Twee op rij voor Ballerini op lastige aankomst Provence, Alaphilippe valt

Davide Ballerini heeft in zwaar weer en in een zware etappe in de Tour de la Provence opnieuw toegeslagen. De sprinter van Deceuninck-Quick-Step was op de macht de sterkste op de lastige slotheuvel in de tweede etappe van de Franse rittenkoers. De finale werd ontsierd door valpartijen van onder meer Julian Alaphilippe.

Na een heerlijke zonnige dag in de eerste etappe, was het bijna vanaf de start hondenweer in de Provence op vrijdag. Vijf renners lieten zich er niet door ontmoedigen en namen snel een mooie voorsprong op het peloton. Baptiste Bleier (Auber93), Samuel Leroux (Roubaix-Lille), Filippo Conca (Lotto Soudal), Jérôme Cousin (Total Direct Energie) en Eduard Manuel Grosu (Delko) waren van de partij. Deceuninck-Quick-Step nam in het pak de controle, voor leider Davide Ballerini en Julian Alaphilippe.

Peloton consolideert, Conca valt aan

Met nog 95 kilometer voor de wielen hadden de vijf leiders 2.30 minuten voorsprong richting het peloton. Met de Grand Caunet was er op dat moment één gecategoriseerde klim achter de rug en er stonden nog twee op het programma voor de finale. Tot die tijd was het eten, drinken, jezelf warmhouden in de regen en iets overhouden voor de slotkilometers, met aankomst heuvelop. De kopgroep van vijf had de voorsprong in die fase weer iets uitgediept: 3.18 minuten en nog 61 kilometer voor de boeg.

Richting de laatste vijftig kilometer gingen de pedalen weer wat sneller rond in het peloton, dat snel een halve minuut af knabbelde van de achterstand. De diverse treintjes in het pak vonden elkaar over de breedte van de weg, op weg richting de Col de la Mort d'Imbert van tweede categorie. Deze klim van 7,3 procent (aan 3,8 procent gemiddeld) moest voor een eerste schifting gaan zorgen. In de kopgroep probeerde Conca als eerste iets in de kopgroep, maar die poging draaide nog op niets uit. Een tweede versnelling van de Italiaan zorgde wél voor verschil.

Conca loopt uit, Deceuninck-Quick-Step doet een poging

Conca had zijn aanval definitief geopend en hij trok alle registers open. Dat moest ook wel, met het peloton dat steeds dichterbij kwam. INEOS, Deceuninck, Lotto Soudal en AG2R vormden de voorste rij van het pak, dat nog niet all-in ging. Op de top van de voorlaatste klim had Conca 45 seconden te pakken richting de vier achtervolgers. Het peloton kwam op 2.10 minuten boven. Nadat het vuurwerk hier uitbleef, moest het op de slotklim (de Col du Montfuron) gebeuren, of toch op de laatste heuvel naar de meet.

Deceuninck-Quick-Step besloot er richting de slotklim maar eens een klap op te geven. The Wolfpack merkte dat de wind goed stond en dus probeerde de ploeg een waaier te trekken. Het was even alle hens aan dek, maar schade werd er niet gemaakt. In één klap werd de achterstand op Conca teruggebracht naar 1.15 minuten, met nog 22 kilometer te gaan. De diverse treintjes namen weer stelling in het peloton, op weg naar wat nog komen ging.

Conca teruggepakt, nieuwe aanval na gevaarlijke rotonde

Ook op de Col du Montfuron, de laatste gecategoriseerde klim van de dag, hield Deceuninck-Quick-Step met onder meer de bebloede Asgreen het tempo hoog. Niet dat het voor veel gevaar zorgde. Er gingen wat mindere goden af achteraan en de voorsprong van Conca werd geminimaliseerd, maar niemand deed een poging. Op iets meer dan 16 kilometer voor het einde was het klaar voor Conca.

In de afdaling, die er nat bij lag, bleef Deceuninck-Quick-Step doorrijden met Stybar om op de eerste rij te zitten en de gelosten geen kans te geven op een terugkeer. Toen het peloton eenmaal beneden was, viel er even een stilte na een gevaarlijke, spiegelgladde rotonde, waar onder meer Julian Alaphilippe even een heikel moment kende. Lotto Soudal greep dat moment aan om nog eens aan te vallen, nu met Florian Vermeersch. Hij kreeg het gezelschap van Movistars Mattia Jorgenson.

Laatste aanvallers gegrepen; massasprint heuvelop

De twee late vluchters kregen in de nog steeds barre omstandigheden slechts enkele honderden meters ruimte van Deceuninck-Quick-Step, maar toch mochten ze vooruit blijven tot een kleine vijf kilometer van het einde. Met een gereduceerd peloton werd er vervolgens toegewerkt naar de slotheuvel en de eindsprint. Met drie kilometer te gaan nam Astana de kop over, nadat Deceuninck-Quick-Step haar helpers had verbruikt. Het tempo van Astana zette een kruis door de ambities van Nacer Bouhanni.

Waar Deceuninck-Quick-Step een hele dag voor Alaphilippe leek te rijden, konden ze dat op 1200 meter van de streep vergeten. Aleksandr Vlasov ging onderuit en kreeg de wereldkampioen over zich heen. Ballerini zat er echter nog steeds bij op de slotheuvel. De sprint werd aangetrokken door Alexey Lutsenko, maar het was de Italiaan van Deceuninck-Quick-Step die met een bizar lange sprint aan het langste eind trok, nadat er opnieuw werd gevallen in de laatste meters. Giulio Ciccone kwam nog akelig dichtbij, maar moest toch het hoofd buigen. Bauke Mollema werd knap tiende. Alaphilippe bolde even later over de streep, ogenschijnlijk zonder erg. Hij en Vlasov kregen dezelfde tijd als de winnaar dankzij de driekilometerregel.