Mads Pedersen heeft in een kletsnat Yorkshire beslag gelegd op de regenboogtrui. Hij bleek na een zware koers nog de meeste kracht te hebben van een klein groepje. Ook Mathieu van der Poel zat in die groep, maar moest tien kilometer voor het einde jammerlijk lossen.
Al voor de start van de wedstrijd had de race behoorlijk wat voeten in de aarde. Vanwege het verwachte noodweer werd het parcours ingekort en werd de start verlaat. Ondanks dat het bij het vertrek in Leeds nog droog was, waren alle renners al goed voorbereid met hun regenkleding.
Sterke kopgroep trotseert barre omstandigheden
Direct vanaf kilometer nul begonnen enkele grote namen zich te mengen voorin. Op die manier kregen we een sterke kopgroep met elf renners. Op het palmares van de vluchters stonden namelijk vier eindzeges in een grote ronde, door de aanwezigheid van Nairo Quintana, Richard Carapaz en Primoz Roglic.
De overige acht namen vooraan waren: Maciej Bodnar, Silvan Dillier, Jonas Koch, Magnus Cort Nielsen, Hugo Houle, Ales Howes, Petr Vakoc en Jan Polanc. Het peloton wilde deze groep logischerwijs niet te veel ruimte geven, dus werd het gat beperkt gehouden. De voorsprong werd nooit meer dan vier minuten.
Chaos troef in Harrogate, nervositeit stijgt
Inmiddels werd het ook duidelijk dat in Harrogate zelf er wat problemen waren. De livebeelden verdwenen en een fanzone werd afgesloten. Bij binnenkomst van de renners op het parcours hadden de koplopers nog maar anderhalve minuut over en steeg de nervositeit in het peloton. Dat was direct ook te merken door een val. Philippe Gilbert was één van de slachtoffers, Remco Evenepoel wachtte hem op.
Vrij snel werd de kopgroep teruggereden door kopwerk van Denemarken en Frankrijk. Achter het peloton had Gilbert alle moeite om terug te keren, ook stapten Roglic en Carapaz uit de wedstrijd. Uiteindelijk werd de nek van Gilbert volledig omgedraaid door een kopbeurt van zijn teamgenoot Tim Declercq: zijn WK-droom viel in honderd stukjes uiteen.
Aanvallen vielen er niet, maar het was duidelijk hoe zwaar de koers was. Veel ploegen losten elkaar af aan het front, terwijl achteraan de deuren wagenwijd opengingen. De abandons vielen met bosjes. Iedere ronde sneuvelden nieuwe toppers. Uittredend wereldkampioen Alejandro Valverde zat daarbij, eveneens outsiders als Bob Jungels en Matej Mohoric.
Mannen van tweede rij proberen het
Rond zestig kilometer voor het einde zagen we plots veel oranje voorin het peloton rijden. Pieter Weening verzette veel kopwerk, waarna Mike Teunissen een eerste prik waagde. Hij mocht niet wegrijden van de Fransen, in tegenstelling tot Lawson Craddock en Stefan Küng. Het tweetal reed op dat moment een halve minuut voor op de grote groep.
De Nederlanders bleven goed vooraan. Dylan van Baarle zat mee in een groepje en ook Teunissen probeerde het opnieuw. Het was echter een Deen die de sprong naar de kop maakte. Mads Pedersen voegde zich bij Küng en gezamenlijk vervolgden zij de weg. Na een korte achtervolging konden ook Teunissen en Moscon erbij komen.
Van der Poel en Trentin steken lont in het kruitvat
Op dertig kilometer van de meet brandde de koers dan eindelijk écht los. Matteo Trentin en Mathieu van der Poel trokken ten aanval. Julian Alaphilippe moest passen, waarna het duo samen de oversteek kon maken naar de kopgroep. Teunissen zat daar niet meer bij, hij werd op een klimmetje gelost door hard doorrijden van Pedersen.
Al vrij snel bleek dat de nieuwe kopgroep van vijf (Pedersen, Küng, Trentin, Moscon en Van der Poel) een grote kans maakte op de eindzege. In het peloton viel het stil en het gat groeide daardoor in rap tempo. Op zeventien kilometer van het einde ging het verschil naar de minuut, terwijl er in het peloton heftig gestoord werd door de Italianen.
Een nieuw Nederlands sporttrauma: Van der Poel lost
Een prachtig scenario leek zich te ontvouwen voor Nederland met de eindsprint van Van der Poel in het verschiet. Toen ontpopte zich echter een doembeeld: op een stuk vals plat moest de bijna onklopbare renner de rest laten gaan. Genadeloos werd hij opgevreten door het peloton. De verbazing was bij iedereen groot.
De vier vooraan kregen de kans van hun leven. Zonder twijfel reden ze door en met succes, want het peloton bleef er ver achter. Op zes kilometer van het einde wist Küng met beulwerk Moscon te kraken. Ook Trentin en Pedersen reden zichtbaar op hun tandvlees, maar volgden de sterke Zwitser op karakter.
Laatste kilometer die past bij een knotsgek WK
Met zijn drieën reden ze richting de laatste kilometer. Achter hen volgden er nog aanvallen vanuit het peloton door onder meer Peter Sagan. De Slowaak begon echter veel te laat aan zijn jacht op een vierde wereldtitel. Zijn achterstand was op dat moment nog altijd meer dan een minuut op het leidende trio.
IJskoud reed Pedersen op kop van de kopgroep. Küng zette op 500 meter van het einde als eerste zijn sprint in, maar tevergeefs. De op papier beste sprinter Trentin probeerde op te boksen tegen Pedersen, maar de Deen bleek in deze omstandigheden de sterkste. Euforisch en verbaasd kwam hij als eerste over de lijn, als eerste Deen ooit.
Trentin won het zilver, maar dat zal voor hem na dit scenario niet als winnen aanvoelen. Küng veroverde het brons. Sagan en Michael Valgren Andersen wisten achter Moscon nog net uit de greep van het peloton te blijven. In de grote groep was het de Noor Alexander Kristoff die de sprint won. (Foto: Sirotti)
Uitslag WK wegwedstrijd mannen
1. Mads Pedersen
2. Matteo Trentin "
3. Stefan Küng +0.02
4. Gianni Moscon +0.17
5. Peter Sagan +0.43
6. Michael Valgren +0.45
7. Alexander Kristoff +1.10
8. Greg Van Avermaet "
9. Gorka Izagirre "
10. Rui Costa "
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties