fiets. De eerste twee weken reed ik eigenlijk best wel lekker, maar in etappe dertien kwam ik ten val in de afdaling van de Aubisque', begint Maas zijn terugblik. 'Ik brak daarbij mijn ribben, bleek achteraf. Ik wist eigenlijk wel dat ik ze had gebroken, maar ik wilde geen foto laten maken. Ik was bang dat de dokter, de organisatie of weet ik veel wie zou zeggen: je mag je droom niet verwezenlijken, je mag de Vuelta niet uitrijden. Dus ik heb geprobeerd zo stoer mogelijk de Vuelta uit te rijden.'

Tot overmaat van ramp werd de ploeg van Maas op de tweede rustdag ook gedecimeerd door ziekte, met zijn drieën bleven ze over. 'De drie man die overbleven voelden zich allemaal niet goed. We testten niet positief op corona op dat moment, maar we hebben allemaal zitten hoesten. Met een gebroken of gekneusde rib is dat niet echt fijn… Toen ging het echt bergafwaarts', aldus Maas, die geen grenzen kende in het uitrijden van zijn eerste grote ronde. 'Ik heb het aan niemand verteld, maar de laatste twee, drie dagen spuugde ik in de finales van de etappes ook bloed. Of ik niet dacht: dit gaat veel te ver? Ik zou het niemand aanraden en nu zou ik het zelf ook niet meer doen. Maar op dat moment... Ik wilde het denk ik gewoon bewijzen naar mezelf toe, er was gewoon die intrinsieke motivatie, en de koppigheid die ik heb of zo.'

Maas wilde van geen opgeven weten: 'Zo erg zit dat in mijn kop'

Hoewel Maas uiteindelijk Madrid haalde, was de lichamelijke schade groot. Het zorgde voor een helse en slapeloze nacht. 'Als ik op mijn rug lag, hoestte ik de hele tijd bloed op, dus ik was gewoon in paniek.' Voor het vermijden van een ziekenhuis had Maas inmiddels geen reden meer, dus de volgende ochtend liet hij zich onderzoeken, wat een stevige waslijst aan kwetsuren aan het licht bracht. 'Mijn longblaasjes waren dusdanig beschadigd van het hoesten, dat ze altijd bebloed waren.' Ook had Maas twee ribben gebroken en bleek hij last te hebben van zowel corona als een influenzavirus. 'Het ene slaat op je longen en het andere op je luchtwegen.'

Ondanks alle fysieke schade die hij opliep, heeft Maas geen spijt van zijn keuze om de Vuelta uit te rijden. 'Als ik had opgegeven in de Vuelta, had ik me gewoon een sukkel gevoeld. Het gaat zelfs zo ver dat ik blij ben dat ik de vaststelling heb gehad dat ik die infecties heb gehad en die gebroken ribben, want als ik alleen maar een rib gebroken had en door vermoeidheid zo achteruit zou zijn gegaan, had ik me een loser gevoeld. Zo erg zit dat in mijn kop.'