IDL Neo | Heeft Luxemburg eindelijk de opvolger van de broers Schleck in huis?

Zoals elk jaar gaan er ook in 2020 nieuwe talenten, jong of als laatbloeier, de overstap naar de top van het wielrennen wagen. Sommigen zullen slagen en eeuwige wielerglorie vergaren, anderen zullen misschien ambities bij moeten stellen en zich in een dienende rol moeten plaatsen en een paar zijn na een jaar al weer weg. In de Leiderstrui brengt om de twee weken een nieuw gezicht in beeld en gaat dieper in op de resultaten, kenmerken en verwachtingen van de renner. Vandaag: Michel Ries van Trek-Segafredo.

Profiel:

Als er een WorldTour-ploeg is die geassocieerd kan worden met Luxemburgse wielrenners, dan is het wel Trek-Segafredo. Dat heeft vooral te maken met de ontstaansgeschiedenis van de ploeg in 2010. De ploeg werd namelijk opgericht door de Luxemburgse zakenman Flavio Becca. Sindsdien is de Luxemburgse connectie nog altijd aanwezig. De bekendste voorbeelden waren uiteraard Fränk en Andy Schleck en Bob Jungels.

Ook nu kent de ploeg nog twee Luxemburgse renners. De ene, Alex Kirsch, rijdt er nu al meerdere jaren en heeft zich ontpopt tot een verdienstelijke knecht. De ander, Ries, is nieuw op het hoogste niveau en zal zijn plaats dus nog moeten verdienen.

Ries over hoogtijdagen Schlecks: 'Iedereen in Luxemburg was enthousiast'

Ries komt het beste tot zijn recht in bergachtige etappekoersen en heeft als type renner wel wat weg van de broers Schleck. In tegenstelling tot de Schlecks lijkt hij nog meer een pure klimmer en minder geschikt voor het Ardense werk, waarin Fränk en Andy vaak schitterden.

Het mag geen verrassing zijn dat de gebroeders Schleck een grote inspiratiebron waren voor Ries, die in de periode 2009-2010 begon met wielrennen. ‘Luxemburg stond toen met de Schleck broers aan de top van het wielrennen. Iedereen in Luxemburg werd er enthousiast van. Ik denk dat het voor veel jongeren een inspiratie was om te gaan fietsen, voor mij zeker’, vertelt Ries in een interview met zijn ploeg.

Ries behaalde bij de junioren verschillende korte klasseringen in de lastigere etappekoersen en liet in zijn eerste jaar bij de beloften met een negentiende plaats in het eindklassement van de Tour de l’Avenir zien potentie te hebben voor het klimmen. De jaren daarna bleef Ries zich verder ontwikkelen. Zo reed hij in 2018 naar een knappe elfde plaats tussen de profs in de Tour de l’Ain.

Ries loopt stage bij Trek-Segafredo: 'Was een fijne ervaring'

Als talentvol Luxemburgs wielrenner kwam Ries al snel op de radar van Trek-Segafredo te staan. Bovendien reed hij voor Kometa Cycling Team, de opleidingsploeg van ex-renners Alberto Contador en Ivan Basso. De ploeg werd van fietsen voorzien door Trek en kent mede daardoor een goede relatie met de WorldTour-ploeg. Dat blijkt ook uit de overgang van meerdere renners. Zo maakten naast Ries ook Juan Pedro López en sprinter Matteo Moschetti de overgang van Kometa naar Trek.

Het was dan ook geen grote verrassing dat Trek-Segafredo Ries een stage aanbood voor het najaar van 2018. De talentvolle klimmer nam tijdens zijn stage onder andere deel aan de door Sepp Kuss gedomineerde Tour of Utah. Trek kende geen echte kopman, dus kon Ries zich af en toe goed testen. Dat resulteerde onder andere in een zestiende plek op de zware slotklim naar Snowbird Ski and Summer (10,4 km aan 7,9%). ‘Mijn stage bij Trek-Segafredo was een erg fijne ervaring’, blikt Ries tegenover U23 Cycling Zone terug. ‘In Utah waren er veel ervaren renners mee, van wie ik in de koers het nodige heb kunnen leren.’

Lees verder onder de post.

Ries samen met Pogacar op jacht naar eenzame vluchter

Aan het eind van 2018 was Ries weer actief in de Tour de l’Avenir, waar hij met de tiende plaats in het eindklassement liet zien wederom een stap te hebben gezet. Het was echter niet zozeer zijn eindklassering die opviel, maar zijn tweede plaats in de bergetappe naar Val-d'Isère. In de finale trok hij samen met Tadej Pogacar ten aanval om de vroege vluchter Fernando Barcelo te achterhalen. De Luxemburger strandde echter op negen seconden van de Spanjaard. Met de tweede plek in die etappe toonde Ries wel aan dat hij op bepaalde dagen één van de sterkste klimmers kon zijn.

Lees verder onder de post.

In 2019 deed Ries er nog een stap bij. Net als in 2018 presteerde hij ook in een zware profkoers. In de Ronde van Sicilië klom hij naar een negende plaats op de Etna. Met namen als Guillaume Martin, Fausto Masnada, Brandon Mcnulty, Alexander Vlasov bestond de top-10 uit meerdere sterke klimmers.

