Zoals elk jaar gaan er ook in 2021 nieuwe talenten, jong of als laatbloeier, de overstap naar de top van het wielrennen wagen. Sommigen zullen slagen en eeuwige wielerglorie vergaren, anderen zullen misschien ambities bij moeten stellen en zich in een dienende rol moeten plaatsen en een paar zijn na een jaar alweer weg. In de Leiderstrui brengt met regelmaat een nieuw gezicht in beeld en gaat dieper in op de resultaten, kenmerken en verwachtingen van de renner. Vandaag: Matteo Jorgenson van Movistar.
Naam | Matteo Jorgenson |
Nationaliteit | Amerikaanse |
Leeftijd | 21 (01-07-1999) |
Specialiteit | Klimmen, heuvelklassiekers |
Huidige ploeg | Movistar |
Vorige ploeg | Chambéry (opleidingsploeg AG2R Citroën Team) |
Belangrijkste resultaten | 8e Parijs Nice 2021, 17e Milaan-Sanremo 2020, 4e Ronde van de Isard 2019 |
Zaterdag 8 mei start de Giro d’Italia en dat betekent ook dat verschillende neoprofs die dag hun debuut zullen maken in een grote ronde. Eén van hen is de Amerikaan in Spaanse dienst Matteo Jorgenson. Wie is hij? En mag het wielerpubliek al wat van hem verwachten in de drieweekse ronde door Italië? U leest het in de IDL Neo!
Jorgenson valt op in Frans circuit
Voor Amerikaanse talenten is het bereiken van de WorldTour een grotere uitdaging dan als talent binnen de meer traditionele wielerlanden. Jorgenson toonde zich dan ook proactief. Waar hij in 2017 tijdens het WK wielrennen voor junioren tevergeefs een poging waagde om Europese ploegen te interesseren, werd hij uiteindelijk opgepikt door de Amerikaanse snoepjesploeg Jelly Belly.
Jorgenson was dolblij met die kans, want daardoor kreeg hij – ondanks dat de ploeg niet Europees was - de mogelijkheid om meer in Europa te koersen en zich verder in de kijker te rijden. Hij pakte die kans met beide handen aan door het volgende jaar negende te worden in de Rhône-Alpes Isère Tour, een rittenkoers waar de betere renners van het continentale-circuit clashen tegen de betere beloften.
Die prestatie wekte met name de interesse van Franse ploegen. Jorgenson werd zodoende eind 2018 opgenomen in de opleidingsploeg van AG2R Citroën Team: Chambéry. 'Ze proberen altijd een paar internationale renners aan te trekken, misschien om de Franse renners wat Engels te leren en om de horizon van het team te verbreden. Ze hebben veel respect voor die wedstrijd - de Rhône-Alpes - en dus gaven ze mij een kans. Dat was superfijn. Ik had daar een geweldig jaar', vertelde Jorgenson erover in gesprek met Cyclingnews.
Jorgenson voert race tegen de klok richting Tour de l’Avenir
In dat geweldige jaar (2019) noteerde Jorgenson een knappe vierde plek in de bergachtige Ronde van de Isard, achter Andrea Bagioli, Andreas Leknessund en Clément Champoussin; tegenwoordig allemaal actief in de WorldTour. Het beloofde alvast veel voor de Tour de l’Avenir later in het jaar, daar hoopte Jorgenson uiteraard een WorldTour-ploeg definitief te overtuigen van zijn kwaliteiten.
Er kwam echter een flinke kink in de kabel van dat plan. Jorgenson kwam tijdens Parijs-Roubaix voor beloften namelijk ten val, waarbij hij in aanraking kwam met de scherpe uiteinden van een schijfrem, met als resultaat: een opengesneden kuit. De Amerikaan prees zich achteraf gelukkig dat slechts één spier flink beschadigd was. De schade was echter nog altijd groot en de jongeling had slechts een kleine drie maanden om zodanig te herstellen dat hij kon deelnemen aan de Tour de l’Avenir. Waar de dokters Jorgenson aanvankelijk vertelden dat die kans heel klein zou zijn, hielden hij en zijn trainer Nate Wilson hoop.
