Maurits Lammertink is veranderd: 'Doet pijn te merken dat die lieve partner en vader er nauwelijks nog is'

Maurits Lammertink kende een mooie carrière, voordat hij in 2021 noodlottig moest stoppen met professioneel wielrennen. De Nederlander werd aangereden door een scooter terwijl hij met zijn gezin een ijsje ging halen. Hierbij liep hij een schedelbasisfractuur, een gebroken kaak en een sleutelbeenbreuk op. RTV Oost bezocht Lammertink om te kijken hoe het nu met hem gaat.

In de jaren voor zijn ongeluk kende de inmiddels 33-jarige Lammertink een succesvolle loopbaan, waarin hij onder andere deelnam aan alle grote rondes. In 2021 werd hij echter niet geselecteerd voor de Ronde van Frankrijk, wat betekende dat de Nederlander meer tijd had om met zijn gezin door te brengen. Daar sloeg het noodlot toe, en tot op de dag van vandaag is het moeilijk voor Lammertink om over het ongeluk te praten. 'Ik ging ijs halen. Ik nam drie bakjes mee en zette die op de achterbank. Ik zei nog: Ik moet er nog één ophalen. En toen ging het licht uit.'

Sinds het ongeluk is de voormalige renner vooral fysiek goed hersteld. Cognitief gaat het echter een stuk minder goed met Lammertink. 'Het heeft wel een paar maanden geduurd voordat ik echt begreep wat me was overkomen. Artsen vertelden dingen, maar ik begreep er niets van. Dan ging ik bluffen en knikte ik op alles.'

Lammertink is heel snel overprikkeld 

De vriendin van de Nederlander, Marion, geeft aan dat de voormalige winnaar van de Ronde van Luxemburg snel overprikkeld is. 'Een deur die wat harder dichtslaat, spelende kinderen; het wordt hem allemaal snel te veel.' Lammertink beaamt wat zijn vriendin zegt en voegt eraan toe: 'Ik ben heel moe en heb voortdurend hoofdpijn. Ik sta ermee op en gedurende de dag wordt het erger. De juiste woorden vinden is ook een probleem en ik ben vaak chagrijnig en heb een kort lontje. Televisie kijken lukt ook niet meer.'

Marion geeft tot slot aan dat ze het meest erg vindt dat haar partner nog maar weinig betrokkenheid kan tonen bij wat er in het gezin gebeurt. 'Hij was altijd heel sociaal en inlevend. Als hij bij een wedstrijd over de finish kwam, vroeg hij meteen naar de kinderen. Het doet pijn te merken dat die lieve partner en vader er nauwelijks nog is.' Tot slot geeft Lammertink aan dat hij graag weer in de wielerwereld wil werken, maar hij is ook realistisch. 'Ik zou graag weer terugkeren, in de vorm van coaching of iets dergelijks. Maar dat is een wereld vol prikkels en dat gaat niet.'