Ries kreeg daarna echter met wat tegenslag te maken. Hij brak namelijk zijn schouderblad. Het herstel ging echter zeer vlot, waardoor hij in juni alweer kon deelnemen aan de loodzware Giro Valle d’Aosta en met goede vorm. Hij won de bergetappe naar Ayas Champoluc en werd derde in de slotrit naar de top van de Cervinia (tweeduizend meter hoogte).

Ploegentijdrit verpest klassementsambities Ries, maar leidt tot kansen

Vervolgens trok Ries in topvorm naar de Tour de l’Avenir. Met de laatste vier bergetappes kon hij alvast zijn hart ophalen. De jonge Luxemburger koesterde ook ambities voor de eindwinst, maar die kon hij door een slechte ploegentijdrit al snel vergeten. De Luxemburgse selectie verloor ruim tweeëneenhalve minuut op de winnaar. Het bleek echter niet zeer nadelig voor Ries, want hij kon vanuit de underdogrol weer gaan aanvallen. Dat deed hij dan ook met verve.

Ries trok met name in de extreem korte bergetappe naar de top van de Col de la Loze (22,3 km aan 7,7%) fel van leer. Met alleen maar kilometers bergop voelde hij zich overduidelijk in zijn sas. Toen de voorste groep in de slotkilometers op grote hoogte explodeerde, was Ries één van de renners die nog iets aan energie te besteden had. Hij probeerde de Australiër Alexander Evans nog bij te benen, maar die bleek net een maatje te groot.

Lees verder onder de post.

Ries bleef echter volharden en maakte in de slotetappe deel uit van de vroege vlucht, waar hij onder andere zijn concurrent Evans van een paar dagen eerder terugvond. Na mislukte solopogingen van Ide Schelling en Barnabás Peák, begon Ries samen met Iñigo Elosegui en Jefferson Alexander Cepeda aan de laatste kilometers van de slotklim. Op drie kilometer van de finish plaatste Elosegui als eerste een demarrage. Cepeda kon mee, Ries niet. Waar Cepeda uiteindelijk de winst pakte, wist de Luxemburger aan het einde weer Elosegui voorbij te steken.

Door zijn aanvallende rijden kwam Ries nog tot een nette zevende klassering in het eindklassement. Hij keek dan ook wel tevreden terug, al baalde hij van de tweede plaatsen. ‘Ik ben vorig jaar al tweede geworden in de Val d'Isère etappe. Dit jaar word ik zelfs twee keer tweede. Ik zou deze tweede plaatsen graag hebben ingeruild voor een overwinning. Het blijft echter een goed resultaat’, vertelt Ries aan Directvelo.

Ries is ambitieus: 'Waarom niet proberen om wat wedstrijden te winnen?'

Kort na de Tour de l’Avenir presenteerde Trek-Segafredo Ries als één van haar nieuwe aanwinsten. De talentvolle klimmer is alvast niet bevreesd voor het profniveau. ‘De laatste jaren heb ik deelgenomen aan verschillende profwedstrijden waarin een paar WorldTour-ploegen meededen. Ik weet dus min of meer wat ik kan verwachten.’ Hij beseft daarentegen wel dat WorldTour-koersen een hele andere ervaring zullen zijn. ‘Dat zal zeker een verandering zijn ten opzichte van de beloften. Alle topploegen staan er aan het vertrek.’

Desondanks is Ries ambitieus. ‘In de komende jaren hoop ik mijn plek in het profpeloton te vinden. En waarom dan niet proberen om wat wedstrijden te winnen?’, vraagt hij zich hardop af. Voor zijn eerste jaar is Ries echter nog realistisch. ‘Als ik constant kan presteren en van waarde kan zijn voor de ploeg op belangrijke momenten, dan is het voor mij een succesvol jaar.’

Lees verder onder de foto.

Ries doet beulswerk voor kopman Richie Porte in de Tour Down Under.

Toekomst als klassementsrenner lijkt lastig voor Ries

Met Ries heeft de WorldTour er een talentvolle klimmer bij. Hoewel Ries zich ook graag in de klassementen van rittenkoersen wil mengen, lijkt hij als klassementsrenner tekort te komen. Ries heeft namelijk nog moeite met constant presteren in de bergetappes. Hij kent in een ronde vaak een paar enorme uitschieters, maar zakt in andere etappes dan weer terug naar een wat minder niveau, waardoor het eindpodium buiten bereik blijft.

Daarnaast is zijn tijdrit een enorm vraagteken. De tijdritten die Ries reed waren namelijk verre van overtuigend. Daar staat wel tegenover dat hij er wel heel weinig gereden heeft. Dus ruimte tot verbetering lijkt er wel te zijn bij de Luxemburger.

Hoever zijn potentieel uiteindelijk reikt, is lastig in te schatten. De laatste jaren zijn we verwend met talenten die de overstap naar de profs met gemak verteren. Ries is echter een renner die zich meer geleidelijk ontwikkelt. Tot nu toe maakt hij elk jaar progressie en als hij die lijn doortrekt, kan hij zeker een goede klimmer in de WorldTour worden. Een carrière als de broers Schleck lijkt voor Ries niet weggelegd. Het winnen van een mooie bergetappe in een grote ronde is daarentegen een mooi en realistisch streven voor de jonge Luxemburger. (Foto's: Sirotti)

Voor meer IDL Neo, klik hier.

Wilbert van der Velde