Het wereldkampioenschap wielrennen in Imola is gewonnen door Julian Alaphilippe. De Fransman wachtte tot de slotronde met zijn krachtige aanval, waarna hij zijn poging solo wist af te ronden. Hij mag een jaar lang de regenboogtrui aandoen. Wout van Aert moest na het WK tijdrijden opnieuw genoegen nemen met de zilveren medaille.
Na de dubbelslag van Anna van der Breggen was het een dag later de beurt aan de mannen op het WK wielrennen in Imola. Een wedstrijd van bijna 260 kilometer stond op het programma, met in de finale een flinke kans op regen. Gelukkig voor de renners mochten ze nog in droge omstandigheden starten rond de klok van tien uur. Nadat de vlag omlaag ging, konden meteen enkele renners ten aanval trekken.
Groep van zeven kleurt de vroege uurtjes
Zoals wel vaker op een wereldkampioenschap werden de eerste uren van de dag gekleurd door een kopgroep met wat minder bekende namen. Zeven mannen kregen de zegen van het peloton, nadat de Belgen de boel plat hadden gelegd. Marco Friedrich (Oostenrijk), Jonas Koch (Duitsland), Daniil Fominykh (Kazachstan), Eduard-Michael Grosu (Roemenië), Yukiya Arashiro (Japan), Torstein Træen (Noorwegen) en Ulisses Alfredo Castillo (Mexico) waren de namen: zij mochten genieten van hun moment of fame in een internationaal goed bekeken wedstrijd.
In het peloton zorgden de mannen van Tadej Pogacar en Marc Hirschi ervoor dat de renners vooraan niet té ver uit konden lopen. Meer dan zeven minuten verschil werd het nooit, maar van een echte achtervolging was geen sprake. De uren gingen voorbij en het aantal te rijden kilometers werden alleen maar kleiner: langzaam maar zeker begon de koers haar tol te eisen. Friedrich en Grosu waren de eerste namen in de kopgroep die het tempo niet meer aan konden. De andere vijf vervolgden hun koers.
Fransen luiden finale in, Pogacar gaat als eerste
Het werd een ware uitputtingsslag. Voorin bleken Koch en Træen over de sterkste benen te beschikken, maar na een versnelling van de Fransen op zestig kilometer van het einde was hun feestje voorbij. De Belgen namen het heft in handen, waarna het tempo in het peloton geen moment meer stil viel. Renners vlogen er vervolgens met bosjes af op de beklimmingen.
Het was wachten op de eerste aanval van de finale. Verrassend genoeg kwam die van de hand van niemand minder dan Pogacar. De winnaar van de Tour de France moest kort daarvoor nog van fiets wisselen, maar plaatse op de Cima Gallisterna een prikje. Hij pakte een gaatje dat gecontroleerd werd door de Belgen. Echt ver kwam hij niet, maar als winnaar van 's werelds grootste wielerronde had hij weinig te verliezen. Vol overgave hield hij zijn minieme voorsprong een tijd lang in stand.
Dumoulin toont zich, spannende slotfase
Op 21 kilometer van het einde kwam er een einde aan het sprookje van Pogacar. Het was niemand minder dan Tom Dumoulin die er met een aanval voor zorgde dat de Tourwinnaar werd ingerekend. De poging werd geneutraliseerd, waarna alle toppers zichzelf in stelling brachten. In vliegende vaart vloog men naar de volgende beklimming, waar meer dan waarschijnlijk een beslissende slag gemaakt zou worden.
Alejandro Valverde, Greg Van Avermaet, Wout van Aert: aan overwinningen geen gebrek in het peloton. Fausto Masnada stak een lont in het kruitvat, Alaphilippe schoof mee met een klein groepje. Tiesj Benoot moest de schade voor de Belgen zien te repareren of op zijn minst beperkt weten te houden. Hij smoorde het dreigende gevaar in de kiem door het peloton op sleeptouw te nemen richting de koplopers.
Alaphilippe plaatst zijn punch
Op de klim liet Hirschi zijn goede benen zien, wat zorgde voor een kleine afscheiding. De grote namen waren zo'n beetje allemaal op de afspraak. Michal Kwiatkowski nam over, maar het was Alaphilippe met een echte jump. Even werd geaarzeld, waardoor hij met een voorsprong van acht seconden de afdaling in kon duiken. Jakob fuglsang deed zijn best om het gat niet te groot te laten worden, maar de Fransman was ontketend.
De namen in het groepje achter Alaphilippe waren niet mis, maar van een gestroomlijne samenwerking kwam het niet. Wellicht werkte de aanwezigheid van Van Aert verlammend voor de aspiraties van de andere aanwezigen. In zijn kenmerkende stijl van afdalen zoefde de renner van Deceuninck-Quick-Step naar beneden. Kwiatkowski deed dat op zijn beurt bij de achtervolgers. De voorsprong bleef beperkt, waardoor Alaphilippe constant nerveus achterom aan het kijken bleef.
Bij het opdraaien van het circuit had Alaphilippe nog altijd veertien seconden voorsprong. In de vlakke laatste kilometers kwamen de achtervolgers niet meer aan zijn zijde. Met de tong op het asfalt duwde hij de laatste krachten uit zijn benen, wat genoeg bleek te zijn voor de overwinning. In de sprint van het achtergebleven groepje was Van Aert duidelijk de snelste, Hirschi moest genoegen nemen met de derde plek. (Foto: Sirotti)
Uitslag WK wielrennen voor mannen 2020
1. Julian Alaphilippe
2. Wout van Aert +0.24
3. Marc Hirschi "
4. Michal Kwiatkowski "
5. Jakob Fuglsang "
6. Primoz Roglic "
7. Michael Matthews +0.53
8. Alejandro Valverde "
9. Maximillian Schachmann "
10. Damiano Caruso "
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties