Philippe Gilbert: jong en oud adoreerde de Belg, die daar zelf ook wel eens van stond te kijken

Vier keer de Amstel Gold Race, twee keer de Ronde van Lombardije, Luik-Bastenaken-Luik, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en het WK: zomaar een greep uit de indrukwekkende erelijst van Philippe Gilbert. De Belg nam medio oktober afscheid van het peloton en is één van de vele toppers die dit jaar zijn fiets aan de wilgen hangt. In november neemt In de Leiderstrui tijd om al deze renners één voor één uit te lichten, met Gilbert als eerste coureur.

Ondanks al die overwinningen bleef Gilbert een sympathiek persoon, een graag geziene gast binnen en buiten het peloton. Wat dat betreft was het illustratief hoeveel mensen er op zijn afscheidscriterium Phil's Last Ride af kwamen. Jong en oud verzamelde zich daar om nog één laatste maal van Gilbert te genieten, van Fabio Jakobsen tot Eddy Merckx en Laurens De Plus tot Thor Hushovd. De Belg kwam zelfs tijd tekort om iedere fan van een handtekening te kunnen voorzien.

Gilbert heeft geen moment gehad waarbij hij doorhad dat hij een grote meneer was. 'Het is stap voor stap geweest, je wordt niet in één dag zo goed. Tuurlijk was het zo dat ik jaar na jaar meer ging winnen, maar ik heb geen moment gehad dat ik dacht: nu ben ik een grote. Het was meer dat de verwachtingen toenamen', klonk het uit de mond van de man die in 2011 alle wedstrijden in de Ardennen won in het voorjaar.

Niet Parijs-Roubaix of het WK, maar eerste profzege is mooiste overwinning Gilbert

Als 20-jarige snotneus deed Gilbert in 2002 zijn intrede in het peloton, bij Française des Jeux. Het is aan die tijd dat hij de mooiste herinnering heeft overgehouden. Zo bestempelt hij niet pakweg Vlaanderen of Roubaix als zijn mooiste zege, maar zijn eerste overwinning in een onbekende Franse koers. 'Dat is ook de eerste keer dat ik in media kwam, ik heb ook echt naar een foto moeten zoeken. Dat was wel één van de mooiste momenten, zo'n zege als jonge gast.'

In de jaren die volgden, werkte Gilbert zich stapsgewijs op tot wereldtopper, met in 2008 zeges in de Omloop en Parijs-Tours. Dat was ook het moment dat hij bij Silence-Lotto als een grote meneer binnenkwam, wat een bewuste keuze was. 'Ik ben denk ik altijd op het juiste moment van ploeg gewisseld en heb mijzelf ook meermaals nieuwe doelen kunnen stellen. Mijn loopbaan was niet altijd gefocust op één soort koers: eerst heb ik mij op de Ardennen gericht, maar later ook op de Vlaamse koersen.'

Lees verder onder de foto.

'Dat wisselen van koersen gaat niet op één jaar tijd', stelt de man, die furore maakte in veel soorten wedstrijden. Daarbij moest hij afrekenen met mannen als Alejandro Valverde en Vincenzo Nibali, die net als Gilbert dit jaar stopten met fietsen. 'Het was een zeer sterke generatie, met goede renners', doelt hij op de twee. 'Het is moeilijk om te zeggen dat iemand beter was dan een ander. We hebben altijd mooi spektakel gegeven, voor jaren. Maar tegelijkertijd was er ook veel respect voor elkaar.'

Gilbert haalde voordeel door koersen goed voor te bereiden

'Daarnaast bereidde ik me altijd perfect voor op wedstrijden', zoekt hij naar de dingen die volgens hem ten grondslag liggen aan zijn succes. 'Pak Lombardije, daar kende ik alle wegen. Dat kende ik van buiten en dat was één van de redenen dat ik altijd zo goed was. Ik stak er veel tijd in en dat is de enige manier om zo'n koers te winnen. Hetzelfde geldt voor Amstel, met al die kronkelwegen.' Dat Gilbert gehecht was aan de Nederlandse klassieker, is duidelijk. Zo won hij ook het WK wielrennen in Valkenburg en organiseerde hij er dus zijn afscheidscriterium.

Lees verder onder de foto.

Op dat criterium waren veel mensen present, maar waarom was er dan zoveel liefde voor de renner Gilbert? 'Daar ben ik zelf soms ook wel verbaasd om. Als ik aan het trainen ben, waar dat ook is, krijg ik altijd support. Dat krijg je na een lange loopbaan, denk ik. Die support maakt het wel gemakkelijker om te blijven koersen.'

Gilbert gaat niet alles missen aan het profbestaan, zo vertelt hij. 'De slechte hotels en het eten daar. Veel koersorganisaties willen niet betalen voor fatsoenlijk eten voor de renners, dus schotelden ze ons een soort honden- en kattenvoer voor', lachte hij bij zijn afscheid. De Belg gaat de komende tijd vooral genieten van familie en vrienden, wat hij op veertigjarige leeftijd na een lange loopbaan ook dikverdiend heeft.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)