Wilson maakte een plan (lees daar meer over in dit artikel van Trainingspeaks) om Jorgenson toch in goede conditie aan de start van de Tour de l’Avenir te krijgen. Simpel gezegd was het een soort kopie van een voorbereiding gedurende de winter, het opbouwen van de basisconditie, maar dan een versnelde versie. Jorgenson maakte gestaag progressie, waardoor hij een kleine maand voor de Tour de l’Avenir kon deelnemen aan de Tour Alsace. Daar lag de focus op het opdoen van de koersintensiteit, om een maand later te schitteren in de Tour de France voor beloften.
Jorgenson rijdt zich in de kijker bij Movistar
Aanvankelijk pakte het geweldig uit in de Tour de l’Avenir. Jorgenson werd in etappes door het middengebergte achtereenvolgens derde (in een kopgroep), derde en zesde. In de waanzinnig korte bergetappe (22 kilometer) naar de top van de Col de la Loze (22,3 km aan 7,7 procent) werd hij vervolgens vierde en nam hij zelfs de tweede plek in het klassement in, vlak achter de latere eindwinnaar Tobias Foss.
In de twee laatste bergetappes was de tank echter leeg bij de klimmer. Hij verloor tientallen minuten en viel terug naar de zeventiende plek in het eindklassement. In het eerder genoemde artikel van Trainingspeaks wordt door Jorgenson zijn trainer over de oorzaak gespeculeerd. Mogelijk speelde de hitte een grote rol, iets wat als een zwakke plek van de roodharige Amerikaan kan worden beschouwd. Voor de laatste twee etappes was de temperatuur rond de 20 graden, waar deze daarna steeg tot 30 graden. Het was echter niet de enige oorzaak. Ook een mindere basisconditie door zijn blessure en het eerste keer fietsen van zo’n lange rittenkoers (tien etappes) speelden mee.
Het tegenvallende einde van de Tour de l’Avenir werd goedgemaakt met het winnen van de groene trui en al helemaal door de interesse van Movistar, dat hem uiteindelijk aantrok. Hoe kwam hij als Amerikaan bij een Spaanse ploeg terecht? 'Ik kreeg hun aandacht door mijn constante prestaties in l’Avenir, en ze volgden mij al het gehele seizoen, zo vertelden ze mij. Ze hebben een sterke drang om de ploeg te internationaliseren, dus zo is het een beetje tot stand gekomen.'
Jorgenson: 'Voelde dat ik echt thuishoor op het hoogste niveau'
Gezien Jorgenson zijn prestaties in Franse klimkoersen is het duidelijk dat hij het talent heeft om een goede klimmer te worden, al is dat met zijn bouw niet heel voor de hand liggend. Hij is voor een wielrenner namelijk vrij lang met een lengte van 1.90 meter en lange renners moeten immers meer gewicht mee omhoog zeulen dan kleine pocketklimmers. Uiteraard hoeft zijn lengte geen probleem te zijn, kijk naar Robert Gesink in zijn hoogtijdagen of naar Hugh Carthy, die zelfs nog drie centimeter langer dan Jorgenson is.
Jorgenson kan echter nog meerdere kanten op, bijvoorbeeld die van renner voor de klassiekers. Zo kon de neoprof - ondanks corona - vorig jaar al wat mooie klassiekers rijden. Hij werd 24ste in Kuurne-Brussel-Kuurne, maar vooral zijn zeventiende plek in Milaain-Sanremo viel op. Hij finishte in een groep van ongeveer 25 renners die vlak achter Van Aert en Alaphilippe binnenkwamen. Een knappe prestatie omdat die editie van Milaan-Sanremo door een routeaanpassing zelfs langer was dan driehonderd kilometer
Jorgenson stond in eerste instantie niet zo stil bij die zeventiende plek in La Primavera. 'Het overrompelde mij een beetje, want mijn persoonlijke doel was alleen om de koers te finishen. Ik kan dus niet echt zeggen wat het voor mij betekent, maar ik kan wel zeggen dat het de eerste keer in mijn wielercarrière was dat ik voelde dat ik echt thuishoor op het hoogste niveau. Daarvoor nam ik het min of meer van anderen aan', aldus Jorgenson in een interview met Ciclismo Internacional.
