Net als afgelopen jaar maakte In de Leiderstrui voorafgaand aan elke grote ronde een Pooltips-artikel, waarin (on)bekende renners getipt werden als verrassingen. In dit artikel blikken we terug op de verrichtingen van de dertig coureurs die door ons aangeschreven werden.
Tour: het Mekka van de wielerpooltjes
De Tourpool is een gekend fenomeen, nog veel groter dan de Giro of Vuelta-pool. Op het werk; in de vriendengroepen; Tourpools zijn overal. Maar hoe had je het gedaan met onze tips? Vrij goed, denken we.
We begonnen met Jack Haig, een no-brainer om mee te nemen. Ik hoop voor je dat je eigenwijs bent geweest en hem niet hebt opgenomen, want na twee heel goede etappes viel Haig in de derde rit uit na een valpartij. Afgelopen zondag stond hij wel op het podium van de Vuelta, dus een slechte tip was het allesbehalve.
Gelukkig namen we ook een andere Australiër op in de lijst: Ben O'Connor, die we aanstipten als een kandidaat voor de bollentrui en rittenkaper. Die rit winnen lukte, maar na drie weken vond O'Connor zichzelf ook nog eens terug op de vierde plek in het algemeen klassement. Veel punten dus!
Naast O'Connor en Jonas Vingegaard (die we niet tipten, fair to say) vonden we ook Alexey Lutsenko terug in de top tien. De Kazach eindigde knap als zevende in het klassement, zijn eerste top tien in een grote ronde. Ook Rigoberto Urán namen we op in onze lijst, de oude krijger leek lang op podiumkoers maar zakte er in de laatste bergritten doorheen, om uiteindelijk als tiende te eindigen. Michael Woods vonden we ook een goede keuze als klimmer: de Canadees deed lang mee om de bollentrui en stak daar veel energie in, maar moest zijn meerdere erkennen in onder meer Wout Poels en ging met enkele top tien-plaatsen naar huis.
Voor de spurts bestempelden we Nacer Bouhanni, Jasper De Buyst en Anthony Turgis als mogelijke opvullers. De Fransman van Arkea Samsic deed het uitstekend met drie podiumplekken, terwijl De Buyst zijn kopman Ewan en vervolgens zichzelf vroeg zag uitvallen. Turgis was een degelijke keus met drie top tien-noteringen, maar er echt bovenuit steken deed de kopman van TotalEnergies niet.
Voor de tijdritten en de overgangsetappes stipten we Stefan Küng en Kasper Asgreen aan, deels omdat zij met Arnaud Démare en Mark Cavendish ook over goede sprintkopmannen beschikten. In de tijdritten stelden ze niet teleur, want de Zwitser werd tweede en vierde en de Deen zesde en tweede in de races tegen de klok. Ook kozen de heren nog een overgangsrit uit, waarin ze genoegen moesten nemen met een vierde (Küng) en zesde (Asgreen) plek.
Giro: No, no, no...
De Tour mag dan de grootste ronde zijn, voor de pooltjes zijn de Giro en Vuelta vaak leuker doordat het verrassingselement wat groter is en er over het algemeen wat meer renners 'vanuit het niets' opvallen.
Tobias Foss komt als Tour de l'Avenir-winnaar natuurlijk niet uit het niets, maar de Noor werkte zijn tweede Giro d'Italia wel formidabel af. Dat begon met een derde plek in de openingstijdrit en eindigde met stekkie negen in het klassement in Milaan.
Na de Tour of the Alps geloofden we ook heilig in de kansen van Jefferson Alexander Cepeda, maar dat zou een gigantische miskoop zijn bij de verschillende spellen. De Ecuadoriaan reed de koers niet uit en finishte slechts twee keer in de top vijftig van een etappe.
Wie je er wel goed bij had kunnen hebben waren de Italianen Gianni Moscon en Alberto Bettiol. Beide mannen imponeerden bergop in steun van hun kopmannen Egan Bernal en Hugh Carthy en haalden gedurende de drie weken een zeer constant niveau. Bettiol kreeg ook nog eens een mooie kers op de taart in de vorm van een ritzege in de achttiende rit.
Patrick Bevin en Nick Schultz waren twee tips die je beter niet had kunnen opvolgen. De Nieuw-Zeelander werd nog een keer vijfde maar behaalde bij lange na niet zijn niveau van de rondes van Romandië en het Baskenland, terwijl de Australische klimmer ook niet de panache had van de Tour of the Alps. Bevins prestaties kun je vergelijken met die van Quinten Hermans, een andere aanvaller die we meegaven. Ook Matteo Fabbro haalde nauwelijks punten binnen.
Met de bergtrui van Geoffrey Bouchard hadden we wel een schot in de roos, terwijl Juan Sebastián Molano een degelijke opvuller was geweest voor je sprintteam met enkele top tien-uitslagen. Je leest het, in de Giro moest het overall niet van onze tips komen.
Vuelta: Vamossss!
En door naar de laatste grote ronde van het jaar, de Vuelta! Daarvoor prijsden we onder meer twee Belgische spurters aan: Jordi Meeus (vier keer top tien) en Piet Allegaert (vijf keer top tien) waren een welkome toevoeging voor je pooltjes.
Ook Odd Christian Eiking is iemand die je heel goed had kunnen gebruiken. We tipten hem voor de overgangsritten in de tweede en derde week, maar de Noor bleek verrassend goed omhoog te kunnen en bivakkeerde in die etappes in de rode leiderstrui, waarna hij uiteindelijk als elfde eindigde in het klassement.
Mark Padun en James Knox waren dan weer twee miskopen. De Brit gaf niet echt thuis bergop, terwijl de Oekraïner zijn Critérium du Dauphiné-vorm ook niet mee kon nemen naar Spanje. Jay Vine werkte een prima eerste grote ronde af, maar op een derde plaats in een rit na was hij geen puntenverzamelaar. Hetzelfde geldt voor Fabio Aru, die na een goede Ronde van Burgos niet echt thuis gaf in de Vuelta.
Wie wel bij de zaak was: Michael Storer. De Australiër won twee fantastische ritten en mocht na drie weken ook nog eens de bergtrui mee naar huis nemen. Florian Sénéchal won eveneens een rit en loodste Fabio Jakobsen naar meerdere dagzeges, terwijl Andreas Kron van Lotto Soudal zich aanvallend liet opmerken en in enkele overgangsritten naar een top tien-plek reed.
Bedankt voor het lezen, hopelijk hebben jullie er iets aan gehad dit seizoen en tot volgend jaar mei!
Door: Tom van der Salm - t,vandersalm@indeleiderstrui.nl
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties