Van Aert houdt van Nederlandse aanpak bij Jumbo-Visma: 'Wij houden er nogal van om rond de pot te draaien'

Wout van Aert is een Belg in hart en nieren, maar in zijn tijd bij Jumbo-Visma is hij ook een stukje Nederlandser geworden. De grote wielerster vertelt in de podcast van De Rode Lantaarn dat hij graag direct is, en dat dat in België niet altijd kon.

'Er is wel een verschil in communicatie tussen Belgen en Nederlanders, natuurlijk. Maar ik rijd inmiddels al vijf jaar in deze ploeg, dus ik weet wel hoe ik met Nederlanders moet omgaan', lacht Van Aert, als het over zijn coaches gaat. Marc Lamberts vertrekt naar BORA-hansgrohe, waardoor Van Aert te maken krijgt met de Nederlandse trainer Mathieu Heijboer.

In zijn jaren bij Jumbo-Visma heeft hij natuurlijk al uitgebreid kennis gemaakt met de Nederlandse gebruiken. Op de vraag of hij al iets meer Nederlands is dan enkele jaren geleden, komt dan ook een instemmend antwoord. 'Ik denk het wel. Het past bij mij om direct te kunnen en mogen zijn. Dat is voor mij toch wel het grootste verschil tussen Belgen en Nederlanders. Wij houden er nogal van om rond de pot te draaien en voor mij hoeft dat niet altijd.'

Van Aert blij met samenwerking bij Jumbo-Visma

Daarin zijn Jumbo-Visma en Van Aert ook een match, want laatstgenoemde noemt zichzelf 'veeleisend'. 'Voor mezelf, maar ook voor de mensen rondom mij. Soms is dat ambetant en voel je je bezwaard, maar ik kan 't ook niet helpen. Ik heb binnen de ploeg ook altijd het gevoel gehad dat als ik ergens mee zat of als ik suggesties had, er ook serieus naar geluisterd werd. Vroeger heb ik weleens het gevoel gehad dat ik dan de moeilijke was, die het altijd anders wilde. Het is daarom prettig samenwerken.'

De inmiddels 29-jarige Van Aert begint in 2024 aan zijn zesde seizoen bij Jumbo-Visma, wat dan Visma | Lease a Bike gaat heten. Hij kwam begin 2019 over van het Vlaamse Vérandas Willems-Crelan, van Nick Nuyens. 'Ik zou niet zo'n goede renner zijn zonder de omkadering van Jumbo-Visma. Ik voelde me snel thuis en het heeft niet lang geduurd, voordat ik voelde dat ik mezelf kon zijn en dingen kon zeggen. Dat was aangenaam. Binnen de ploeg is alles voorhanden, maar je moet er als renner wel zelf achteraan zitten. Bij mijn vorige ploeg werd ik meer gepamperd.'