Jorgenson noteert knappe top tien in Parijs-Nice
Jorgenson toonde met die prestatie dat de lange afstanden van klassiekers alvast geen probleem voor hem zijn. Dat bewees hij vervolgens ook in Luik-Bastenaken-Luik van 2019. Hoewel hij daar betrokken was bij een val, wist hij terug te keren om vervolgens ook aan te vallen. Uiteindelijk finishte hij daar als 45ste. Hoe komt het dat hij op jonge leeftijd de lange koersen al goed aankan? 'Het is natuurlijk gedeeltelijk aanleg, aangezien mijn oudere broer een vrij hoog niveau bereikte bij de junioren voordat hij stopte. Opvoeding speelt echter ook een rol. Ik ben vrij jong begonnen met koersen en trainen, vanaf mijn achtste. Dat zijn al veel trainingsjaren op de fiets', legt hij uit.
Dit seizoen ligt de nadruk van Jorgenson zijn programma vooral op de rittenkoersen. De achtste plek in een Parijs-Nice is daar vooralsnog het meest opvallende resultaat van. Die prestatie behaalde hij niet zozeer met uitschieters in de lastige etappes, maar door een zeer consistent optreden over de acht etappes. Jorgenson reed recent ook de Waalse klassiekers, maar vooral als laatste koersprikkels richting de Giro d’Italia en in functie van Alejandro Valverde.
Wat kan Jorgenson in de Giro d’Italia?
De Giro lijkt alvast de grote ronde die het beste past bij Jorgenson. De wedstrijd kent veel etappes met een klassiek karakter; heuvelachtig, slopend en veel kilometers. Bovendien hoeft hij de hitte niet te vrezen, die valt in Italië gedurende de meimaand doorgaans flink mee. Een belangrijke vraag is echter, zeker voor een mogelijke toevoeging van Jorgenson aan uw Giropool: wat wordt zijn rol binnen de Movistar-selectie? Naar die selectie kijkend zou je kunnen stellen dat hij vrijheid zal krijgen om bijvoorbeeld mee te gaan in ontsnappingen. De Spaanse ploeg heeft met Marc Soler wel een optie voor een klassement, maar die heeft zijn potentie als klassementsrenner voor grote rondes de voorbije jaren nog niet waargemaakt. Bovendien zullen ervaren renners als Dario Cataldo en Nelson Oliveira eerder de rol van pure knecht op zich nemen.
In een interview ging Jorgenson in op zijn eigen ambities: 'Het plan is dat ik een belangrijke hulp ben voor Soler in de belangrijke etappes. Daarin wil hij het verschil maken voor het klassement. Ik wil er voor hem staan en in staat zijn om te helpen. Er zullen echter ook dagen zijn dat ik de kans krijg om in de vlucht mee te gaan. Als ik een keer meezit in de juiste groep, kan ik meedoen voor een ritzege. Op mijn leeftijd kost het vechten voor een goed klassement veel mentale energie. Als je een goede race rijdt, eindig je misschien ergens in de top twintig. Maar in dat geval zou ik niet de kans hebben om de leider te helpen en om etappewinst te strijden. Het is dus beter om wat vrijheid te hebben, zo kan ik meer bereiken.'
Jorgenson lijkt de Giro dus op voorhand met open vizier te kunnen aanvatten. Hij heeft verder ook niks te verliezen en alles te leren; een combinatie die tot mooie verrassende prestaties kan leiden. Geschikte etappes zijn er alvast voldoende. De Giro kent ook dit jaar genoeg ritten die of te zwaar zijn voor de sprinters of juist te makkelijk voor de klassementsrenners. Mogelijk kan Jorgenson daar voor u als Giropool-deelnemer het verschil maken.
Wilbert van der Velde (w.vandervelde@indeleiderstrui.nl)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties